Het eerste seizoen van DBGC in de tweede klasse E gaat niet helemaal over rozen. Vooraf had middenvelder Bas Abresch ingeschat dat zijn ploeg bij de eerste vijf zou meedoen, maar DBGC staat momenteel op een teleurstellende tiende plek en als hij en zijn ploegmaten in de laatste wedstrijd tegen Prinsenland niet winnend van het veld waren gestapt, zou de situatie er nog somberder uitzien.
Hoe komt dat nou, dat tegenvallend seizoen tot nu toe? ‘Voetballend zijn wij tot veel in staat’, steekt Bas van wal, ‘maar in de tweede klasse waarin wij ingedeeld zijn worden vaak andere dingen gevraagd: knokken, inzet, duels winnen, vechten om een bal. En dat zijn kwaliteiten die wij eigenlijk in onvoldoende mate in onze ploeg hebben. We hebben veel lichte spelers. We moeten het van het voetballen hebben. Afgelopen jaren kwamen we daar vaak mee weg, maar alleen daarmee red je het in deze klasse niet. Natuurlijk willen we winnen en voor mijn gevoel doen wij daar ook alles aan, maar feit is dat we op dat vlak vaak tekort komen. We hebben gewonnen van koploper Bruse Boys en van de nummer 2 Klundert, maar we verliezen met 5-1 van SSV’65, een directe concurrent. Bij de rust stonden we al met 4-0 achter… Het is tot nu toe dus eigenlijk wat wisselvallig, maar aan de andere kant staan we slechts zes punten achter op de nummer drie. Er kan nog van alles gebeuren. Hopelijk hebben we met de zege op Prinsenland de weg naar boven ingezet.’
Bas kijkt ook in de spiegel en heeft nu al een ingrijpend besluit genomen. ‘Aan het einde van het seizoen stop ik. Dat heeft niks met DBGC te maken, want afgezien van één jaartje bij NSVV heb ik daar vanaf mijn 6e jaar gevoetbald. DBGC is mijn club en zal dat altijd blijven. Nee, mijn besluit heb ik om een andere reden genomen. Ik werk namelijk 5 dagen per week bij Feyenoord en ben daar ook op wedstrijddagen in de weer. Ik ben één van de werknemers van de media-afdeling die namens de club officieel naar buiten treedt op Facebook, Instagram en Twitter. En ik schrijf verhalen en doe interviews voor het Feyenoord Magazine. Het is een enorm leuke baan, maar ook een heel drukke en tijdrovende. Bij DBGC heb ik dit jaar al zo’n 10 tot 12 trainingen gemist en dat merk ik op het veld. Ik ben niet fit genoeg, kom zo nu en dan tekort. Dat wil ik niet. Ik wil niet zo maar meehobbelen. Daar komt nog bij dat ik met mijn werk voor Feyenoord en al die verre uitwedstrijden met DBGC op zaterdag helemaal niet toe kom aan tijd voor mezelf en voor mijn vriendin. Ik weet nu al dat ik het voetballen ga missen, maar het besluit is genomen: na dit seizoen stop ik met voetballen. Hopelijk kan ik afscheid nemen met toch nog een mooie eindklassering in de tweede klasse.’
Je bent altijd welkom bij de veteranen haha
Keuzes, keuzes, keuzes…
Misschien moet je tussen de middag mee gaan met onze “wandelclub” heb je geen training meer nodig!