Column Jan Schoonen: Danny Spelde (RVVH)

Als ik een potje kaart van hem zou winnen, dan vliegen de kaarten door de lucht, zo weet ik welhaast zeker. Een spelletje Stratego? Ganzenborden? Als Danny Spelde niet wint, dan moet je de speelstukken door heel de kamer bij elkaar zoeken, vermoed ik. Afgaande op hoe ik hem zaterdag tegen De Meeuwen uit Zoutelande in het doel zag staan, moet de keeper van eersteklasser RVVH bloed- en bloedfanatiek zijn en als hij niet wint, dan zijn de rapen gaar. Wat dat betreft moet hij dit seizoen op zaterdagmiddagen rond half 5 niet vaak met een voldaan gevoel onder de douche gestaan hebben, want in competitieverband werd er tot vorige week alleen nog maar van Deltasport gewonnen. En vorig seizoen moet het wat betreft de resultaten en de uiteindelijke degradatie uit de hoofdklasse ook al niet bepaald vrolijk voor hem geweest zijn…

Ik ken heel wat spelers die graag willen winnen en daar alles aan doen, maar Danny Spelde slaat alles. Hoe hij zaterdag tegen De Meeuwen weer 90 minuten bezig was, het was fascinerend om te zien. Wat een kerel staat er bij RVVH onder de lat! Winnaars worden zulke mensen genoemd en een winnaar is Danny zonder enige twijfel, hoewel hij de afgelopen twee seizoenen dus weinig gewonnen heeft.

Op een steenkoude zaterdagmiddag heb ik hem heel de wedstrijd staan observeren. Het is al mooi hoe hij aan de wedstrijd begint. Hij staat amper op zijn plek in de zestien of hij spuugt in zijn handschoenen, die zo groot zijn dat hij er een olifant mee kan omklemmen. Zodra het balletje gaat rollen, bemoeit hij zich verbaal overal mee en hoewel ik roeptoeters onder de lat vaak overdreven vind en denk dat ze dat vooral doen van ‘hoor mij nou eens betrokken zijn’, van Danny Spelde kan ik het hebben. Want bij hem is het juist niet overdreven, niet theatraal. Het is puur en het snijdt hout wat hij roept. Hij ziet alles. Verdedigers worden toegeroepen hoe ze zich moeten opstellen en zij niet alleen. Hij is met iedereen bezig. Zo roept hij diep in de tweede helft invaller Kader Diop toe wat hij moet doen. Kader staat helemaal aan de andere kant van het veld, vlakbij de cornervlag!

Heeft het nut wat hij allemaal roept? Jazeker wel. Bij elke vrije trap tegen rond de zestien, bij elke corner dirigeert hij zijn verdedigers alle kanten op en waarschuwt hen alert te zijn op vrijstaande, mogelijke inkomende tegenstanders. Ploeggenoten moeten staan waar Danny vindt waar ze moeten staan en als ze dat niet doen op de plek waar hij gezegd heeft waar ze moeten staan, krijgen ze dat te horen. Eén keer luisteren ze niet goed naar hem en meteen is het prijs. Aanvoerder Maas Boogaard, met niemand in zijn buurt om hem te blokken, neemt een afgeweerde bal na een corner meteen op de slof en de bal verdwijnt onder de lat. RVVH leidde tot dat moment met 1-0 en had echt vaker moeten scoren. Danny had zelf al een paar keer prima gered, zoals die ene keer dat hij achterover duikend de bal met een uiterste inspanning net voor het hoofd van de inkomende Stijn Luteijn wegtikte, maar RVVH was baas op het veld. En dan krijg je zo’n goal om je oren. Danny baalde er enorm van dat het bij de rust geen 2 of 3-0 stond, maar slechts 1-1. Bij het verlaten van het veld schopte hij dan ook keihard tegen de hekken. Niet erg slim als je al een beetje last van je hamstrings hebt, maar wel te begrijpen. Normaal houd ik niet van zulk gedrag, maar ook dit kon ik van Danny hebben. Ik snapte hem.

Ze moeten bij RVVH dolblij zijn met zo’n keeper. Danny is een jongen naar mijn hart. En een jongen van de club. Hij heeft bij RVVH in de jeugd gespeeld en afgezien van 2 jaartjes bij Lyra en een seizoen bij Barendrecht is hij zijn club altijd trouw gebleven. Sinds juli 2007 is hij terug op het oude nest. Hij moet al zeker 400 officiële wedstrijden achter zijn naam hebben staan en daarin ongelooflijk veel punten gepakt hebben. Ik zei het al: Danny Spelde is een winnaar. Op zijn rechter bovenbeen heeft hij een grote tatoeage van een leeuw staan. Dat hoort wel bij hem. Danny Spelde is zelf ook een leeuw. Een brullende leeuw. En keepen kan hij ook, want dat heb ik hem ook zaterdag weer goed zien doen. Daarom ben ik zo blij voor hem dat het uiteindelijk 3-1 werd voor zijn ploeg. Het gat onderin is zo  aanzienlijk kleiner geworden en nog is alles niet verloren. Danny moet voldaan en tevreden onder de douche gestaan hebben, zaterdag. Eindelijk!