De verwachtingen voor deze wedstrijd waren hoopvol gestemd na een sterke wedstrijd van vorige week en Pelikaan straalde dat direct uit door in het eerste half uur de lakens uit te delen.
Tegenstander Wilhelmina ’26 uit Wijk en Aalburg had niets in te brengen. Het begon al in de eerste minuut toen Jordy van Buren heel snel een kans kreeg maar hij kwam net iets te laat bij de bal. Tien minuten later was er een scrimmage voor het doel van de tegenstander na een voorzet van Adilson Dias de Barros maar twee Pelikaners konden het beslissende zetje net niet geven. Weer een paar minuten later was er een goede aanval van Pelikaan waar Jordy van Buren als laatste de bal had, hij zette goed voor maar een verdediger van Wilhelmina ’26 kon net op tijd met een sliding de bal wegwerken tot corner voordat het echt gevaarlijk werd. Uit deze corner kwam Pelikaan verdiend op voorsprong. De corner werd genomen door Sharog Susani. Omdat de meeste verdedigers op Bart van Muyen lette kregen de andere spelers iets meer ruimte. Hiervan profiteerde Erwin van Dis en zijn kopbal verdween met een boogje over de Wilhelmina-doelman, 1-0. Volkomen verdiend op dat moment. Pelikaan bleef domineren zonder verder echt grote kansen te krijgen. De trainer van de tegenpartij kon het blijkbaar niet aanzien want hij wisselde een verdediger voor een middenvelder. Daardoor veranderde hij de tactiek van 5-3-2 naar een meer aanvallende 4-4-2. Dat was één kantelmoment in de wedstrijd want Pelikaan kon niet meer zo’n vuist maken als voor de wissel. Het volgende kantelmoment was in de 39e min. Volkomen onverwacht kwam Wilhelmina ’26 op gelijke hoogte. Vanaf de zijkant werd er op doel geschoten en doordat Cas Hagman iets te ver voor zijn doel stond, zeilde de bal over hem heen het doel in. Of dit nu de bedoeling was is nog steeds niet helemaal duidelijk maar hij zat erin en stand kwam op 1-1 en dat was tevens de ruststand.
De meeste toeschouwers hadden de thee nog niet op en het stond al 1-2. Wilhelmina ’26 kreeg een corner, ze maakte er een korte corner van, de bal ging naar de tweede paal waar een speler van Wilhelmina ’26 de bal voor het inkoppen had. Gelukkig herstelde Pelikaan zich snel zij het met medewerking van een Wilhelmina-verdediger. Omdat Jermain Bebrout goed druk zette op deze verdediger kwam hij in balbezit en kon de bal voorzetten. Omdat iedereen uit positie stond kon Jordy van Buren de voorzet in het lege doel knikken, 2-2. Maar 2 minuten later was het toch weer 2-3. Een identieke situatie als bij de 1-1. Nu leek het wel meer op een “bewussie” en de bal ging weer over keeper Cas Hagman heen. Maar of beide doelpunten nu zijn schuld waren gaat iets te ver. Hij stond in beide gevallen wat van zijn doel af om, indien nodig, mee te voetballen of aanspeelbaar te zijn voor zijn verdedigers. En als je dat ziet dan probeer je het en dan moet je ook een beetje geluk hebben om die bal over de toch niet kleine Cas Hagman en onder de later te plaatsen.
Pelikaan stond weer op achterstand maar zij gaven niet op. Eén minuut later had de gelijkmaker al op het scorebord kunnen staan want na een goede aanval van de Peli’s kwam de bal na een steekpass door het hart van de Wilhelmina-verdediging uiteindelijk voor de voeten van Jeffrey Nossent die in plaats van langs de keeper schoot tegen de keeper aan schoot. In de 66e minuut weer een mooie aanval van Pelikaan en na een voorzet kwam de bal terecht bij invaller Sjoerd Opschoor die over het doel schoot. De gelijkmaker kwam alsnog. Kort na elkaar kreeg Sharog Susani twee keer een vrije trap te nemen. De eerst ging niet goed nadat Jordy van Buren een aanval opzette en Wilhelmina dit alleen kon stoppen door het maken van een overtreding. Even later kreeg Sharog Susani nog een keer de kans om zijn specialiteit ten toon te spreiden. En dat deed hij met verve. Hij krulde de bal in de korte hoek net langs de paal, 3-3. Na dit hoogtepunt volgde ook een dieptepunt voor Sharog Susani. Hij had eerder al een gele kaart gekregen en bij een volgend duel om de bal zou hij volgens de scheidsrechter de tegenstander hebben geraakt en kreeg hij opnieuw een gele kaart en dus een rode en kon hij vertrekken. Behoorlijk zwaar bestraft. Ondanks dat Pelikaan met één man minder speelde bleef men de aanval zoeken op jacht naar de overwinning. En bijna lukte dat want na de zoveelste goede aanval kwamen zowel Sjoerd Opschoor als Jesper Nossent gezamenlijk inglijden na een voorzet van rechts maar met veel geluk kwam de bal in de handen van de keeper. En waar iedereen zich al verzoende met een gelijkspel ontspon zich alsnog een horrorscenario voor Pelikaan. Een verre bal vanuit het achterveld van Wilhelmina ’26 bracht de bal op de rand van de zestien bij Pelikaan. Daar pakte keeper Cas Hagman de bal op en volgens de scheidsrechter, die zich op grote afstand van de situatie bevond, was het buiten het strafschopgebied. Hij gaf hiervoor een rode kaart aan Cas Hagman omdat hij, zo verklaarde de scheidsrechter na de wedstrijd, de tegenstander een kans zou hebben ontnomen.
Op z’n zachtst gezegd een vreemde uitleg omdat Pelikaan-verdediger Mahmut Erol tussen de keeper en de aanvaller instond. Maar goed, de wedstrijd was nog niet afgelopen en er moest ook nog een andere keeper het doel in. Omdat Pelikaan al drie keer gewisseld had was men verplicht om een speler als keeper te laten optreden. Dat werd Sjoerd Opschoor. Dan volgde ook nog de vrije trap als gevolg van de handsbal vanaf de rand van de zestien. De bal werd hard en recht op de vervangende keeper geschoten, hij kon de bal daardoor niet goed onder controle krijgen en die verdween zo in het doel: 3-4. Maar diezelfde Sjoerd Opschoor voorkwam kort daarna de vijfde treffer van Wilhelmina ’26 door een katachtige redding op een inzet van dichtbij. Pelikaan was geknakt want om met negen man alsnog de gelijkmaker te produceren was teveel gevraagd.
Pelikaan heeft genoeg uitgespeelde kansen gehad om meer doelpunten te maken in tegenstelling tot de tegenstander. Die scoorde met twee afstandsschoten, een corner en een vrije trap en creëerde geen enkele echt uitgespeelde kans maar alle doelpunten tellen. Pelikaan heeft deze wedstrijd dus niet verloren door discutabele beslissingen van de scheidsrechter maar deze scheidsrechter heeft er wel voor gezorgd dat Pelikaan nu dubbel wordt gestraft, geen gelijkspel waar men op z’n minst voor in aanmerking zou komen en twee schorsingen, in ieder geval voor volgende week en wellicht langer. Zuur om zo te verliezen. Maar dat is voetbal en volgende week kan Pelikaan de teleurstelling wegspelen tegen regiogenoot Drechtstreek. Want als het voetbal goed is komen de punten echt wel een keer en misschien wel volgend weekend.
