Nelstein terug bij NOCKralingen na één seizoen SDV: “Ik had echt gedacht dat ik er iets van kon maken”

Kenneth Nelstein keert terug als trainer waar hij jarenlang trainer is geweest. De oud-voetballer van Hekelingen en NOC keert na anderhalf jaar SDV terug bij NOC Kralingen. Nelstein is naast trainer van SDV ook de man van de keuken bij Antibarbari, dat zich op hetzelfde complex bevindt als SDV, NOCKralingen en PSV Hermandad.

Kenneth Nelstein neemt komend seizoen de leiding over zowel de zaterdag- als de zondagafdeling. “Akif Arslan krijgt de credits voor het zaterdagvoetbal. De huidige trainer van A1, die onlangs voor zijn UEFA-C slaagde, is bijzonder succesvol met de JO19. Dat elftal vormt de basis van het nieuwe zaterdag 1. Onder andere Rico Smulders komt erbij voor de ervaring.’

Nelstein is al een leven lang bezig aan het Toepad. “Ondanks dat ik bij NOC geen trainer meer was, was ik meer hier dan thuis. Mijn broer is bij SDV verder gegaan. En ik hier, omdat je hier meer doet dan alleen trainen. Dus ik dacht als ik hier stop, doe ik een stuk minder als dat ik bij SDV stop. Bij SDV heb je maandag en woensdag trainen en zaterdag voetballen. Dus daarom ben ik tijdelijk bij NOCKralingen minder gaan doen. Maar je word hier goed opgevangen, je hebt nog altijd goed contact met spelers en ik werd best wel in veel dingen betrokken.”

Nelstein maakte de overstap naar SDV om de club uit de brand te helpen. Nelstein was in het verleden al eens drie jaar trainer van SDV. Daarna nam Pieter Schuitemaker het over en vervolgens tekende Charl Sait voor de zaterdag vierdeklasser. “Ik heb altijd al goede contacten gehad bij SDV en maakte de overstap om de club uit de brand te helpen. Ze hadden toen Charl Sait als hoofdtrainer.. Toen hebben ze gezegd dat er bijgetekend kon worden, maar dan moest er wel een KNVB-cursus gevolgd worden, en dat is toen gebeurd. Op een gegeven moment tekent hij een contract bij Rotterdamse Studenten, in de zaal. Die trainen één dag per week op woensdagavond. Dan kon hij er nog mee wegkomen omdat hij daarna in zijn auto stapte en naar het sportcentrum reed. Uiteindelijk besloot de KNVB dat de cursus op avond werd gegeven en niet op maandag en vrijdag. Dat was echter ook de trainingsavond van de Rotterdamse Studenten. En toen kon hij niet naar die cursus want hij kon de Rotterdamse Studenten niet meer afbellen want daar had hij getekend. De KNVB begon moeilijk te doen. Toen wilden ze iemand met papieren aanstellen, die gewoon kan blijven. En toen viel de keuze op mij.”

“Ze hebben met mij gesproken en ik zei oké, ik wil jullie wel uit de brand helpen.. Dus we hebben met elkaar gesproken en Charl werd mijn assistent. Dat is een paar weken goed gegaan, maar in november namen ze wel afscheid van hem. De spelers bleven en ik moet eerlijk zeggen dat we in het laatste half jaar, ook al is het seizoen niet om over naar huis te schrijven, nog aardig wat punten gepakt. De sfeer was best wel goed”, vertelt Nelstein, die er mee eens is dat het seizoen niet goed is gegaan. “Nee dat klopt, maar we zijn ook niet stijf onderaan geëindigd.”

