Himmelhoch jauchzend, zum Tode betrübt. Bij Kocatepe spreken ze geen woord Duits, maar deze zin zouden de Turken van Oldegaarde wel kunnen omarmen. Ze zouden hem ergens moeten aanbrengen op het complex; op het dak van het clubgebouw bijvoorbeeld, goed zichtbaar voor iedereen. Op de manschappen van trainer Francis Janse is namelijk geen pijl te trekken. Ik heb ze nu een paar maal aan het werk gezien en het is iedere keer weer een grote vraag wat je te wachten staat. Of het is helemaal niks, of het is om je vingers bij af te likken. Dat laatste was zondag weer eens het geval. Tegen OHVV was het ge-wel-dig wat de ploeg liet zien, met name in de eerste helft.
Als een wervelwind trokken de spelers ten aanval en OHVV werd het eerste half uur totaal weggeblazen, hoewel de eerste kans, na een paar minuten, voor OHVV-er Thomas Biesheuvel was. Keeper Yusuf Can redde knap met de voeten. Maar daarna was het al Kocatepe wat de klok sloeg. Alle 11 spelers staken prima in hun vel en speelden fantastisch. De ene vloeiende aanval na de andere golfde over het veld en de spil waar zondag alles om draaide was Soliman El Yakoubi. Hij was de grote meneer van een ploeg waarbij alles lukte. Het was koud zondag, maar het voetbal dat Kocatepe liet zien was hartverwarmend.
Binnen een half uur stond er 4-0 op het scorebord en was er ook nog een doelpunt van de thuisploeg afgekeurd. Dat was misschien wel terecht, maar die goal had eigenlijk ook moeten tellen, want hij was van een ongelooflijke schoonheid. Gelukkig was er daarvoor al veel te genieten geweest. Zoals het bekeken schot waarmee Soliman al in de 10e minuut keeper Rick Groenendijk verraste. De bal raakte net voor de doelman de grasmat en schoot op het gladde veld meteen door in plaats van op te stuiten. Dat was de 1-0. Vijf minuten later speelde Soliman op de achterlijn Rick Hopman uit met een fantastische lichaamsschijnbeweging en behield het overzicht want hij legde terug op de inkomende Burak Özturk, die de bal in het dak van het doel ramde. En kort daarna nam Kenneth Klaverweide van enorme afstand een afgeweken bal meteen op zijn pantoffel: 3-0. Dat was allemaal al genieten geblazen, maar het allermooiste moest nog komen.
In de 20e minuut stoomde Soliman voor de zoveelste keer op met de bal aan zijn voet. Met een heupbeweging legde hij net buiten de zestien een paar verdedigers in de luren en ging een één-twee aan met Baris Akdil, die een paar millimeter buitenspel stond. Achter het standbeen om hakte Baris de bal in één keer terug naar de doorgelopen Soliman, die de bal beheerst in het doel lepelde. Het wondermooie doelpunt werd geannuleerd. Maar nog was het niet gedaan. Voor de zoveelste keer ging Burak Özturk op rechts aan de haal. Hij leverde een perfecte voorzet af die door Kelvin Kalika bij de tweede paal vakkundig werd binnengekopt. ‘Oké jongens, goed gevoetbald’, riep trainer Francis Janse langs de lijn. Zelden zo’n understatement gehoord op een voetbalveld! Wat Kocatepe het eerste half uur tegen OHVV liet zien, was van enorme klasse. Het was gigantisch, kolossaal, fameus en als ik trainer was van zo’n ploeg, zou ik jubelend victorie kraaien.
Maar die weelde kan de ploeg kennelijk niet dragen. In de tweede helft was het beduidend minder. Net voor rust had Rick Hopman al de 4-1 gescoord en meteen na rust was OHVV plots de bovenliggende partij. Een attente Jarno Huysmans tekende de 4-2 aan en er leek nog meer in te zitten voor de bezoekers. Zo goed als Kocatepe in de eerste 45 minuten was, zo hemeltergend slecht was het in die fase. Van Soliman El Yakoubi was niet veel meer te zien en ook zijn ploegmaten bakten er niks meer van. ‘Ze staan gewoon te klootzakken’, foeterde Francis Janse bij de 4-2 en daarin had hij gelijk.
Gelukkig voor hem pakte zijn ploeg de draad weer op en werd het uiteindelijk 6-2. Geweldig goed beginnen, dan een half uur helemaal niks en het laatste kwartier weer ruim voldoende. Kocatepe is en blijft een bijzonder onberekenbare, wonderbaarlijke ploeg. En dat het niet altijd hosanna is, ach, dat heeft toch ook weer zijn charme.
Gerald de Jong Furkan Cetin Jerraynell Vd Pol Giordano van der Pol
Grooooote boy…
Bekend van de anekdote: beetje rennen, beetje acties oefenen…inspelen kaats is het makkelijkste wat er is.
433
Mo Houdoe Oualkaid soli is aan he?!