Sinds een paar maanden heeft Goudswaardse Boys een nieuwe voorzitter. Nikita Plas is de naam, 25 lentes jong. Ze is overigens niet de enige dame in het bestuur, want ook Desi van der Hoek bekleedt een functie. Zij is secretaris. Twee jonge vrouwen in het bestuur, het is tamelijk uniek in de mannenwereld die het voetbal toch wel is.
Nikita haalt er haar schouders over op. ‘Als ik alleen het meisje ben dat lief kan lachen, is het zo over met het vertrouwen dat de leden in me stellen. Ik zal echt wel moeten presteren’, zegt ze. ‘Ik was al drie jaar secretaris, ben aangezocht door de toenmalige voorzitter Cees Bouman, die nieuw bloed in het bestuur wilde hebben. En toen Cees het na jaren welletjes vond en terug wilde treden, heeft hij mij gevraagd om het stokje als voorzitter over te nemen. Ik heb er niet lang over hoeven na te denken. Ik voetbal al sinds mijn 10e bij Goudswaardse Boys, vind het een hele fijne vereniging en wil graag mijn verantwoordelijkheid nemen en iets terug doen voor de club. Er komt overigens wel veel bij kijken, maar gelukkig is Cees bestuurslid gebleven en helpt en ondersteunt hij mij. Ik vind het leuk en het werk ligt me wel. Het is een goede leerschool. En het gaat goed.’
Een van de dingen die met het voorzitterschap van Goudswaardse Boys op de weg van Nikita gekomen is, is een mogelijke fusie met NBSVV uit Nieuw-Beijerland en Piershil uit het gelijknamige dorp. ‘Dat initiatief voor een mogelijke fusie is uitgegaan van NBSVV’, legt Nikita uit. ‘Al sinds oktober 2015 zijn we met elkaar in gesprek en onze gedachten gingen uit naar een nieuwe locatie ergens rondom Piershil, tussen Goudswaard en Nieuw-Beijerland. In april is er een eerste gesprek geweest met de gemeente Korendijk en die opperde een mogelijke locatie nabij Roosdom Tijhuis. Dat is tegen Nieuw-Beijerland aan, te ver van ons dorp, vonden wij. Dat vonden NBSVV en Piershil ook. We hebben dan ook gezamenlijk aan de gemeente laten weten dat die locatie volgens alle betrokken clubs van de baan was, maar op een volgende bijeenkomst met de gemeente werd plots een behoorlijk concreet plan gepresenteerd waar de locatie nog altijd op diezelfde plek was. En dat terwijl wij al meerdere malen hadden aangegeven daar niet akkoord mee te gaan. Daar komt nog bij dat in het gemeenteplan helemaal niets was voorzien voor de tennistak van onze vereniging. Moeten wij deze uit 60 leden bestaande tennistak dan maar afsplitsen? Dat willen we niet. En ook met de locatie voor een nieuw sportpark gaan we nog altijd niet akkoord. Het is simpelweg te ver van ons dorp. Het voelt als een nieuwe accommodatie voor Nieuw-Beijerland. Zoals het plan nu gepresenteerd is, zien we het niet als een fusie. Meer als een overname. Het moet dichterbij, vinden we. In Goudswaard zijn er toch al niet al te veel voorzieningen meer. Als de sportvereniging ook nog eens ver weg is, is dat slecht voor het sociale leven in het dorp. Wanneer het plan van de gemeente meer concreet wordt en andere opties voor een locatie daarmee van de baan zijn, ziet de vereniging Goudswaardse Boys geen noodzaak meer om met het fusieplan mee te gaan. Maar voor andere mogelijkheden staan wij wel open, want we vinden nog steeds wel dat een fusie een goede zaak is. Nu zijn we een gezonde, florerende vereniging, maar hoe zal het over pakweg 10 jaar zijn? We blijven dan ook open staan voor een fusie, we zijn nog steeds welwillend om het gesprek aan te gaan, maar dan zou een andere locatie wel de insteek moeten zijn’, zo verwoordt Nikita het standpunt van het voltallige bestuur.
‘Een nieuw complex kan hier in Goudswaard ook. Plek genoeg’, besluit ze en lacht daarbij haar tanden bloot. Het meisje kan inderdaad mooi lachen, maar Nikita staat toch echt wel haar mannetje.