“Alleen toen moest ik bijtekenen. Of tenminste, ze vroegen of ik doorging. Je kan twee dingen doen: je kan zeggen dat het niks is, maar ik ken best veel spelers. Ik dacht als we een selectie hebben van 34 man moet je er wat van bakken. Je zal misschien geen kampioen worden, maar dan moet je spelers ernaast gaan zetten, die vorig jaar alles gespeeld hebben omdat je zoveel nieuwe hebt. Maar zij denken van: ‘ik heb vorig jaar alles gespeeld omdat we goed zijn’. Maar dat is niet zo, ze hebben gespeeld omdat ze niks anders hadden. Dat ging tegenwerken. En ik heb vast ook wel eens verkeerde keuzes gemaakt. Van de 38 spelers had je er ineens 28. Even later is mijn assistent afgehaakt en al die jongens die met hem kwamen, zijn ook weggegaan. En nu moeten we elke week hopen dat er genoeg man komt opdagen…” vertelt Nelstein teleurstellend. “Ik had echt gedacht dat ik er iets van kon maken, en tuurlijk weet je dat de kwaliteit niet top is. Maar dat je er toch een lekker seizoen van zou kunnen en lekker meedraaien. Maar het is moeilijk en het blijft moeilijk.”

Afgelopen zaterdag verloor SDV zonder Nelstein met 31-0 bij FC Maense. Wegens een gebrek aan spelers heeft de club inmiddels besloten haar eerste elftal terug te trekken. “Dat de club alsnog teruggetrokken heeft, had ik toch wat moeite mee.  Ondanks alles hadden wij als groep die laatste twee wedstrijden toch willen spelen,” stelt Nelstein.

“Ik kan het wel begrijpen omdat wij passanten zijn en een club verder moet denken dan dit seizoen. Wat ik niet snap is de commotie en reactie van sommige mensen niet op het terugtrekken van het elftal. Natuurlijk het moment is misschien niet goed, maar wanneer je het ook gedaan had, er zou altijd commotie ontstaan. We zijn het hele seizoen uitgelachen, afgeslacht en nooit gespaard wat uitslagen betreft. Afgelopen zaterdag hadden we al te weinig spelers en zijn zij alsnog afgereisd naar Maense. Als de keeper achter zijn doel mensen afgemaakt wordt en na rust niet meer verder wil, is dat een trieste zaak.  Hij verdiend juist respect dat hij er alsnog is gaan staan ondanks dat er weinig perspectief was. Was HWD niet uit de competitie gegaan, dan zou volgens sommigen een onderzoekje gedaan moeten worden naar die 31-0. Waar praat je dan over als voor die wedstrijd al meer dan 170 doelpunten tegen heb.”

Maar we praten niet alleen maar over SDV. Ook waren we benieuwd naar het mooiste moment in zijn carrière als trainer, en die weet hij snel op te noemen. “We zijn met NOC Kralingen jarenlang gestrand in de nacompetitie. Maar in het jaar dat we promoveerden hadden we Maasstad Tediro en HOV/DJSCR in onze competitie. Het was een anderhalve competitie, je speelde drie keer tegen elkaar. Wij waren alle drie elke week bij de bovenste plekken op de ranglijst. HOV/DJSCR werd kampioen, maar die werden wel gek van ons, want die konden nooit van ons winnen. Drie keer tegen Maasstad, drie keer verloren. Echt, we konden niet van die mannen winnen. Ze maken je gewoon gek. We staan derde en op een gegeven moment wordt HWD uit de competitie gezet. Wij hadden 1x gelijk gespeeld tegen en Maasstad en HOV hadden 2x van hun gewonnen. En in een van de laatste wedstrijden moesten we tegen Maasstad. Als we die zouden winnen, waren we klaar geweest. Maar we verloren. Want, zoals ik al zei, we hadden drie keer van ze verloren. Dus ze kwamen gelijk met ons.

Een week later speelden we de beslissingswedstrijd tegen Maasstad, de 4e van het seizoen. “We gaan daar spelen en het was druk joh. Vuurwerk, die tent zat echt vol. We kwamen 1-0 achter en we dachten ‘shit, daar gáán we weer’ maar we maakten even later een goede 1-1. We gingen verlengen. We scoorden vervolgens 2x en we werden hélemaal gek. Wat een ontlading toen. Ik kon toen haast niet lopen maar toen kon ik opeens een sprintje trekken hoor”, lacht Nelstein.