Richard Elzinga nu al bij ’s-Gravenzande begonnen als nieuwe trainer. ‘Dan kunnen we al een beetje wennen aan elkaar.’

Hoewel de start van het nieuwe seizoen nog ver weg is, is Richard Elzinga deze week al met de training begonnen bij FC ’s-Gravenzande, zijn nieuwe club. Hij is de nieuwe oefenmeester van de kersverse hoofdklasser, de opvolger van Frans Danen. ‘Mijn wens was om voor de zomervakantie drie keer met de selectie te trainen om de spelersgroep te leren kennen’, legt hij uit als we hem om de reden vragen van deze vroege start. ‘Ik heb de ploeg twee keer in actie gezien, maar dat waren wedstrijdjes om regionale cups, wedstrijden waar flink doorgewisseld werd. Ik heb dus al veel spelers in actie kunnen zien, heb ook veelvuldig contact gehad met Ron van Meerten, de technische man bij ’s-Gravenzande en mijn licht ook elders opgestoken. Al bij al heb ik een goed beeld van de selectie, maar ik wil het zelf natuurlijk ook zien. Daarom deze drie kennismakingstrainingen deze week en de voorafgaande kennismakingsavond waarin ik mijn visie en mijn werkwijze uit de doeken heb gedaan. Ik heb het bij mijn vorige club DBGC trouwens ook zo gedaan. Zo kunnen we alvast wennen aan elkaar. Op 29 juli, na de zomervakantie beginnen we echt.‘

Na 3 jaar DBGC beginnen bij een nieuwe club; Richard, die dit seizoen de UEFA-A trainersopleiding succesvol heeft afgerond, heeft er zin in. Hij kende FC ’s-Gravenzande al als een grote, ambitieuze vereniging met veel oog voor zelf opgeleide spelers en hij weet eveneens dat nagestreefd wordt dat de verhouding eigen spelers en jongens van buitenaf 65-35 of 70-30 procent is. ‘Veelzeggend is dat de club afgelopen seizoen samen met Zeeburgia en Excelsior Maassluis genomineerd werd als amateurclub met de beste jeugdopleiding’, vertelt hij. ‘Uiteindelijk zijn ze niet verkozen, maar die nominatie zegt al genoeg. Ook komend seizoen schuiven weer veel jeugdspelers door naar de selectie en dat is een goede zaak.’ Maar tegelijkertijd realiseert Richard zich ook dat het niet makkelijk wordt in de hoofdklasse. ‘Handhaven is het doel van de club en dat is een hele uitdaging. Het zal niet meevallen, denk ik. Zelf wil ik altijd meer, maar of dat reëel is zal nog moeten blijken. Het was trouwens een complete verrassing dat de club bij mij is uitgekomen als nieuwe trainer. Ik was al in een vergevorderd stadium met een andere vereniging toen FC ’s-Gravenzande belde. Nee, ik had daar zelf niet gesolliciteerd. Dat Sieme Zijm, met wie ik vroeger bij Sparta heb gevoetbald en waarmee ik altijd intensief contact heb gehouden, komend seizoen ook bij ’s-Gravenzande actief is, zal wel meegespeeld hebben. Ik ben op gesprek gegaan en de klik was er meteen, al binnen een uur.’

‘De 3 kennismakingstrainingen deze 2 weken wil ik vooral gebruiken om een nog beter beeld te krijgen van de spelers en hen mijn visie, mijn denkwijze, mijn manier van spelen duidelijk te maken’, gaat Richard verder. ‘Wat die visie, die denkwijze is? Ha, veel trainers antwoorden op zo’n vraag ‘dominant zijn, met drie spitsen spelen en druk vooruit zetten’, maar zo zit ik niet in elkaar. Ik vind dat je moet spelen naar de mogelijkheden van je spelers. Wie zijn mijn spelers? Wat kunnen ze? Wat kunnen ze niet? Daar ga ik mijn speelwijze op afstemmen en die speelwijze kan trouwens elke week anders zijn want ook de tegenstander speelt daar een rol in. Ik ga me niet aanpassen, maar houd wel rekening met de tegenstander. Je kunt wel voetballen van ‘pak de leuning’, waarmee ik bedoel de bal naar voor rammen en dan maar zien wat er gebeurt, maar zo werkt het bij mij niet. Ik wil dat mijn ploeg verrassend kan zijn en inspeelt op de mogelijkheden die er zijn. En elke week kan het anders zijn. Eigenlijk is het heel simpel. Het gaat er om wat je doet als je de bal hebt en wat je doet als je de bal niet hebt. Daarover zijn er afspraken, maar daarbij moet je niet in vaste patronen denken. Er zal ook vrijheid moeten zijn. Voorin. En ook achterin. Vrijheid in keuzes moet er namelijk altijd zijn. Daarbij gaat het ook om onderling vertrouwen en positief zijn, om strijdlust en ambitie, om verantwoordelijkheid. En om plezier. Voetbal is afstanden overbruggen en daarin zijn heel veel mogelijkheden. Dat spelers die mogelijkheden zien en daar zo optimaal mogelijk gebruik van maken, om hen dat bij te brengen, hen dat aan te leren, dat is een van de mooie dingen van het trainersvak.’

Richard heeft komend seizoen 37 spelers tot zijn beschikking, waaronder 3 keepers. ‘Dat is voor het eerste en voor het tweede elftal’, legt hij uit. ‘Er zit ook een aantal doorgeschoven jeugdspelers bij. Wie er straks gaan spelen, weet ik echt nog niet. Misschien zitten daar wel jeugdspelers bij of jongens die beoogd waren voor het tweede. En misschien staan er straks spelers op andere posities, dat kan ook. Co Adriaanse zei eens dat de voorbereiding heel belangrijk is, want dan heb je namelijk 6 weken om alles in orde te brengen. Zo is het maar net.’