Zo maar wat collega’s: Peter Hoek van SCO’63 is ICT-er bij ECT, Richard Koutstaal van SC Botlek werkt bij een transportonderneming, Rinus Schrijver van SV Charlois is schilder, Peter Wubben van Spijkenisse werkt op een MBO, Gijs Zwaan van Rijsoord is opleidingsadviseur bij Eqin en Raymond Frehe van Smitshoek heeft een eigen gevel-onderhoudsbedrijf. En Jack van den Berg is full-time trainer.
Elke dag met voetbal bezig, dat moet machtig mooi zijn. Het is trouwens niet altijd het geval geweest bij Jack. Vroeger zat hij de hele week binnen. Hij was kantoorpik. Werkzaam op het UWV en later deed hij nog aan fraudebestrijding. Maar een reorganisatie bij de uitkeringsinstantie deed hem besluiten het binnenwerk om te ruilen voor buiten. Op maandag, dinsdag en donderdag staat hij bij ASWH op het veld, bij IFC is hij op woensdag en vrijdag in de weer. Op zaterdag zit hij bij ASWH op de bank en een dag later bij IFC. Zeven dagen per week voetbal, leuker kan toch eigenlijk niet?
Ik heb Jack een paar maanden geleden bij IFC bezig gezien en afgelopen zaterdag was ik bij ASWH. Bij IFC zag ik een actieve Van den Berg. Tijdens de warming up liep hij heen en weer over het veld en toen zijn spelers als afsluiting een afwerkingsoefening deden haalde hij de ballen uit het doel. Hij sleepte met pionnen, nam verscheidene spelers nog even apart om hen de laatste aanwijzingen mee te geven en toen de wedstrijd eenmaal begonnen was, volgde hij de verrichtingen op het veld met haviksogen en donderde zijn stem meermaals over het veld. IFC won die dag, met 3-1 van Gemert dat toen veel hoger stond.
Zaterdag vlak voor de thuiswedstrijd tegen Jong Groningen zat Jack er bij als een dood vogeltje. Hij zag er uit als de dood van ieper: lijkbleek. Hij zat diep weggedoken in zijn dikke jas, een warme sjaal om de nek en nog had hij het koud. Dat zag je. Hij moet zich vreselijk gevoeld hebben en toen zijn spelers zich in het zweet liepen gedurende de warming up haalde hij nog maar eens een papieren tissue uit zijn jaszak. Jack had de griep. Een normaal mens ligt dan thuis in bed, maar Jack zat op de bank bij ASWH.
Zo actief als ik hem bij IFC aan het werk gezien had was Jack zaterdag niet. Uiteraard niet. Maar hoe rot hij zich ook voelde, niets ontging hem. Voortdurend overlegde hij met Johan Sturrus, zijn assistent. Hij krabbelde wat aantekeningen op een opgevouwen A4-tje en eenmaal sprong hij op. Op dat moment was er één ploeg aan het voetballen: Jong Groningen dat eerder al aan de leiding was gekomen. Een geheel vrijstaande Ajdin Hrustic had mogen voorzetten op Gijs Jasper die ongehinderd kon inkoppen. Na die treffer werd het er niet beter op bij ASWH. De ploeg van Jack voetbalde traag en stroperig en er zat geen enkele verrassing in. Toen dat bleef voortduren, sprong Jack als door een adder gebeten op. Gek genoeg ging hij niet tegen zijn spelers te keer maar tegen arbiter Luca Cantineau die een overtreding in de 16 op Peter de Lange niet bestrafte: ‘Hé scheids, dat is een stafschop. Je ziet toch dat hij aan zijn arm getrokken wordt.’
Vanaf dat moment zag je niet meer dat Jack de griep had. Hij begon zijn spelers actiever te coachen en in de rust heeft hij ze ongetwijfeld de mantel uitgeveegd want na de thee stond er plots een ander ASWH op het veld. Toen zat er wel schwung in het elftal, toen werd er onder leiding van aanvoerder en aanjager Jesper van den Bosch wel door gedekt, druk gezet en bewogen. Twee doelpunten van Ryan van Dijk benadrukten het overwicht van de thuisploeg en Jack zag het tevreden aan. Toch maakte Jong Groningen nog gelijk, via de boomlange Tim Waterink en dat was wel terecht. Ik vermoed dat Jack kon leven met de uiteindelijke 2-2, maar als zijn spelers met iets meer overtuiging aan de wedstrijd begonnen waren had er wellicht toch meer ingezeten. Nu gaven ze een helft lang niet thuis. Dat had Jack ook kunnen doen, door thuis op zijn nest te blijven liggen. Maar dat deed hij niet. Hij was er en daar konden de ASWH-ers zich gelukkig mee prijzen. Want nu kon hij ingrijpen.
Rolf Nagtzaam Donny Klem Koen Kwakernaak Robbert Je Weet