Met de wetenschap dat het eerste klasserschap al was zeker gesteld kon SHO vrijwel zorgeloos richting Dordrecht voor de afsluitende wedstrijd tegen Oranje Wit. Overigens was dezelfde wedstrijd (6-0) twee jaar geleden ook het slotstuk van de jaargang. Voor de gastheren stond er nog wel wat op het spel, bij een overwinning zouden zij deelname aan de nacompetitie voor promotie zeker stellen. Aan SHO-kant een aantal afwezigen. Mark Vosselman (geschorst), Giovanni Breevaart (geblesseerd) en Ricky Bokhoven (werk) waren niet beschikbaar. Larbi el Harouchi was slechts fit genoeg als wisselspeler.
Om de belangen van SHO 2 niet te schaden, het elftal van Alex de Graaf won met 4-0 bij Neptunus-Schiebroek en pakte daarmee de derde periode, zaten er met Tommy Reedijk (JO19 oftewel A-junior) en Tim de Pender (JO17, B-tje) ook twee junioren op de bank.
Op het gloeiend hete sportpark Stadspolders begon de wedstrijd gezapig. Zo’n beetje de eerste de beste aanval van Oranje was meteen raak. Patrick Stoel schoot het leer hard achter doelman Michael Termijn: 1-0 na twaalf minuten.
SHO nam het heft weer in handen maar veel verder dan de vijandelijke zestien kwamen de aanvallen niet. Na de drinkpauze was de beste kans voor Rowdy Rijsdijk die doelman Harmans met de voeten zag redden. De thuisclub moest het hebben van snelle uitvallen. Nadat een counter op het nippertje was geneutraliseerd was het even later toch prijs. De panklare voorzet vanaf de linkervleugel werd door Christiaan Perrier tot doelpunt gepromoveerd: 2-0. Kort voor de pauze voorkwam doelman Harmans met de vuist en hulp van de lat de aansluitingstreffer na een kopbal van Giovanni Klaverweide.
In de tweede helft kwam William Darjij in het veld als vervanger van Marlon ter Horst. SHO legde zich niet neer bij de achterstand en drukte de thuisploeg ver op eigen helft terug. Na een vrije trap van Rowdy Rijsdijk stond de doelpaal hinderlijk in de weg. Vervolgens was onnodig balverlies voorin bij SHO aanleiding voor de 3-0. Het Beijerlandse middenveld en verdediging konden de Dordtse counter er niet meer uithalen en kreeg Perrier de kans zijn tweede van de middag maken.
Een paar minuten later ging Wiliam Darjij binnen het strafschopgebied naar de grond na een op het oog erg lichte overtreding, wat door de arbitrage werd beoordeeld als een strafschop. Rowdy Rijsdijk faalde wederom niet vanaf elf meter: 3-1. Daarmee was SHO weer bij de les en nadat Giovanni Klaverweide de buitenspelval omzeilde kon hij de hele Dordtse helft oversteken maar de naar BZC vertrekkende aanvaller gaf de doelman de kans om in te grijpen. Als…, Gio wel had gescoord (…) had het nog een spannend half uurtje kunnen worden. Oranje Wit kwam er nauwelijks nog uit maar het vizier van de wit/zwarte aanvallers stond niet meer zo scherp als we gewend waren uit de recentelijk gespeelde wedstrijden.
In de slotfase maakte Sander Fakkel nog van zijn wisselmogelijkheden gebruik. Jeroen Kokje en Ingmar van Bruggen gingen eruit en voor hen kwamen El Harouchi en de zestienjarige De Pender als debutant.
Met nog maar drie verdedigers lag de boel achterin bij SHO aardig open maar de thuisclub kon de vier uitgelezen mogelijkheden (lees: niet te missen kansen) niet benutten, mede door goed keeperswerk van Michael Termijn, die SHO verruilt voor Spijkenisse.
In de stand van 3-1 kwam geen verandering meer. En net als vorig seizoen -toen Oranje Wit ook met 3-1 winst van het veld stapte- had er voor SHO ook nu duidelijk meer ingezeten.
Het seizoen zit er weer op, SHO heeft door een uitstekende laatste periode de status weten te handhaven. Dat is knap na de desastreuze start van de competitie gevolgd door een ware blessuregolf.
Opstelling SHO: Michael Termijn; Jeroen Kokje, Dennis Groosjohan, Bob Bison, Rohaindrick Hooi; Rowdy Rijsdijk, Marlon ter Horst, Ingmar van Bruggen, Giovanni Klaverweide, Bob Vermunt, Kevin Angel Queijo
Kaarten: Scheidsrechter Aad Hilgersom had geel voor Jeroen Kokje en Bob Bison van SHO en Diejego Beekman van Oranje Wit.
