Eind vorig seizoen is hij met toeters en bellen uitgeluid door alles en iedereen bij de club. Na vier mooie jaren was het genoeg geweest: Henk Schouten vertrok bij vv Den Bommel en dat deed hij met een promotie naar de tweede klasse. Hij werd opgevolgd door Hans Bel en zou na een lange, lange carrière in het voetbal gaan genieten van zijn oude dag. Nee, achter de geraniums ging hij niet zitten. ‘Daarvoor ben ik te fit en barst ik nog te veel van de energie’, zegt hij daar zelf over.
Hij rijdt op een buurtbus, gaat om de zoveel weken voor een paar dagen naar Italië, bezoekt wedstrijdjes en wil echt nog wel iets in de voetbal doen. Maar trainer, nee, die tijd is geweest. ‘Gezien mijn leeftijd kan ik rustig stellen dat ik geen 4, 5 jaar mee train’, weet Henk. ‘Dan is het niet eerlijk om na 1 of 2 jaar weer te vertrekken als ik bij een nieuwe club aan het werk zou zijn.’
Op dinsdag 8 november werd hij ’s avonds thuis gebeld. Door Ton van der Made namens het bestuur van Den Bommel. Wat bleek? Hans Bel had daags ervoor zijn functie neergelegd. Om persoonlijke redenen. ‘Kan je ons helpen?’ Die vraag viel rauw op zijn dak en Henk besloot er over na te denken. ‘Morgen bel ik je terug’, zo beëindigde hij het telefoongesprek.
Hoe gaat dat denken dan? Dat willen we wel weten. ‘Ze zaten in de problemen’, legt Henk uit. ’De regels schrijven voor dat een club binnen 5 weken een andere bevoegde trainer aangesteld moet hebben. Het gaat om Den Bommel, een club waar ik een geweldige tijd heb gehad. Ik werd meteen bestookt met berichtjes en appjes. Door spelers, door mensen van de club. Of ik wilde terugkomen. Tja, dat doet je wel iets. Ik heb met mijn vrouw overlegd en die zei dat ze achter me stond, wat ik ook zou besluiten. Ik ben bij me zelf te rade gegaan. Wat miste ik? Wat miste ik niet? De trainingen op dinsdag- en donderdagavond miste ik niet. Zeker niet in deze tijd van het jaar. Ik heb 38 jaar op de velden gestaan. Dan is het mooi geweest. Maar de wedstrijddag, alles er om heen, de voorbereiding, de bespreking, het volgen van de wedstrijd; ja, dat miste ik toch wel.’
Woensdag heb ik teruggebeld en donderdag hebben we op de club met elkaar gesproken. ‘Ik besloot het te gaan doen. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Maar ik ben geen Heintje Davids. Het is exceptioneel dit. Het is omdat het Den Bommel is. Als je fit bent en een voetbalbeest, dan laat je ze niet zitten, vind ik. Ik heb wel de afspraak dat ik tot de winterstop trainer ben. Daarna zien we wel verder.’
‘De zaterdag er op stond de streekderby tegen DBGC op het programma, de wedstrijd van het jaar voor Den Bommel. Moet ik dan al op de bank gaan zitten, vroeg ik me af. Ik had niet 1x met de selectie getraind. Ik besloot het toch te doen, vooral omdat iedereen dat graag wilde. Die dag won Den Bommel met 2-0 in Oude-Tonge. Naast DBGC staan er nog 3 wedstrijden op de rol tot aan de winterstop. Bruse Boys, die staan bovenaan; Axel, staat 2e. En ook nog Klundert. Die staan 4e. Mooi toch?’ Henk Schouten heeft er duidelijk zin in.
