In het verre Hoek heb ik De Jodan Boys weer eens aan het werk gezien. Dat was eigenlijk te lang geleden, want de ploeg heeft een positieve spelopvatting en beschikt over een paar spelers waarbij je je vingers aflikt. Ik heb geen spijt gehad van de reis want ik heb een heerlijke wedstrijd gezien, met twee ploegen die vol voor de overwinning gingen. Hoek deed dat en ook Jodan Boys, dat morgen voor de KNVB-beker tegen Vitesse moet spelen, een wedstrijd waarmee een aantal spelers in gedachten misschien al wel bezig is. Proberen heel te blijven en zo. Maar dan ben je bij trainer Dennis van den IJssel aan het verkeerde adres. ‘Wij komen hier om te winnen’, zegt hij kort voor de wedstrijd. ‘Het gaat er bij mij niet in dat die wedstrijd van woensdag al in het hoofd zit. Vandaag is er ook nog eentje te spelen en we kunnen de punten goed gebruiken.’
Hoek is een relatief kleine dorpsvereniging met torenhoge ambities. In de bestuurskamer voor de wedstrijd wordt uitgesproken dat de aspiraties verder reiken dan de hoofdklasse. ‘Derde divisie moet gezien onze mogelijkheden haalbaar zijn’, zeggen ze en ze bedoelen dat er geld genoeg is om spelers aan te trekken en zo dat doel na te streven. Bij Jodan Boys doen ze het anders. Trainer Dennis van den IJssel begint met 6 jongens in de basis die bij de club in de jeugd hebben gespeeld en op de bank zitten er nog twee. ‘Spelen met zoveel mogelijk eigen jongens, dat is ons streven en dat zal het blijven’, zegt Dennis stellig.
Als scheidsrechter Gerritsen de wedstrijd in gang heeft gefloten, zoek ik een plekkie op langs het veld en kom uit nabij de dug-out van De Jodan Boys en ook daar heb ik geen spijt van gehad. Ik heb namelijk 2 x 45 minuten gratis voetbalcollege kunnen volgen. Op gammele stoeltjes naast de dug-out zitten assistent-trainer Michiel Sol, hoofdtrainer Dennis van den IJssel, keeperstrainer Wijnand Donk met notitieblok en Karel van den Heuvel, bestuurslid voetbaltechnische zaken. Vanaf minuut 1 wordt elke actie op het veld onderling becommentarieerd en dat is ontzettend boeiend om te volgen vanachter de omheining. Dennis leidt de gesprekken. Als Hoekspeler Birgen Martens met een steekbal Nick de Groote wegstuurt, zegt hij tegen zijn buurman dat dit niet mag gebeuren en legt haarfijn uit hoe dat voorkomen kan worden. Als spits Fanny Waandels bij balbezit niet meteen diep gaat, springt Dennis op: ‘Fanny, waarom start je niet?’ En keeper Marvin Straver moet zich meer aanbieden voor de terugspeelbal. ‘Dan ben je een extra verdediger want ze jagen op jou niet door’, legt Dennis uit. Zijn spelers moeten geduldig blijven, niet te vroeg uitstappen en vooral durven. Niet te snel de lange bal hanteren; het kort blijven zoeken. Zo gaat het de hele wedstrijd. Eerst wordt op de bank alles besproken en af en toe staat Dennis op om zijn spelers te coachen. Wat hij zegt, snijdt hout. ‘Niet naar die trainer van Jodan Boys luisteren’, roepen Hoeksupporters op een gegeven moment. Zij zien de bui al hangen, want Jodan Boys zit perfect in de wedstrijd.
Na een dik uur wordt Romario Dos Santos door Don Mimpen perfect de diepte ingestuurd. Hij komt voor keeper Jordi de Jonghe die zijn inzet pareert maar kansloos is in de rebound: 0-1. Hoek, dat in de eerste helft al een paar keer zeer gevaarlijk was, zet een tandje bij en maakt 10 minuten later gelijk. ‘Te makkelijk’, vindt Dennis en legt ook dat uit. De Jodan Boys staat onder druk, maar ontworstelt zich daar toch een paar keer aan. Niet door een blinde trap naar voren, maar indachtig de wil van de trainer: voetballend, combinerend. Het sorteert effect. Elliot Pattinama krult de bal in de verre hoek en zo sleept De Jodan Boys een zwaarbevochten overwinning uit het vuur.
Het is vooral de manier waarop die mij aanspreekt. Ze blijven voetballen. Jodan Boys is een geweldig leuke ploeg en Dennis van den IJssel is een trainer naar mijn hart. Het is dat ik op zaterdag overal de velden af wil blijven gaan, want anders zou ik het wel weten.
