In de eerste thuisbeurt na de winterstop lieten de mannen van coaches Akgoz en el Aiboudi opnieuw zien dat, naast goed kunnen voetballen, teamgeest en mentale kracht de extra dimensies zijn om wedstrijden binnen te slepen. Een 0-2 resp 1-3 achterstand werd ongedaan gemaakt in een slotfase die werkelijk alles in zich had.
Het begin van de wedstrijd leek voor de Spartaan-elf een kopie van de vorige week. Na 6 minuten stond de 0-1 op het bord, toen Wembley Paulino Reyes de bal volkomen onnodig van zijn schoen liet halen en Wilhelmus-spits Dennis van der Poel vrij mocht aflopen op Giovanni de Man. Vijf minuten later een enorme kans op een snelle gelijkmaker door een vergelijkbare fout aan de andere kant, maar de lob van Soufian Charraoui was onzuiver en verdween over het doel. Spartaan’20 dicteerde vervolgens wel het spel, maar het was opnieuw Wilhelmus dat onverwacht wederom het net vond. De uithaal van Kevin Langeveld vanaf zeker 25 meter was overigens fraai: 0-2. Gelukkig liet de Spartaanse aansluitingstreffer niet lang op zich wachten maar was daar wel wat geluk bij nodig: uit een vrije trap vanaf de linkerzijde kopte Mathijs Wartna voorbij zijn eigen doelman, 1-2. Spartaan’20 voerde de druk verder op en er kwamen kansen. Eerst was het Soufian Charraoui in kansrijke positie die te lang wachtte met schieten, daarna schoot Swendly Albertus naast en op slag van rust was Luigino Paesch dichtbij de gelijkmaker maar verdween zijn kopbal langs de uitlopende doelman net naast het doel.
Er moest van Spartaanse kant nog een schepje bovenop in de tweede helft en dat gebeurde ook, met een groot aantal goede kansen tot gevolg. Een goede actie al na vijf minuten van Osman Tozlu bracht Dominique Lopes in uitstekende positie, maar die mikte naast. Even later een goede vrije trap van Enes Ozturk, met moeite gestopt door Wilhelmus-doelman Justin van Look. Vervolgens schoot Luigino Paesch weer naast en schoten Soufian Charraoui en Dominique Lopes tegen de Wilhelmus-doelman op. Een kwartier voor tijd leek de verdiende 2-2 eindelijk aanstaande toen Luigino’s standbeen in het zestienmetergebied werd geraakt, maar scheidsrechter Van Sprang wuifde het weg.
Wilhelmus had zich vooral tot verdedigen beperkt maar loerde uiteraard op een counter. Toen tien minuten voor tijd Kevin Langeveld die ene mogelijkheid zag, leek het een Spartaanse middag te zijn waarin het niet zou lukken en alles tegen zat: Wembley Paulino liep de voorzet van dichtbij ongelukkig in eigen doel. Maar de Spartaanse veerkracht van dit seizoen bleek ijzersterk. Opnieuw werd de aanval gezocht en met nog zes officiële minuten op de klok was het Soufian Charraoui die met het achterhoofd de voorzet van Luigino Paesch inkopte: 2-3. En nauwelijks een minuut later was het gelijk. Enes Ozturk mocht vlakbij de hoekvlag een vrije trap nemen. Wilhelmus was zodanig onder druk en in paniek dat de bal door een eigen man fraai in de bovenhoek werd gekopt: 3-3.
Van 1-3 naar 3-3 net voor tijd, daar lijk je dan genoegen mee te nemen. Maar niet Spartaan’20! Weer werd vol de aanval gezocht en in de laatste officiële minuut was het Osman Tozlu die zijn uitstekende wedstrijd bekroonde met een fraaie actie, besloten met een prachtige knal en aldus voor 4-3 zorgde. Het feestje werd helemaal compleet ver in de extra tijd. Soufian Charraoui gaf een bosje verdedigers het nakijken en schoof zijn tweede en Spartaans vijfde treffer binnen: 5-3!