Vorig seizoen ging bij OVV in Oostvoorne het roer om. Jarenlang was het daar min of meer een duiventil geweest met een fors aantal komende en vertrekkende spelers, maar daar stelde het bestuur onder leiding van Andries Schouten paal en perk aan. Voortaan zou men het doen met jongens die de eigen jeugd hadden doorlopen en met voetballers uit de directe omgeving. Het seizoen 2015-2016 werd gestart met niet al te hoge verwachtingen maar tot ieders verrassing werd het kampioenschap in de tweede klasse D binnengesleept. Dat hebben ze gevierd daar. Toen je zondag het OVV-terrein opliep voor de eerste competitiewedstrijd die de ploeg in de eerste klasse zou gaan spelen, werd je een foto van een feestvierende selectie in handen gestopt. ‘Als jullie dit jaar degraderen, worden dan het seizoen erop ook foto’s uitgedeeld’, vroeg ik. De vraag was niet serieus bedoeld, maar toch; degradatie zou zo maar kunnen.
Want OVV doet het in de eerste klasse met nagenoeg dezelfde selectie. Spits Ferry van der Spuij vertrok naar Zuidland, Morris Gelderland verkaste naar Hellevoetsluis en de bijna 50-jarige keeper Daan van de Beek deed een stapje terug ten faveure van Gerard Dronkers. Van Nieuwenhoorn kwam Ferani van Vugt over en Jordi Brinkerink kwam bij zijn vriendin in Oostvoorne wonen en verruilde Ommoord voor OVV. Voor de rest bleef alles bij hetzelfde, hoewel trainer Rob Vuik er graag nog een spits bij had willen hebben. Ze hebben nog wel rondgekeken, maar wilden geen concessies doen aan het beleid. ‘En dan houdt het al snel op’, aldus Andries Schouten.
Wie dus bleef aan de Zwartelaan was Yoeri Bak en dat was verrassend. Voor mij dan toch. Een paar jongens waarmee hij fijn had samengespeeld bij Rozenburg en die daarna uitgewaaierd waren, keerden terug op het oude nest en niemand had er van opgekeken als Yoeri dat ook zou doen. Maar hij bleef bij OVV, volgens mij uit sportieve overwegingen. In de eerste klasse voetballen is een mooie uitdaging en de grootste uitdaging zal zijn om niet meteen te degraderen. Niet alleen Youri wil dat voorkomen, heel OVV wil dat. En dat zal niet meevallen. Zondag kregen ze meteen een dure les te verwerken. Een dik uur waren ze zeker niet minder dan CVV Zwervers, vorig seizoen nog de nummer 6 uit de eerste klasse B. De thuisploeg kwam weliswaar op achterstand door een fraai uitgespeelde snelle tegenaanval, afgerond door Rowan Zechiël maar toen deed Yoeri iets wat hij al heel zijn voetballeven doet. Uit het niets scoorde hij een doelpunt. Dat is zijn specialiteit. Op het veld zou je hem geen stuiver geven. Hij loopt een beetje heen en weer, lichtjes voorovergebogen, de armen opgetrokken en dicht bij het lichaam. Hij is een flankspeler, maar duikt eigenlijk overal op. Dan zet hij een beslissend voetje tegen een voorzet, dan duikt hij in een gat en rondt onberispelijk af en dan schiet hij van afstand op doel en gaat de bal rakelings langs de paal tegen de netten. Hij scoort bijna altijd als je het niet verwacht. Dat deed hij bij Rozenburg, dat deed hij vorig seizoen bij OVV en dat deed hij zondag ook weer tegen CVV Zwervers. In de 38e minuut mocht hij een rechtstreekse vrije trap nemen vanaf de zijkant van het veld. Iedereen verwachtte een bal voor doel, doelman Michel Franken nog het meest. Maar Yoeri mikte op de korte hoek en toen lag de bal tegen de touwen: 1-1. Alweer een typische Yoeri Bak-goal.
OVV zou dat gelijkspel niet over de streep trekken. Dat was sneu, maar gezien het spelbeeld in de tweede helft wel te verwachten. Het laatste half uur was de thuisploeg zwaar in de verdrukking. OVV verdedigde met man en macht en had vaak negen man achter de bal. Het ontsnapte al eens toen Celcius Grant van korte afstand tegen de paal schoot en Gerard Dronkers stompte een paar ballen weg en toen, in de 90e minuut gebeurde het dan toch. Diezelfde Grant ging met de bal aan de haal, legde goed terug op de mee naar voor gesnelde Burak Ursan en die rondde koelbloedig af. En zo stonden Yoeri en zijn makkers dan toch met lege handen. Het had allemaal anders af kunnen lopen. Een halve minuut voor het tweede doelpunt van de gasten was invaller Andre Breinburg namelijk op links opgestoomd en Yoeri was in het midden van het veld stiekem mee geslopen. Niemand bij hem in de buurt. Die bal moest komen, maar kwam niet, tot wanhoop van Yoeri die teleurgesteld zijn armen ophief. Een paar tellen later waren Celcius Grant en Burak Ursan op weg naar de 1-2. Het zijn die details die beslissend zijn in de 1e klasse.
