Het beste aan de wedstrijd, die voor de meeste toeschouwers -hoewel een uitwedstrijd- nog dichterbij is dan een thuiswedstrijd, waren de doelpunten. Alle vijf goals waren zeer fraai. Overigens viel er niet al te veel te beleven of het moet de voorsprong (1-0) en de gelijkmaker (2-2) van Hillegersberg zijn geweest.
Als excuus mag gelden dat wederom met een gewijzigde defensie gespeeld werd. Boris verving als linksback Nico van Mechelen. Zowel de kant van het veld (links) als de linie (verdediging) bevallen de meest volgers toch maar matig voor hem. Halverwege de eerste helft liet Martijn (ziek?) zich ook nog eens vervangen, het stond toen al 2-2, en ook dat kwam de organisatie niet ten goede, hoewel Ivar het een linie naar achteren naar behoren deed en er zo voor zorgde dat Hillegersberg niet meer hoop op een beter resultaat kreeg.
Dan naar die treffers. De eerst was een prachtig hard ingespeelde bal van Tom Wigmans op Yannick Koevermans die klinisch in de verste hoek afwerkte. Nog in dezelfde minuut kon alweer Yannick oprukken naar het vijandelijke doel kappen naar het linkerbeen en voordat verdediger en doelman het in de gaten hadden lag de bal alweer in de goal. Op slag van rust ging Douwe op avontuur. Hij omspeelde eerst aan de zijlijn en vervolgens over de kop van het strafschopgebied een aantal tegenstanders en draaide de bal schitterend in de bovenhoek. Hoewel vriend en vijand ziet dat het zo gaat gebeuren kan je het toch niet voorkomen.
Direct na de rust werd Michiel Broeder fraai de diepte ingestuurd door de nu ‘op 10’ spelende José. Michiel vond de reis naar het doel te lang en lobde de bal van een meter of 35 meesterlijk over de Hillegersberg-keeper. Ook bij het vijfde doelpunt was José betrokken. Boris Polderman stoomde op van zijn linksbackpositie, ging diverse combinaties aan, waarvan de laatste me José, die Boris fraai alleen voor de keeper zette en zo liet scoren.
Gelukkig een ronde verder in de beker. Helaas kon het tweede niet nogmaals stunten na de sensatie tegen S.V.V 1. Het moest het hoofd buigen voor weer een eerste elftal, Berkel dit keer. De 3-1 viel pas in de ‘dying seconds’ en zo verlaat dit elftal met opgeheven hoofd de bekercompetitie.
