Zaterdag 29 april 2017 stond al bij het bekend maken van het competitieprogramma bij alle Hellevoeters rood omrand in de agenda. Hoewel de rivaliteit in de loop der jaren minder is geworden en er ook regelmatig spelers de overstap van de zwarten naar de rood-witten en andersom maken, blijft een stadsderby toch iets speciaals. Ook dit keer werd Nieuwenhoorn – Hellevoetsluis weer een waar spektakel.
Het ambitieuze Nieuwenhoorn stond voor aanvang van de wedstrijd 1 punt voor op Heerjansdam, dat de nog resterende 20 minuten van de wedstrijd tegen Piershil op dinsdag 2 mei uit moet spelen, en 4 punten voor op aartsrivaal Hellevoetsluis, dat tegen alle verwachtingen zo hoog gerangschikt stond. In de heenwedstrijd was Nieuwenhoorn in de eerste helft de bovenliggende partij, maar had Hellevoetsluis op basis van de 2e helft de wedstrijd, die in 1-1 eindigde, moeten winnen. Het feest na afloop was er niet minder om en gaf maar weer eens aan dat de verhoudingen tussen beide verenigingen prima is. Dit keer waren de rollen in de wedstrijd echter omgedraaid, met dien verstande dat het niet eerlijk over beide helften verdeeld was, maar dat Hellevoetsluis, toch eigenlijk de David tegen Goliath, over de gehele wedstrijd gezien, op een korte fase in de tweede helft na, oppermachtig was! Vanaf minuut één pakten de Hellevoeters de Nieuwenhoornaren bij de strot en hebben deze 90 minuten niet meer los gelaten. De rood-witten speelden met veel druk naar voren en Nieuwenhoorn kwam maar amper aan voetballen toe. Veelal werd de bal vanuit de verdediging lukraak naar voren geschoten, maar was deze weer een prooi voor de gretige Hellevoeters. Dit resulteerde in veel corners en de ene kans na de andere. Vincent Mast kopte één van die kansen op de paal, schoten van Ken Luyendijk en Sander van Pelt smoorden in een woud van benen en een koptreffer van Remon Haze werd, wegens vermeend hinderen van de keeper door Serkan Yavuzyigitoglu, afgekeurd. Het wachten was dus op het doelpunt van een oppermachtig Hellevoetsluis, maar zoals wel vaker in de voetballerij viel het doelpunt in de 43e minuut aan de andere kant. Een voorzet vanaf rechts werd door de mee opgekomen verdediger Kraijema ingekopt en tergend langzaam hobbelde de bal in de verste hoek, waarmee de ruststand tegen alle verhoudingen in op 1-0 voor Nieuwenhoorn bepaald werd.
Alle goede bedoelingen ten spijt leek de wedstrijd, afgespeeld voor het oog van ca. 800 toeschouwers, in de tweede helft al na 4 minuten beslist te worden, toen de bal precies tussen doelman Hoornweg en een verdediger in viel en de ingevallen pas 18-jarige spits Sleeuwenhoek hiervan profiteerde. Nieuwenhoorn op 2-0 en Hellevoetsluis was het even kwijt. Een nieuwe domper kregen de Hellevoeters te verwerken toen de net 20 seconden daarvoor ingevallen Patrick Struijk bij zijn eerste actie zwaar geblesseerd raakte en op een brancard het veld moest verlaten. Het oponthoud leek Hellevoetsluis echter goed gedaan te hebben, want met nieuw elan ging het op zoek naar de aansluitingstreffer. In de 69e minuut was het Onur Furuncu die met een schot van afstand de aarzelende doelman verraste en de spanning terugbracht in de wedstrijd (2-1). Binnen 3 minuten was de stand zelfs weer gelijk, toen 2 verdedigers van Nieuwenhoorn tegenover een overtal aan Hellevoeters kwamen te staan, Victor Hartog niet zelfzuchtig de bal opzij schoof naar de meegelopen Davy Mierop en deze de bal in het doel schoot (2-2)! Gesteund door het ruim in de meerderheid zijnde legioen van de rood-witten, die als een echte 12e man achter de ploeg ging staan, en gadegeslagen door burgemeester Junius, gingen de Hellevoeters op jacht naar de winnende treffer. Opnieuw leek het in niets erop dat Nieuwenhoorn ook streed voor het kampioenschap en spelers leken niet de beseffen welke belangen er bij een derby op het spel staan. Hellevoetsluis was hiervan wel doordrongen, streed voor iedere meter, speelde met het mes tussen de tanden en gaf net dat beetje extra dat je mag verwachten in een derby. Met name de uitblinkende Davy Mierop liet 90 minuten lang blijken maar voor één ding naar de Rijksstraatweg gekomen te zijn en dat was winnen. Het was dan ook niet toevallig dat juist hij in de 93e minuut, als kind van Nieuwenhoorn, de ploeg van Steef Buijs de das omdeed. Bij een voorzet vanaf rechts van de ingevallen Charlo Hassell was Mierop net iets eerder bij de bal dan Nieuwenhoorn-verdediger Van Buuren en schoot de bal bij de eerste paal binnen (2-3)! Het publiek werd uitzinnig van vreugde en een bierdouche was het gevolg. Nieuwenhoorn slaagde er in de laatste minuten niet meer in het Hellevoetsluis lastig te maken en zodoende wist Hellevoetsluis de altijd beladen derby volkomen terecht met 2-3 te winnen. Het publiek werd terecht betrokken in de feestvreugde en de Nieuwenhoornse kantine bleef nog lang bevolkt door feestende Hellevoeters.