Voor aanvang van de thuiswedstrijd tegen Almkerk was aan SHO-kant één ding duidelijk: bij winst zouden de Kikkershoekbewoners op 33 punten komen en daarmee zou het seizoen freewheelend uitgespeeld kunnen worden.
Voor de confrontatie met de Brabantse laagvlieger waren een vijftal spelers absent, Rowdy Rijsdijk vanwege de rode kaart tegen LRC waarvoor hij een schikkingsvoorstel kreeg van zes wedstrijden (!), waarmee hij begrijpelijkerwijs niet akkoord is gegaan.
Bob Bison was door privé-omstandigheden verhinderd en het drietal Giovanni Breevaart, Dylan de Vroed en Roy Fernandes zaten met blessures op de tribune. Voor trainer Richard Middelkoop reden (en ook noodzaak) de opstelling weer eens aan te passen. Dennis Groosjohan verhuisde naar het centrum van de verdediging waardoor Robin Winkels doorschoof (moest doorschuiven) naar het middenveld terwijl hij juist in deze jaargang als laatste man zijn beste wedstrijden speelde. Middelkoop lijkt daarmee, net als veel van zijn collegatrainers doen als zij bij hun club met tegenslag kampen, in de val te trappen om, soms noodzakelijk, te gaan schuiven in de linie met de meeste zekerheid. Met als uiteindelijk resultaat dat het hele elftal ondermaats gaat presteren.
SHO begon aardig met wat mogelijkheden, William Geyahdarjii schoot in handen van de keeper die even later een inzet van de verder onzichtbare Jeffrey van Veen tot corner verwerkte. Daarna werden de gasten toch wat brutaler. Zij werden daarbij door SHO in het zadel geholpen omdat de wit/zwarten de grip op het middenveld verloren en veel te veel de lange bal gingen hanteren. De toch al niet kopsterke Beijerlandse aanvallers konden vrijwel niet uit de voeten met de lange halen van achteruit en de verdediging van Almkerk bleef probleemloos overeind.
SHO-doelman Michael Termijn moest zelfs tweemaal nadrukkelijk optreden om zijn doel schoon te houden. Na nog wat hele en halve mogelijkheden van weerskanten werd, net als vorige week in Leerdam, de rust met dubbelblank op het scorebord gehaald.
Na de pauze kwam, als eerste wissel, Rick Bokhoven in het veld voor Jeffrey van Veen in de hoop dat de invaller met zijn snelheid de Brabantse afweer meer pijn zou kunnen doen. Desondanks was de eerste serieuze mogelijkheid voor de gasten, die nu het windvoordeel hadden. Mark van der Meijden zag de bal in het zijnet eindigen. SHO kreeg ook wat mogelijkheden waarbij Rohaindrick Hooi steeds het voorbereidende werk voor zijn rekening nam. Terwijl het duel voortkabbelde en het aantal foute passes bij beide partijen eerder toe- dan afnam leek het op het tiende doelpuntloze gelijkspel in de geschiedenis op sportpark Kikkershoek af te steven. Maar een klein kwartier voor tijd verschalkte Niels Nieuwesteeg, met dank aan en gebruik van de wind, doelman Termijn: 0-1.
Vanaf de aftrap kreeg William Geyahdarjii dé kans om de zaak weer in evenwicht te brengen, maar vlak voor het doel schoof de topscorer, die er toch al twaalf in heeft liggen, de bal naast. Het zou het breekpunt blijken. Almkerk kreeg ruimte om te counteren, het leverde Robin Winkels een gele kaart op voor een door Jeroen Kokje gemakte overtrding. De enige fout van scheidsrechter Van Dee, vervanger voor de aangestelde Elderson. Winkels mist daardoor de uitwedstrijd tegen VVGZ. In de slotminuut werd de Beijerlandse catastrofe nog groter toen invaller Jurre van Laarhoven 0-2 maakte, waarmee de eerste winst in een uitwedstrijd voor de blauw/witten in de knip zat. SHO blijft vooralsnog vijfde op de ranglijst maar omdat er in het paasweekeinde nog een inhaalprogramma volgt is dat nog een tamelijk vertekend beeld. Met de totnutoe 30 vergaarde punten zijn we er nog niet.
Sinds de verhuizing van de Sportlaan naar de Langeweg speelde SHO veertien seizoenen in een competitie met ook veertien clubs en in die periode was in slechts zes gevallen een aantal van minder dan dertig punten voldoende om uit de zorgen te blijven. Tweemaal had dat de nummer tien van de ranglijst zelfs 34 punten nodig (seizoenen 99/00 en 10/11) om nacompetitie te ontlopen. Nog werk aan de winkel genoeg voor de technische staf van SHO, die hopelijk nog wel aanknopingspunten ziet om in de zes resterende wedstrijden, voor alle zekerheid, evenveel punten te scoren.
Het seizoen dreigt als een nachtkaars uit te gaan, of is dat feitelijk al gegaan, van de laatste acht wedstrijden werden er zes verloren, één gelijkgespeeld en één gewonnen. Tussendoor schakelde NSVV in het toernooi om de VR-cup SHO uit met een 2-0 overwinning. Als excuus mag gelden dat gedurende het hele seizoen al blessures en schorsingen de selectie gedecimeerd houden. Na de jaarwisseling is de glans van de eerste seizoenshelft behoorlijk verbleekt. Zorgelijk is dat tegen laagvliegers als LRC en Almkerk niet kon worden gescoord en nauwelijks kansen werden gecreëerd.
Wie zorgt voor de ommekeer?
Tot slot nog transfernieuws: doelman Donovan Levestone heeft, in goed overleg met de VTC van SHO, de selectie ingelicht over zijn besluit om aan het eind van het seizoen SHO te verruilen voor RVVH. Levestone speelde tot dusver in deze jaargang nauwelijks twee en een halve wedstrijd. Hij viel in de uitwedstrijd tegen Nieuw Lekkerland al voor de pauze uit met een zware schouderblessure waar hij aan werd geopereerd en nu bijna volledig van is hersteld.
Opstelling SHO: Michael Termijn, Jeroen Kokje, Dennis Groosjohan, Mark Vosselman, Rohaindrick Hooi, Ingmar van Bruggen, Bob Vermunt, Robin Winkels, William Geyahdarjii, Giovanni Klaverweide, Jeffrey van Veen
