De laatste der Mohikanen zou je hem kunnen noemen. Van het grote aantal voetballers dat 5 jaar geleden neerstreek bij de duiventil die OVV destijds nog was, is Jan ’t Mannetje de enig overgeblevene. Nu is hij niet meer weg te denken aan de Zwartelaan. Maar een vaste basisspeler is hij niet meer. Dat heeft alles te maken met zijn lichamelijk welzijn, want vanwege een heupoperatie miste hij een groot gedeelte van vorig seizoen. Slechts de laatste 5 wedstrijden deed hij mee. Dat was bijzonder spijtig, niet in de laatste plaats voor hem zelf. Want OVV beleefde een topjaar en werd tegen alle voorspellingen in kampioen van de tweede klasse. Daar had Jan dus slechts een zeer beperkte rol in gespeeld. Dit seizoen sloot hij vanwege de nasleep van die ingrijpende operatie later aan en ook nu is hij in het elftal van Rob Vuik geen vaste keus.
Jan ’t Mannetje moet genoegen nemen met een bijrol. Een ander zou daar chagrijnig van worden, of bij de pakken neer gaan zitten en er als Gudelj de brui aan geven, maar Jan zit zo niet in elkaar, hoewel het wel aan hem knaagt, zo zegt hij zelf. ‘Ik wil spelen, maar ben nog geen 100%. Het is al eens voorgekomen dat de trainer een kwartier voor het einde vroeg of ik in wilde vallen en dat ik zei dat hij maar een ander moest nemen, omdat hij anders het team benadeelt.’
Het is om die reden dat hij door zijn trainer erg gewaardeerd wordt. Gewoonlijk hebben trainers niet zo veel lovende woorden over voor een speler die er net tegenaan hangt, maar Rob Vuik is lyrisch over zijn voormalige linksback. ‘Dat Jan zijn plekkie is kwijt geraakt aan Roland de Bruijne is spijtig voor hem, maar zo gaat het in de voetballerij’, legt Rob uit. ‘Jan is er lang uit geweest en dat is ontzettend jammer, maar Roland heeft het prima ingevuld. Voor mij geen reden om het nu te veranderen. Maar ik waardeer Jan enorm. Hij is er altijd en is immer positief. Ook toen hij niet kon spelen was hij altijd aanwezig. Nu hij weer zo goed als fit is, komt hij toch weer aan zijn wedstrijdjes toe. Als invaller en regelmatig ook omdat een andere verdediger geblesseerd is of geschorst. Jan is linksback, maar je kunt hem ook op andere posities achterin zetten. Hij verdedigt goed, is actief bezig, heeft power en is bijzonder ijverig. Soms zelfs te ijverig en dan vergeet hij zijn taak wel eens. Maar dat compenseert hij dan weer door zijn inzet. En als hij dan als opkomende rechtsback in blessuretijd de winnende maakt tegen Woerden is dat heel, heel mooi. Voor ons, maar vooral voor hem. Jan is een ideaal persoon om er bij te hebben. In de gesprekken voor komend seizoen, die we nu al voeren, hebben we hem dan ook verteld dat we hem er graag bij willen houden.’
Zo, wat een veren in de kont! Een cynische lezer van dit stukje stelt wellicht vast dat Jan iets aan Rob Vuik gegeven moet hebben voor al deze prijzende woorden, maar ik kan u verzekeren dat Rob zelfstandig tot deze omschrijving is gekomen. Ik denk er trouwens hetzelfde over. Jan ’t Mannetje is een geweldig ventje. Voetballend zijn er genoeg jongens die beter zijn dan hij, maar als ik trainer was van OVV zou ik hem er ook graag bij willen hebben. Vanwege zijn positieve uitstraling, zijn instelling, zijn gedrevenheid.
Maar het is helemaal nog niet zeker dat Jan voor OVV behouden blijft. Niet dat hij weg wil of uitkijkt naar een andere club, nu OVV komend seizoen de overstap maakt naar het zaterdagvoetbal en de eerste klasse dus inruilt voor de vierde klasse. Nee, Jan ziet dat allemaal erg zitten. Hij wil graag blijven. Maar er zit een addertje onder het gras. En dat addertje is zijn lichaam. Want nog altijd is Jan niet 100% fit en het is de vraag of hij dat ooit nog wordt. Zijn arts gaf aan dat blijven voetballen het genezingsproces zeker niet bevordert. Stoppen met voetballen? Dat wil Jan helemaal niet. Wat moet hij doen? Zoals hij zich nu voelt, houdt het niet over, maar het gaat. Maar beter zal het niet snel worden. Eerder slechter. Wat is wijsheid? Moeilijk. Moeilijk. Aan het einde van dit seizoen neemt hij zijn besluit, zegt hij. Ik wens Jan heel veel sterkte toe in het nemen van die beslissing.