Toen Hellevoetsluis in de uitwedstrijd tegen DCV na 52 minuten op een 2-0 achterstand kwam, gaf niemand meer een cent voor de kansen van de rood-witten. Toch toonde de ploeg van Edwin de Koning niet voor het eerst dit seizoen karakter en won het alsnog met 3-4!
Of het ongewone aanvangstijdstip van 17:00 uur er debet aan was zullen we nooit weten, maar in de eerste helft moesten beide ploegen duidelijk nog op gang komen. Door de tegenvallende resultaten van de laatste weken was DCV er op gebrand een goed resultaat neer te zetten en begon het dan ook iets gretiger aan de wedstrijd dan de Hellevoeters. Toen de eerste storm echter was gaan liggen ontstond er een saaie en kwalitatief slechte eerste helft, die het niveau van een 4e klasse wedstrijd nauwelijks ontsteeg. Er was geen enkele lijn in het spel van beide teams te ontdekken en beide keepers kregen hoegenaamd niets te doen. De 1-0 in het voordeel van de Krimpenaren kwam in de 35e minuut dan ook volledig uit de lucht vallen. De linkerspits stond ineens volledig vrij en schoof de bal voorbij Deshney Hoornweg in de verre hoek. Dit doelpunt zorgde meteen voor de ruststand.
In tegenstelling tot de eerste helft bood de tweede helft alles wat het voetbal zo mooi maakt. Strijdlust zonder dat het onsportief werd, een uitstekende scheidsrechter, een spannend scoreverloop en prachtige doelpunten. Edwin de Koning had bij Hellevoetsluis in de rust ingegrepen en Remon Haze en Victor Hartog vervangen door Serkan Yavuzyigitoglu en Charlo Hassell. Met name de laatste werd weer een voortdurende plaag voor de verdediging van DCV, maar heeft nog niet de conditie voor een hele wedstrijd. Toch zag het er in het begin van de tweede helft nog niet naar uit dat Hellevoetsluis de goede lijn van de laatste weken door kon trekken, want uit een mooie strakke voorzet van rechts werd de bal bij de tweede paal mooi ingekopt (2-0). Hoewel niet goed spelend nam Frenk van Gelderen weer ouderwets het voortouw en zweepte hij zijn ploeg op. Van Gelderen gaf in de 67e minuut zelf het goede voorbeeld door vanaf 16 meter de aansluitingstreffer te scoren (2-1). De ING-boys werden sterker en dat resulteerde in de 73e minuut in de verdiende gelijkmaker. Een indraaiende vrije trap vanaf links van Armin de Rooij kwam hoog voor het doel en de doelman kwam het doel uit om de bal te onderscheppen, maar tastte mis, waardoor de bal via het achterhoofd van een DCV-er in het doel belandde (2-2). Hellevoetsluis oogde fitter en frisser en DCV leek dan ook rijp voor de sloop. Dit leverde dan ook een 2-3 voorsprong op, toen een schot via een DCV-er voor de voeten van Serkan Yavuzyigitoglu viel en deze scoorde. De treffer werd echter onterecht afgekeurd vanwege buitenspel. Hoewel de rood-witten de wedstrijd nu stevig in handen hadden, kwamen zij in de 86e minuut in plaats van op een 2-3 voorsprong op een 3-2 achterstand. De razendsnelle invaller linksbuiten liet de verdediging van Hellevoetsluis zijn hielen zien en scoorde met een strakke schuiver. De Hellevoeters leken hiermee toch aan het kortste eind te trekken, maar de tot deze wedstrijd in competitieverband nog droog staande spits Davy Mierop dacht daar anders over. In de 88e minuut werd hij vanaf rechts bediend door zijn maatje Ken Luyendijk (3-3) en in de 90e minuut werd hij door diezelfde Luyendijk in de diepte gestuurd en scoorde hij met een lob over de uitgekomen doelman de winnende treffer (3-4)! Hellevoetsluis deed hiermee goede zaken en staat nu samen met BVCB op een 2e plaats in de 2e klasse D achter het nog ongeslagen Heerjansdam.
