Geblesseerde Danny Kraijema (Nieuwenhoorn): ‘Aan het einde van het seizoen stop ik.’

Het gebeurde vlak voor rust in de derby tegen Hellevoetsluis, bijna drie weken geleden. Ken Luyendijk, de spits van de thuisploeg stormde op het Nieuwenhoorndoel af en had nog maar één verdediger bij zich: Danny Kraijema. Die zette een tackle in, raakte met zijn teen de bal nog en werd op datzelfde moment uit balans gebracht omdat beide spelers met elkaar in contact kwamen. Ze vielen alle twee met voor Kraijema dramatische gevolgen. ‘Ik wist meteen dat mijn onderarm gebroken was’, blikt Danny terug, ‘want bij het landen hoorde ik een knak en besefte ik dat het prijs was.’

Na een langdurige behandeling op het veld werd hij door zijn vader naar het Maasstad ziekenhuis gebracht waar men inderdaad een finaal doormiddengebroken ellepijp constateerde. ‘Maar ook een verschuiving van de aanhechting bij de pols met een paar centimeter’, vertelt Danny. ‘Gelukkig is daar verder niets beschadigd, maar het is wel pijnlijk. Nu nog steeds.’

Een operatie was noodzakelijk, maar omdat er geen plek was werd de ingreep uitgesteld tot de donderdag erop. ‘Die dag werd een metalen plaat van 15 cm in mijn onderarm gezet’, legt Danny uit. ‘Die biedt de breuk stevigheid, maar is er vooral voor bedoeld om het gewricht bij de pols op zijn plaats te houden. Mijn hele leven zal die plaat moeten blijven zitten.’

Inmiddels is hij verlost van het gips en kan hij al voorzichtig werken aan zijn herstel. ‘Veel oefeningen met de onderarm en de pols, maar dat is wel pijnlijk’, vindt hij. ‘De dokter gaf aan dat ik over twee, drie maanden volledig hersteld ben. Zelf verwacht ik na de winterstop aan te sluiten bij de groep. We beginnen op 5 januari weer met de trainingen en twee dagen later spelen we tegen FC Dordrecht. Daar richt ik me op, hoewel trainer Steef Buijs al aangegeven heeft dat hij niet van plan is mij dan al te gebruiken. We zien wel.’

Hij heeft nu thuis volop tijd om na te denken. Eén beslissing heeft hij trouwens al genomen, al voordat hij tegen zijn blessure aanliep. ‘Aan het einde van het seizoen stop ik, dat is voor 99,9% zeker’, is hij resoluut. ‘Door mijn drukke werkzaamheden in de logistiek is er steeds minder ruimte om elke keer te kunnen trainen. Nu al moet ik geregeld een training overslaan en dat zal alleen nog maar vaker gebeuren. Op een lager niveau spelen wil ik niet. Ik stop. Dat heb ik bij Nieuwenhoorn intern eerder al aangegeven.’

Danny is wel vast van plan zijn voetballoopbaan een mooi einde te geven. ‘Het seizoen tot nu toe is voor ons te wisselvallig geweest. Voorin scoren we te moeilijk en achterin laten we toch te veel steekjes vallen. Het is een zware competitie, iedereen kan van iedereen verliezen. We willen voor een plek in de top 3 gaan en dat is ook een reële verwachting, vind ik. Dan ben je in ieder geval verzekerd van nacompetitie en misschien zit er ook wel een kampioenschap in, wie zal het zeggen. Eerlijk gezegd dacht ik dat het in de tweede klasse makkelijker voetballen is dan in de derde klasse, dat we meer ruimte zouden hebben om te voetballen. Vorig seizoen verdedigde elke ploeg namelijk tegen ons. Maar dat doen de meeste ploegen nu ook. En waarom zouden ze dat niet doen? Wij moeten er maar mee leren omgaan. Ik zou trouwens niet in een ploeg willen spelen die altijd verdedigt’, besluit hij het gesprek terwijl hij over zijn onderarm wrijft.