Dat een wedstrijd tussen de koploper en de rode lantaarndrager niet altijd leidt tot een eenvoudige zege voor de hoger geplaatste, bleek vandaag maar weer eens. Hoewel Hellevoetsluis lang een 2-1 voorsprong koesterde, was het VDL dat in de 89e minuut verdiend voor de 2-2 zorgde. Hellevoetsluis sloot zodoende een succesvol jaar af met een gelijkspel, maar doordat BVCB ook gelijk speelde blijft de voorsprong 7 punten.
Dat VDL de stijgende lijn te pakken heeft bleek vorige week al, toen het met 3-2 van het toch niet kinderachtige Alexandria ’66 wist te winnen. Hellevoetsluis was dus gewaarschuwd, maar op een korte fase aan het einde van de eerste helft na, waarin het een 0-1 achterstand om wist om te buigen in een 2-1 voorsprong, heeft het geen moment in de wedstrijd gezeten. De toss ging al verloren, waardoor de Hellevoeters al in de eerste helft naar de fanatieke aanhang speelden, waar het dat liever in de tweede helft doet. Normaal gesproken beschikt de ploeg van Edwin de Koning over een degelijke defensie, een energiek middenveld en een creatieve en doelgerichte voorhoede, maar deze wedstrijd werd gekenmerkt door nonchalance bij de rood-witten en een feller en gretiger VDL. Nog voor de achterstand een feit was, had de ploeg al 2 dotten van kansen gekregen. Daar gingen even zovele fouten van Jeffrey de Koning aan vooraf, die met foutieve passes tot twee keer toe een VDL-er een vrije doortocht naar het doel van Danijel Ribaric bezorgde. De eerste kans werd verprutst, omdat de Maassluise nummer 7 de bal te ver voor zich uit speelde en bij de tweede kans was dezelfde speler doelman Ribaric al gepasseerd, maar was het de nooit verzakende aanvoerder Frenk van Gelderen die nog net voor de doellijn een 0-1 achterstand wist te voorkomen. Dat de 0-1 er na 30 minuten toch kwam was op basis van het spelbeeld niet meer dan logisch. De manier waarop was uiterst lullig, want doordat de bal onderweg van richting werd veranderd was Ribaric kansloos op de inzet. Hellevoetsluis moest aan de bak en gesteund door de fanatieke en ondanks de winterse buien toch weer massaal aanwezige aanhang pakte het de zaken wat energieker aan. Dit leidde tussen de 39e en 42e minuut tot twee treffers van Davy Mierop, waardoor Hellevoetsluis toch weer orde op zaken leek te stellen en met een 2-1 voorsprong ging rusten.
Hoewel het verschil in punten op de ranglijst vooraf 21 punten bedroeg, was daar ook in de 2e helft niets van te merken. Hellevoetsluis had het meeste balbezit, maar VDL was de gevaarlijkste ploeg en kreeg de beste kansen. Waar Hellevoetsluis normaal gesproken altijd wel goed is voor een paar kansen, bleef het nu slechts bij een paar pogingen van afstand en kopte Vincent Mast een corner over het doel. Het gemis van vaste krachten als Öner Sang-A-Jong, Tijs van de Heuvel en Onur Furuncu bleek te groot, maar gelukkig beschikte Hellevoetsluis over Danijel Ribaric, die met een geweldige reflex de gelijkmaker voorkwam. Toch zat de 2-2 er eerder in dan de 3-1 en in de 89e minuut kreeg VDL toch loon naar werken. Opnieuw ging er een fout van Jeffrey de Koning aan vooraf, die de bal met de borst wilde controleren, waar het ruimen van de bal een betere optie was geweest, zeker gezien de tijd die er nog te spelen was. De nummer 7 bleef na de eerder gemiste kansen nu wel koelbloedig en schoof de bal oog-in-oog met Ribaric onder de doelman door in het doel. Drie minuten later was de wedstrijd gedaan en verloor Hellevoetsluis 2 dure punten, maar mocht het blij zijn dat BVCB tegen Zuidland niet verder kwam dan 0-0, waardoor de voorsprong op de ranglijst 7 punten bleef en de Hellevoeters na een prachtig jaar kunnen genieten van een welverdiende winterstop. Op 27 januari wordt de competitie hervat met een uitwedstrijd tegen SSS in Klaaswaal.