Als ze zaterdag uit bij Poortugaal een puntje pakken of als Vierpolders, de laatst overgebleven concurrent, niet wint is zijn ploeg OVV kampioen van de vierde klasse G. Niemand die bij aanvang van dit seizoen hieraan twijfelde overigens. Vorig seizoen, toen OVV nog op zondag voetbalde, handhaafde de ploeg van trainer Rob Vuik zich zonder problemen in de eerste klasse en van de toenmalige selectie zochten alleen Richard de Bruijne en Brendan Taylor, dus slechts twee basisspelers, hun heil elders toen de club overstapte van de zondag naar de zaterdag en dientengevolge in de vierde klasse moest beginnen.
‘Natuurlijk wist ik hoe de buitenwacht er over dacht bij aanvang van het seizoen’, zegt Rob. ‘We zouden op onze sloffen kampioen worden, zo werd gezegd. Intern hadden we er ook alle vertrouwen in, maar je moet het wel allemaal eerst doen. En in het begin van de competitie liep het niet op rolletjes. Helemaal niet zelfs. We startten zeer matig bij Abbenbroek en sleepten pas in blessuretijd de drie punten in de wacht. En ook tegen Vierpolders en Zwartewaal liep het niet zoals we wilden. Tegen die ploegen werd het gelijk. Kennelijk dachten we er toch te makkelijk over. Zo van: ‘Dat doen we wel even en kampioen worden we toch wel.’ Maar zo werkt het niet. Wij waren de te kloppen ploeg, juist omdat we het vorig seizoen in de eerste klasse zo goed gedaan hadden. Elke tegenstander ging volle bak tegen ons en omdat we daar aanvankelijk te licht over dachten, speelden we moeilijke potjes. We hebben daar toen een paar gesprekken over gevoerd. Dat we meer moesten brengen, met een andere beleving moesten spelen, dat we er anders over moesten denken en zo. Pas toen is het gaan lopen.’
‘Nou weet ik ook wel dat het heel anders is voor voetballers als je speelt tegen Simonshaven of RDM in plaats van Leonidas en Alphense Boys. En dat zeg ik zonder denigrerend over te willen komen. Maar het is gewoon zo. Tegen een ploeg als Leonidas zet je je beste beentje voor, ben je tot in je tenen gemotiveerd om een goed resultaat te behalen; tegen een ploeg als RDM weet je op voorhand dat je wint. Het is alleen de vraag met hoeveel. Maar dan nog. Het begint bij je zelf! Je moet alles uit de kast halen. Ook tegen zulke ploegen, die in de vierde klasse overigens wel allemaal bleven voetballen. Er was niet één ploeg die schopte naar alles wat bewoog en dat was vroeger op dit niveau wel anders. Dat charmeert de vierde klasse en daar ben ik heel content mee.’
Zaterdag tegen Poortugaal moet het gaan gebeuren. ‘Met een puntje zijn we kampioen en kan het feest beginnen. Het draaiboek ligt al klaar. Met de bus naar Poortugaal, terug naar Oostvoorne en daar op de kar het dorp door. Maar het zal eerst wel op het veld moeten gebeuren. Op de manier zoals het moet. Niet met gemakzucht, want dat sluipt er af en toe toch wel in. Onlangs tegen RDM stonden we dik voor toen we een penalty meekregen. Die werd door keeper Daan van de Beek gemist en daar kan ik slecht tegen. Ik ben toen boos geworden en heb gezegd dat we niet moeten klooien en bij de les moeten blijven. Dat lijkt misschien overdreven met die tussenstand op het scorebord, maar zo zit ik als trainer wel in elkaar. Ik wil het beste boven halen en dan moet er wel serieus gevoetbald worden. Altijd. En tot het einde. Dat is de les die we dit jaar met z’n allen geleerd hebben en daarom spreek ik niet van een verloren seizoen. In de vierde klasse hebben we dus echt wel dingen geleerd, die we komende jaren kunnen toepassen.’
Rob kan straks in de zomerstop even op zijn lauweren gaan rusten. Hij is nu drie jaar trainer van OVV. In zijn eerste seizoen, toen nog op de zondag, werd hij kampioen in de tweede klasse, het seizoen daarna handhaafde OVV zich in de eerste klasse en nu, op zaterdag in de vierde klasse, wordt hij weer kampioen. ‘Maar klaar ben ik niet hier’, blijft hij strijdvaardig. ‘Zaterdag eerst maar eens winnen van Poortugaal, vervolgens het seizoen goed afmaken en dan met z’n allen hard blijven werken om uiteindelijk uit te komen waar we willen: een stabiele tweedeklasser worden.’
