Zondagochtend, 10.45 uur. Rotterdam, Erasmuspad. Alles is kledder- en kleddernat. Het regent pijpenstelen. En het ziet er niet naar uit dat het weer er tijdens deze dag er wat beter uit gaat zien.
Het deert de mannen van het vierde elftal van Overmaas klaarblijkelijk niet. Vol frisse moed springen zij stuk voor stuk de kleedkamerbarakken naast het clubgebouw van R.K.S.V. Leonidas uit om een potje te gaan voetballen. In de verte zien zij de stoere opponenten van het vijfde van de blauwwitten van de Melanchtonweg al warmlopen. Voor wat het waard is natuurlijk. Het is net 8 graden Celsius, met een straf windje, 6 op de schaal van Beaufort.
Nog voordat zij het kolderieke derde veld betreden (met een middencirkel die aangelegd zou kunnen zijn door de man uit de reclame van Specsavers) zijn zij al compleet doorweekt. Het mag de pret niet drukken, want al deze spelers kijken er elke keer weer naar uit om samen een balletje te kunnen trappen. Het elftal bestaat namelijk vrijwel volledig uit kaderleden van de club van de Stadionlaan, net achter de amateurs van die Grote uit 010. En dat is toch eigenlijk best wel een beetje bijzonder.
Uiteraard is het niveau van dit vriendenteam niet zo hoogstaand als het eerste van beide clubs. En daar springt uiteraard R.K.S.V. Leonidas ver bovenuit.
Afgelopen zondagmiddag moest Vlissingen er met 2-1 aan geloven. En de na een eerst op 0-1 achterstand gekomen hoofdmacht knokte zich knap terug naar 1-1, en drukte daarna netjes door totdat de volle buit binnen was.
Het vierde van Overmaas nam ook driest een voorsprong. Maar niet al te lang daarna, ongeveer tien minuutjes, maakte de spits van de blauwwitten met een snoeihard schot van ongeveer twintig meter netjes gelijk. Vlak voor de rust, in de 35ste minuut, eenzelfde scenario. Overmaas profiteerde van een verdedigingsfout, waarna de thuisploeg via een vrije trap binnen tien minuten vanaf een meter of twintig de stand weer in evenwicht bracht. Meteen afgefloten. Naar binnen om even warm te worden.
Na de thee bleken de gastheren sterker uit de kleedkamer gekomen te zijn. Ondanks de harde regenbuien en felle windvlagen werd er twee keer gescoord, tegen nul doelpunten van de gasten. Het klassenverschil zat hem voornamelijk in het feit dat de spelers van Overmaas minder goed overweg konden met de harde en vochtige natuurgrasmat. Na de vele net wat te fanatieke passes rolde de bal, super glad geworden door de vochtigheid, veelal te ver door, en was meestal niet meer te belopen. Of men trapte te vaak in de eigen trukendoos. Wat op de trainingen misschien nog wel lukte ging afgelopen zondag uit als het vuurtje van de spreekwoordelijke nachtkaars.
Volgende week wacht weer een nieuwe uitdaging. Nieuwe pogingen en nieuwe kansen.
Overmaas 4. Een elftal om in de gaten te houden, bestaand uit vriendelijke en sportieve clubvrijwilligers, die ik hier op VoetbalRotterdam.nl met veel plezier een veer in de bips stop.
Egbert Egberts fluit wekelijks wedstrijden in het amateurvoetbal. De leidsman schrijft over zijn persoonlijke ervaringen, mooie personen en gebeurtenissen in dat door ons zo geliefde amateurvoetbal. Vragen en/of opmerkingen? Mail naar info@voetbalrotterdam.nl.