Na 2 rode kaarten en een 1-0 achterstand wist Zinkwegse Boys met 9 man het nagenoeg onmogelijke te presteren en alsnog een 2-4 overwinning uit het vuur te slepen tegen 11 Dirkslanders. Bij de Boys kreeg Martijn van Zuuren voor rust direct rood. Hierna volgde een 1-0 achterstand. Na de thee kreeg Mees Lebbink in de 50e minuut zijn 2e gele kaart en kon ook vertrekken. In de resterende 40 minuten leek het een zeer lastige klus te worden om nog resultaat te halen. Niets was minder waar want met 2 man minder gaf Zinkweg een lesje in powervoetbal en effectiviteit en scoorde 4 schitterende goals. Hierdoor werd de koppsitie wederom versterkt en liep het gat op naar 11 punten met de nr 2 en 3 waarbij aangetekend moet worden dat OSV Oud Beijerland 1 wedstrijd minder gepeeld heeft.
Het was in Dirksland de wedstrijd van de nr 2 DVV’09 tegen koploper Zinkwegse Boys. ZWB-trainer Mark Smeding kon in deze belangrijke topper niet beschikken over 3 routiniers die sinds jaar en dag in de basiself staan t.w. aanvoerder Ronald van Ruiven[ geschorst], Peter van Dam[ voor werk in het buitenland] en Sander van Hamburg [wintersport]. In voorgaande seizoenen was dit een onoverkomelijk probleem geweest maar aangezien de selectie dit jaar breder geworden is, kon er een welliswaar minder ervaren maar nog steeds representatief team opgesteld worden. DVV’09 schoot voor eigen publiek als een komeet uit de startblokken. De ploeg dwong al snel een serie gevaarlijke corners af die door de ZWB-verdediging uit de doelmond gewerkt werden. De eerste keer dat de Zinkweg aan de overkant was, lobte Koen van der Ende de bal over de keeper heen maar er was buitenspel geconstateerd. Na wat halve kansen en een hele serie gele kaarten over en weer was daar in de 35e minuut ineens een scherpe counter van DVV’90. ZWB-goalie Stephan van Ruiven redde 1 op 1 echter knap. In de 41e minuut gleed Martijn van Zuuren te hard door richting een tegenstander en kon met rood vertrekken. De van der Mark-brigade was nauwelijks bekomen van deze domper toen DVV’09 al toe wist te slaan. Een mooie doorbraak over links werd laag afgerond, 1-0. Hierna nog een beste kans voor de thuisploeg. Deze werd echter naast geschoten.
De 2e helft was 5 minuten bezig toen Mees Lebbink voor de 2e keer geel kreeg en ook het veld moest verlaten. Het meegereisde Zinkwegpubliek dacht dat het nu wel onmogelijk zou worden om de ongeslagen status te behouden. Wat er echter hierna gebeurde maak je niet vaak mee in het voetbal. Het was in de 60e minuut Kevin Brasser die een vrije trap over de keeper stiftte en het stond 1-1. Zinkweg denderde door en 6 minuten later haalde Koen van der Ende over links de achterlijn. Hij zette vervolgens hard en laag voor waarna Kevin Brasser schitterend met een hakbal achter het standbeen toesloeg, 1-2. De 9 spelers van ZWB verdedigden deze voorsprong met hand en tand maar de 2-2 viel toch in de 72e minuut. 2 ZWB’ers botsten wat ongelukkig op elkaar in de eigen 16 meter en de spits kreeg even ruimte om uit halen en dit deed hij schitterend.
Het was nog lang niet afgelopen maar de thuisploeg wist zich geen raad met de ruime overtalsituatie en was geen schim meer van de ploeg van voor de thee. De verdediging van Zinkwegse Boys ,met achter zich een sterke Stephan van Ruiven en voor zich een blok van 3 en daarvoor Koen van der Ende, stond zijn mannetje en boog niet. De uitbraken van de Boys waren gevaarlijker dan de schoten, veelal van afstand, van de tegenstander. In de 81e minuut was het de sterk spelende rechtsback Davey van den Dool die samen met de ingevallen John van der Zanden over rechts door wist te breken. Na een goede combinatie was het Davey van den Dool die de 16 meter in kwam en laag in de verre hoek afrondde, 2-3. In de 88e minuut ranselde Stephan van Ruiven een poeier uit de kruising en de voorsprong bleef gehandhaafd. In de 90e minuut was het Koen van der Ende die aan alle onzekerheid een eind maakte door solistisch door te breken. Hij kapte de laatste man uit en schoot het leder vernietigend hard in de hoek achter de kansloze doelman. In blessuretijd leek hij dit kunstje nogmaals te herhalen maar nu mikte hij centimeters naast. Een 2-4 overwinning, die op zeer bijzondere wijze tot stand kwam, werd derhalve mee in de pocket naar de Zinkweg genomen.
Foto: Frank Dijkman
Marc Mourik
Kampioenen