Tot aan de winterstop vorig seizoen ging het voortvarend met Flakkee. De ploeg uit Middelharnis stond een straatlengte voor in de 4e klasse G en er werd al stevig rekening gehouden met een kampioenschap. Maar toen het balletje na de winter weer ging rollen, zette het verval in. Ze grepen uiteindelijk naast de titel, promoveerden ook niet via de nacompetitie en dit jaar gaat het van kwaad tot erger. Tot afgelopen zaterdag stond de ploeg van trainer Adrie Melaard met 1 schamel puntje troosteloos onderaan in de 4e klasse G.
Wie denkt dat ze de humor verloren hebben bij Flakkee heeft het mis. Zaterdag stond de derby tegen SNS op het programma, dat eveneens in de onderste regionen van de 4e klasse bivakkeert. Eén punt meer hadden ze daar in Stad. Om kwart voor 1 moest er verzameld worden, maar Marijn Redert was afwezig. Een paar minuten later belde hij op en de reden die hij opgaf voor zijn afwezigheid was hilarisch: ‘Ik kan nog niet komen want mijn tas met voetbalspullen staat in de auto en daar is mijn moeder mee weg’, vertelde hij. ‘Ik ga eerst nieuwe schoenen en scheenbeschermers kopen en dan kom ik.’ Veel te laat was hij niet en eenmaal in Stad aan ’t Haringvliet aangekomen kon hij op het veld van SNS zijn geelfluoriscerende nieuwe kicksen showen. Zijn ploegmaten zullen wel gegniffeld hebben.
Eelko van de Linde zal dit nooit overkomen. In zijn lange, lange carrière is hij altijd op en top voorbereid op komen dagen. Heel zijn leven heeft hij bij Flakkee gevoetbald, op twee seizoenen na. Toen was hij assistent-trainer bij DVV’09 in Dirksland, een paar kilometer verderop. Maar sinds dit jaar is de ras-Flakkeeër weer terug op het oude, vertrouwde nest. Hij is jeugd-coördinator en voetbalt in het tweede elftal om daar de jonge gasten met raad en daad bij te staan, want ervaring heeft Eelko in ruime mate. Hij is 39 jaar en heeft vele, vele jaren in het eerste elftal van Flakkee gespeeld. Zowat alle posities heeft hij bekleed: middenvelder, verdediger, zelfs in het doel heeft hij een paar keer gestaan, een paar seizoenen geleden. En nu is hij door Adrie Melaard weer van stal gehaald, als spits. Want de nood is aan de man bij Flakkee, dat heus wel verklaarbare redenen kan aandragen voor de hopeloze resultaten tot nu toe. Keeper Robert Vinke vertrok naar DBGC, midmid Mees Vroege naar Den Bommel, Frank Hordijk en Jordy Spee zetten een punt achter hun voetballoopbaan en er is sinds het begin van het seizoen een karrenvracht aan langdurige blessures.
En dus is Eelko van der Linde weer opgetrommeld.
Ik vind het altijd leuk om hem te zien voetballen. Eelko is immer druk in de weer en hij ziet alles en iedereen. Ook rond het veld. Zaterdag ook weer. Terwijl hij hevig gesticulerend zijn jeugdige medespelers staat te coachen, zich even later met de bal aan de voet tussen drie tegenstanders vrij speelt en een pass op maat geeft naar Nico Fernandez heeft hij mij ook zien staan. Hij steekt zijn hand op en grijnst. Machtig mooi, vind ik dat.
Eelko is een voetballer naar mijn hart. Altijd zal hij positief zijn spelers coachen. Hij wijst, praat en stuurt. Vooral daardoor wordt SNS verpletterd met 1-5. Ik denk dat Eelko een geboren trainer is en zeg hem dat ook na de wedstrijd. ‘Je moest eens weten hoe druk ik het heb met mijn werk en met het coördineren van de jeugd’, weert hij af. ‘Eelko, het is een investering van een jaar en tot die tijd moet je maar lekker in het eerste elftal blijven voetballen’, steek ik hem een hart onder de riem. Dat laatste is trouwens ook uit eigenbelang, want zo kan ik Eelko nog een paar maanden zien ballen. Wellicht zit er bij Flakkee dan ook nog een periodetitel in; wie zal het zeggen….
