Op een guur en winderig sportpark te Berkenwoude stond de wedstrijd Perkouw – DVO’32 op het programma. De gasten uit Vlaardingen worden door kenners getipt als titel kandidaat en stonden vooraf te boek als goed voetballende ploeg. Zowaar een knappe prestatie als promovendus.
Perkouw startte deze wedstrijd zonder Christian Schrader, Robin Borst en Pieterjan Geneuglijk. A junior Gerben de Jong startte in de aanval, ook Elgar Mudde was er weer bij na een vervelende blessure. De temperatuur bij de bezoekers steeg vanaf het fluitsignaal bij elk balcontact. Zowel DVO als Perkouw wilde er een voetbalwedstrijd van maken waarbij de toeschouwer een goed niveau mocht aanschouwen.
Perkouw zette de gasten vroeg vast en was gretig op de juiste momenten, DVO probeerde daar aanvallend spel tegen over te zetten, waardoor er voor beide ploegen ruimte ontstond om te voetballen. Het was Elgar Mudde die na een paar minuten de bal net voor de goal langs mocht schieten en de Jong was het die na goed doorgaan een slippertje van de keeper bijna kon verzilveren.
DVO kwam niet verder dan de bal inspelen op het middenveld, het vervolg ontbrak. Het blok de Goede, Achterberg en Smits hadden de zaken goed voor elkaar. Daarnaast was het de Vries die de eventueel doorstappende centrale verdediger direct onder druk zette. Hierdoor hoefde de verdedigend linie met de van vakantie teruggekeerde v Viersen niet meer te doen dan de lange bal eruit te lopen.
Perkouw gaf niets weg en de ploeg van Harm Spijker was in balbezit ijzersterk. Het gaf de Perkouwse burger moed. De Jong mocht in de 16e minuut na goed doorgaan in een rechte lijn op de keeper af, had hij Mudde in het vizier gehad dan had een zijwaartse bal de zekere 1-0 opgeleverd. Helaas was deze voorbode nog niet de verzilvering.
Perkouw ging door en het was De Vries die in de 18e minuut vrij kon inkoppen, de bal werd van de lijn afgehaald en de rebound een prooi voor de keeper. In de 20ste minuut mocht de Jong na goed doorgaan wederom alleen op de keeper af, nu was de keeper met een teenlengte de winnaar. De Jong maakte het de verdediging zuur, waarbij de jongeling zich geen moment van de bal liet afzetten en het vervolg met bal vaak prima was. De 1-0 kon niet uitblijven en dat gevoel werd in de 30ste minuut bevestigd met een parel van een doelpunt en dan refereren we vooral aan het vooraf gaande positie spel.
Het was de Vries die Smits vond, de aanvoerder van dienst haalde de bal eruit via Achterberg die in een beweging Stef de Goede over de andere zijde vrij de 16 meter in liet denderen. De Goede twijfelde niet en schoot de bal feilloos binnen. Deze doelgerichtheid van de middenvelder was precies waar Perkouw behoefte aan had.
Perkouw ging door, waarbij DVO zich ook niet onbetuigd liet, het moest als nummer drie onder de druk van Perkouw proberen te komen om nog wat te willen doen aan de achterstand. Bogaard en Wijting gaven echter geen krimp aan de zijkanten, waardoor de technisch behendige en snelle buitenspelers van DVO niet verder kwamen dan pogingen tot voorzetten of aanvallende acties. En mocht er een speler van DVO toch voorbij zijn directe tegenstander komen dan was het de rugdekking van de sterk spelende Adriaanse die het gevaar in de kiem smoorde. Ensing z’n werk werd hierdoor beperkt tot het nemen van achterballen of opvissen van gedoofde mogelijkheden.
De 2-0 hing in de lucht en die kwam… het was de ijzer sterk spelende Smits die over rechts z’n directe tegenstander afschudde en op dezelfde wijze als de Goede de 16 meter in mocht stomen. Het schot op doel werd nog door de keeper gestopt, maar de rebound was voor de Jong. 2-0 op de borden en volkomen terecht. Wie had dat gedacht vooraf. Het publiek werd verwend en het gure weer en de wind leken met de minuut minder en minder aanwezig te zijn. In de laatste minuten bleef het spelbeeld gelijk. De 2-0 kwam niet in gevaar en de thee was het volgende station.
In de 2e helft was het wederom Perkouw wat na 2 minuten via De Vries en Mudde de mogelijkheid op een doelpunt liet liggen. Ook een poging van Achterberg had meer verdiend. Net als tegen Flakkee waren de flanken constant dreigend en was de wil om elk duel te winnen aanwezig.
De linies bleven kort op elkaar spelen en ondanks dat DVO steeds aanvallender ging voetballen bleef Perkouw goed overeind. Het waren de invallers bij DVO die nog wilde laten zien dat het zich niet zomaar wilde overgeven. De nummer 15 kwam steeds dreigender door over de linkerkant van Perkouw en er was zelfs een moment waarbij Wijting bijna aan de noodrem moest trekken in de befaamde 16 meter. Het bleef gelukkig een achterbal, waarbij een strafschop ook teveel zou zijn geweest. De verdediging stond als een huis en straalde de rust uit die zo nodig was.
Het was wachten op de 3-0 vanuit een vrije doorgang, want DVO speelde alles of niets en de ruimte achter de verdediging van DVO werd steeds groter. Na goed doorgaan van de Jong rond de middellijn was het Mudde en de Goede die voor meer hadden kunnen zorgen.
In de 71ste minuut maakte de moegestreden de Jong plaats voor Maurien Plug. Plug had de opdracht de opbouw van DVO te blijven verstoren en deed dat met verve. Het had weinig gescheeld of de 3-0 was er alsnog gekomen. Het was Mudde die voorbracht en Plug die net een teenlengte tekort kwam om de bal in te glijden.
De laatste minuten was het Perkouw wat de geledingen klein en kort hield, geen poging werd toegestaan. Het fluitsignaal voor het einde kwam.
Met een clean sheet en een schoon shirt mocht keeper Ensing zijn aftocht inzetten richting de kleedkamer met zijn kompanen. Eindelijk 3 punten in de competitie, nul tegengoals en bij tijd en wijle ook prima verzorgd positie spel. Als dit de ontwikkeling is die de afgelopen weken z’n contouren kreeg dan belooft dat nog veel goeds.
