In de rust verzuchtten we in de bestuurskamer dat we blij zouden zijn als we het onder de 0-5 zouden houden. De Vogels waren in de drie kwartier ervoor namelijk helemaal overhoop gevoetbald door een geweldig voetballend Oranje Wit. De Dordtenaren waren zoveel beter en zo dominerend dat een grote afstraffing dreigde. Na 90 minuten stond echter 3-3 op het bord en dat was echt een wonder. Na afloop van de beladen wedstrijd wisselde ik een blik met trainer Danny Mulder en diens oogopslag vol opluchting was alleszeggend. Lachend zei hij: ” ik vond het wel verdiend”.
De bestuursleden van de Dordtenaren waren teveel terneergeslagen om nog te reageren op dit cynisme. En de Vogels? Als je ooit van een gestolen punt kan spreken, was het wel afgelopen zaterdag. De opluchting was er echter niet minder om en onder de klanken van de (Dordtse!) zanger bleef het nog lang gezellig. Overigens werd nog een prachtig resultaat gehaald: Bas Grijsen en Arnold Klein verkochten op deze zaterdag in de Businessclub en in de kantine meer dan 20 superloten (van € 150, -) en gaan zorgen voor een recordopbrengst van de Grote Clubactie. Toeschouwer Janus van Peenen die met zoon Martin ook genoot van de 3e helft, was ook één van de kopers: een mooi gebaar van het voormalig Heerjansdamicoon.
Voor de wedstrijd tegen Oranje Wit waren er personele problemen voor Danny Mulder. Martijn Groeneveld was ziek, Mark Zwang was tijdens de donderdagtraining geblesseerd geraakt, zodat de defensie flink gewijzigd was. De basis elf: Vintges- Numan, Swart, Gorges, Roodhorst- Los, Kuyucu, Hooftman- Kammerman, Kuipers, Huisman. Dat betekende dus de eerste basisplekken voor Mats en Koen (beiden vorig jaar nog in A1 spelend). Mike stond dit keer aan de linkerkant geposteerd om de snelle Dieterich in toom te houden.
Al vanaf het begin werd meteen duidelijk dat de Dordtenaren voor de winst kwamen en ze de Vogels meteen pijn wilden doen. En dat lukte: het eerste kopduel werd meteen door de sluwe Perrier gewonnen en zijn doorkopbal bracht meteen een ploeggenoot in stelling, maar Gorges kon het gevaar beteugelen. Een paar minuten later was het echter wel raak: O.W. sneed door de verdediging en de snelle Dieterich kon zonder een strobreed in de weg te worden gelegd, op Maarten afgaan en simpel binnen schuiven.
En VVGZ? Ze zagen over op het veld de tegenstander veel ruimte krijgen en ze moeten hebben gedacht dat er 1 of 2 spelers meer in het zwart waren gehuld. De Vogels hadden grote moeite met de veldbezetting. Het met twee spitsen opererende O.W. (in de dekking bij Mats en Wouter) werd gesteund door 4 middenvelders en steeds inschuivende verdedigers. Spits Djim Kammerman troffen we vaak aan op de rechtsbackplaats om de snelle Biekman te dekken en dat was eigenlijk wel typerend voor de chaos bij de Vogels. En de vlot combinerende Dordtenaren kregen veel kansen: twee kopballen gingen rakelings over en veel schotkansen. De Vogels kwamen nauwelijks aan de bal: alleen als de onvermoeibare Kammerman in balbezit kwam, was er enige mate van gevaar. De VVGZ- bank was tussentijds druk om het tij te proberen om te draaien en nadat Djim was geïnstrueerd met een vermeende blessure wat tijd te pakken, konden onze drie middenvelders aan de kant worden bij gepraat.
Veel hielp het aanvankelijk nog niet: O.W. bleef oppermachtig. Ze wonnen veel meer duels en de lopende mensen werden telkens weer goed aangespeeld. Er volgde weer een hard schot net over en een vrije trap vanaf de zestien in de korte hoek werd maar net gepareerd door Maarten. De eerste echte redelijke kans was voor Koen, die na klaarleggen van Djim kon uithalen, maar de bal ging hoog over.
In de fase dat de rust wellicht met slechts 1 doelpunt achterstand werd gehaald, sloegen de Dordtenaren echter weer toe. En het was een prachtig doelpunt, dat moet worden gezegd. Dimitri werd op het middenveld klem gezet en verloor het leder. Via een paar korte combinaties werd de achterlijn gehaald en de trekbal werd door Perrier schitterend afgerond.
Zo was de ruststand 0-2 en dat was slechts een kleine afspiegeling van het grote krachtsverschil.
Na rust Kuyucu spelend op Biekman en de Vogels moesten gaan proberen het tij te keren. De eerste grote kans was echter weer voor OW, maar geen treffer. In de 55e minuut een corner voor de Vogels en daar was Kammerman die prachtig binnen kopte. Het was natuurlijk zeer tegen de verhouding maar deze aansluitingstreffer bracht natuurlijk wel het geloof weer enigszins terug. Meteen erop een afgeslagen bal die door Ahmed hard werd ingeschoten, maar de inzet werd geblokt. Toch was weer O.W. dat daarna de klok sloeg en grote kansen kreeg maar weer ging het leder van dichtbij net voorlangs of hard over.
Na een uur Mark Swank voor Mark Gorges. In de 65e minuut verscheen Perrier alleen voor Maarten maar de trekbal werd weer niet benut. VVGZ bleef eraan ruiken: een hard schot van Ahmed net over, maar dan toch de domper. Een ongelukkige terugspeelbal van Tycho bracht Maarten in de problemen, maar in plaats van de bal met links te ruimen probeerde hij de tegenstander uit te kappen en dat mislukte: 1-3.
Vervolgens Wayne voor Dimitri en nadat de Dordtenaren wederom twee reuze kansen (waaronder een trekbal die vanaf 2 meter alleen voor Maarten hoog over werd geschoten) lieten liggen, viel toch weer de aansluitingstreffer. Met Wayne kwam er veel meer voetbal in de ploeg en nadat Djim en Koen hem met een paar korte combinaties vrijspeelde, tikte hij randje buitenspel de 2-3 binnen in de 76e minuut. Weer waren de Vogels terug in de wedstrijd en nu waren de Vogels zelfs een kwartiertje de bovenliggende partij. Bas v.d. Houten kwam voor Ahmed en het ongelofelijke gebeurde: een overtreding randje zestien op Wayne en de vrije trap werd uiterst secuur door Jasper Huisman in de lange hoek geplaatst. Zo werd het 3-3 en daarna zelfs een panieksituatie voor het doel voor O.W. waar de keeper onrustig met de voeten redde en zo bijna een VVGZ ‘er in stelling bracht. Het zou natuurlijk veel te veel van het goede zijn geweest. Zo bleef het 3-3 en hebben de Vogels de negatieve reeks enigszins weten te stoppen.
A.s. zaterdag bekeren de Vogels thuis tegen GPC Vlissingen en daarna volgen de wedstrijden tegen Oude Maas (uit), Rijsoord (thuis) en Heinenoord (uit).