Verliezen is altijd terecht, ja er zijn altijd gevoelsmatige oneerlijke elementen, maar die horen en/of worden toegelaten bij voetbal. 70% balbezit en verliezen… dan doe je zelf iets niet goed, veel druk zetten en maar 1 kans tegen krijgen, en toch met 1-0 verliezen. Het gevoel is misschien er een van oneerlijk en onterecht, maar de nederlaag een feit en dus terecht.
Perkouw begon goed, HBSS had stelling genomen en was niet van plan Perkouw op eigen helft ruimte te geven. Met de lange bal werd door HBSS het offensief gezocht en elke bal kwam netjes bij de verdedigers van Perkouw terecht. HBSS creeerde niets, maar stond in die zin wel goed. Perkouw had daar een prima antwoord op, geduld, kansjes afwachten en waar mogelijk toeslaan. Helaas was Perkouw in balbezit gewoon te onrustig om net op de beslissende momenten de juiste keuze te maken. Te gehaast werd er ingepasst waardoor er al teveel moest worden gecorrigeerd in bal aanname om snel toe te slaan. Zo kwamen Christian Schrader, Ruben de Vries, Elgar Mudde en Tom Achterberg wel in kansrijke positie, maar was de onrust deels debet aan een ongelukkige voortzetting. 0-0 was dan ook terecht, waarbij een doelpunt voor Perkouw zou betekenen dat het allemaal wat makkelijker zou worden en een doelpunt tegen precies het tegenovergestelde. Dit feit plaatste HBSS dan ook in een zetel toen er slordig werd opgebouwd aan de zijkant met een uitbal. Alles en iedereen stond erbij en keek er naar, terwijl de behendige spits van HBSS een knappe goal maakte vanuit de enige en naar wat later bleek ook laatste kans van HBSS in de 1e helft. 1-0 voor HBSS en een nog meer met gedrevenheid versterkte Berlijnse muur te slechten voor Perkouw.
De 2e helft nam Perkouw het heft in handen, kans op kans en mogelijkheid op mogelijkheid werden er gecreëerd. Het was duidelijk dat ook de factor geluk een duit in het zakje moest gaan doen, 10 HBSS-er die in en rond de 16 tot de tanden bewapend de 0 verdedigde zaten er elke keer weer met een teen, hak, knie en zelfs hand tussen.
Perkouw wisselde een spits erbij, Pieterjan Geneuglijk streed voor elke meter en kwam in de plaats van de op dat moment overbodige verdediger Bastiaan Bogaard. HBSS kwam er in het geheel niet meer uit, er had net zo goed nog een wedstrijd ingepland kunnen worden op de helft van Perkouw. Het prachtige gras lag er verlaten bij. Christian Schrader moest het fysieke aanvallende geweld in de 80ste verlaten en de mouwen opgestroopte vervanger Maurien Plug pakte het stokje fris op. Voorzetten van links en rechts, opbouwen door het centrum, alles eindigde bij een sterk keepende, man van de wedstrijd, keeper van HBSS of een uitgestoken reflex van een speler. Toen ook Eelco van Viersen het veld verlaten moest voor de aanvallende 5e spits, was het echt alles of niks, waarbij Ruben de vries de lat nog raakte vanuit een kopbal en de rebound meerdere keren net niet goed viel. In die laatste minuten kreeg HBSS nog wel een dot van een kans, een lange bal en een 1 tegen 1 met 50 meter vrije ruimte werd uiteindelijk hoog over geschoten door een inkomende/glijdende voorwaartse van HBSS. Maar de 1-0 bleef staan.
Conclusie, HBSS heeft naar eigen kwaliteit verdiend met 1-0 gewonnen en Perkouw zal een oplossing moeten vinden bij tegenstanders gelijk HBSS. Het vertoonde spel was prima, de rust, geduld en de positieve speelwijze lovenswaardig, nu nog de beloning.
