De na de eerste speelronde meest scorende ploegen wisten vandaag het net niet te vinden. V.O.C – Boshuizen was na de uitslagen van vorige week absoluut een wedstrijd om naar uit te kijken, maar dat viel uiteindelijk toch wat tegen. V.O.C was behoudens het eerste kwartier de betere ploeg, maar verzuimde zichzelf daarvoor te belonen. Te weinig doortastendheid in en rondom het Leidse strafschopgebied, is de conclusie.
De wedstrijd begon nog wel zo spectaculair. Boshuizen startte sterker dan V.O.C maar hielp gelukkig twee goede kansen om zeep. V.O.C liet zich in de beginfase op de counter zien, maar het ontbrak aan rust en overzicht en zodoende werd er niet gescoord. Na het levendige eerste kwartier sukkelde beide ploegen elkaar in slaap. V.O.C had weliswaar het betere van het spel, maar kon dat niet vertalen naar grote kansen.
Na rust was het verschil tussen de ploegen groter. V.O.C was bijna uitsluitend in de aanval, maar met het vele balbezit werd te weinig gedaan. Kansen kregen de roodzwarten wel, maar er werd te lichtzinnig mee omgesprongen. V.O.C dacht ook nog even recht te hebben op een strafschop, toen José Minaro werd neergelegd, maar de scheidsrechter ging hier niet in mee. Intussen was het oppassen voor de uitbraken van Boshuizen, dat voorin snelle en behendige spelers heeft lopen. De V.O.C verdediging stond echter als een huis, waardoor doelman Michiel Vis nooit écht hoefde in te grijpen.
De wedstrijd eindigde daardoor zoals deze was begonnen. Bij V.O.C was er begrijpelijkerwijs wel enige teleurstelling over het resultaat, daar het het de wedstrijd grotendeels domineerde. Over een week krijgt het team van Mark Weel de kans om alsnog de eerste thuiswedstrijd te winnen, als Poortugaal op bezoek komt.
