Hij is niet zo lichtvoetig als zijn ploegmaat Rowdy Rijsdijk die zaterdag de mooiste actie van de wedstrijd SHO-Nieuwenhoorn had, een vijftal minuten voor tijd. Rowdy dook met de bal aan de voet de vijandelijke zestien in en tussen een wirwar aan verdedigers maakte hij zich vrij met een paar oogstrelende sleepbewegingen compleet met pirouettes op de vierkante meter. Drie, vier man passeerde hij zo, inclusief de doelman. Hij kwam met zijn danspasjes net niet goed genoeg uit om de bal in het lege doel te schuiven, moest nog eens om zijn as draaien en bood zo de kans aan de verdienstelijk debuterende Nieuwenhoornkeeper Thijs Oostrijck het leer alsnog van zijn voet te plukken. De fabelachtig mooie actie van Rowdy had een doelpunt verdiend, maar die beloning kwam er dus niet. Het was trouwens een actie die je Bob Vermunt nooit zal zien maken.
Hij is ook niet zo snel als Dimitri Gomes Almeida van de bezoekers, die met de bal aan de voet zo rap is dat niemand hem kan achterhalen. Hij had voor rust al een treffer op zijn naam toen hij een flater van Bob Bison genadeloos afstrafte; zijn tweede doelpunt was een beauty. Dat begon al met de splijtende pass van Carly Bazoer, die de hele wedstrijd nagenoeg onzichtbaar was, maar met die weergaloze pass veel goedmaakte. Vanaf rechts op het middenveld sneed Carly’s bal dwars door de defensie van SHO, waardoor de sprintende Dimitri plots een zee van ruimte had en na een spurt de bal in de verre hoek kon schuiven. De goal was prima, de pass evenzeer.
Bob Vermunt heeft ook niet het loopvermogen van zijn ploegmaten Larbi El Harouchi en Giovanni Klaverweide, die meerdere keren de Nieuwenhoornvleugelverdedigers hun hielen lieten zien en met de bal aan de voet verder opstoomden. En hij heeft ook niet de klasse in huis om net zoals Jan Tuitel, de aanvoerder van Nieuwenhoorn, aanvallen te onderbreken en daar meteen een goed gevolg aan te geven.
Nee, zo’n voetballer is Bob Vermunt niet. De 31–jarige aanvoerder van SHO heeft zulke kwaliteiten allemaal niet. Maar daarmee is hij niet minder belangrijk. Integendeel zelfs. Ik durf te stellen dat Bob zaterdag de allesbepalende man was op het veld, de man bij SHO waar alles om draaide.
Het begon al in de vijfde minuut. Een voorzet vanaf de flank werd door verdediger Frank Molendijk verkeerd geraakt. De man ging recht omhoog de lucht in en kwam uit waar Bob zich bevond: in het vijfmetergebied met keeper Oostrijck in zijn rug. Beiden sprongen, Bob kwam als winnaar uit het duel, draaide zich om en schoof de bal in het doel. Maar het doelpunt vond geen genade in het oog van arbiter Franklin Berg. Daar viel iets voor te zeggen, in het vijfmetergebied wordt een doelman namelijk altijd beschermd. Maar Bob deed weinig verkeerd en ik weet niet of ik de treffer ook geannuleerd zou hebben. Hoe dan ook, frappant was toen al dat Bob een neusje heeft voor de plek waar een bal gaat komen. Hij stond 90 minuten lang op de juiste plek en hij dirigeerde zijn ploegmaten ook constant naar de juiste posities. Een paar metertjes naar links, naar rechts, naar voor of naar achter; hij was er de hele wedstrijd mee bezig.
Bob Vermunt weet waar Abraham de mosterd haalt. Hij heeft jarenlang bij Barendrecht en Capelle op hoog niveau gespeeld en die kennis van het spelletje heeft hij meegenomen naar de Kikkershoek in Oud-Beijerland. Natuurlijk stond hij in minuut 37 op de goede plek bij de tweede paal waar de voorzet van Kevin Angel Queijo landde. Met de kop legde hij de bal panklaar voor de inkomende Giovanni Klaverweide die simpel kon scoren. Zo’n zelfde actie had hij net na rust ook en weer rondde Klaverweide af. Tussendoor had Bob zelf eveneens gescoord. Het geeft maar aan dat hij voor SHO van ontzettend grote waarde is. Sinds maart is hij na lang blessureleed weer terug in de basis. Het is geen toeval dat de ploeg sindsdien veel punten pakt.
