Zaterdag speelde de volledig gerenoveerde vierdeklasser OSV Oud-Beijerland een bekerwedstrijd tegen IJVV De Zwervers. Volledig gerenoveerd ja, want niet alleen de selectie is flink vernieuwd, ook sportpark Olympia ondergaat een forse facelift. Het hoofdveld krijgt kunstgras. Eigenlijk had die klus al gereed moeten zijn, maar op 17 september zal dat dan toch eindelijk klaar zijn. De honderdjarige club gaat dus met zijn tijd mee en de ambities zijn zonneklaar. Volgens bestuurslid en voorzitter van de sponsorcommissie Arie Dikmans gaat het dit seizoen maar om één ding: een kampioenschap.
Een van de vele nieuwe spelers bij de thuisclub die hier voor moet gaan zorgen, is de 26-jarige Alex Munvaneza die al een hele rits clubs achter zijn naam heeft staan: RBC Roosendaal, Spijkenisse, FC Dordrecht, ASWH, Zuidland, De Fendert, Dinteloord en PFC. Om minder word je al een wereldburger genoemd. En nu is hij dus neergestreken in Oud-Beijerland, volgens John van Tiggelen, ook al een nieuwkomer, omdat iemand uit Alex’ schoonfamilie bij de club betrokken is.
Ik ken Alex al vele, vele jaren en heb het altijd een leuk voetballertje gevonden. Zaterdag tegen IJVV De Zwervers kwam dat er niet helemaal uit. Of helemaal niet, zo zou je het ook kunnen zeggen. En trainer Edwin Kruythof wist het vooraf nog zo zeker. Met zijn arm om de schouders van Alex had hij na het afsluiten van de warming up gezegd: ‘Lekker weertje Alex. Zonnetje, warm, een beetje wind; echt een weertje voor jou.’
Niet dus.
Ik ben een beetje geschrokken van Alex. Hij kwam niet uit de verf zaterdag. Hij was als linksbuiten opgesteld. Het is de ideale plek voor hem, want Alex heeft een aardige passeerbeweging in huis en is speersnel, vooral op de eerste meters. Zo’n speler in je ploeg is lekker, want als je hem wegstuurt in de diepte, door Elyas Edir bijvoorbeeld, ook al een nieuwe speler, wordt hij nooit meer bijgehaald. Op de training schijnt dat om de haverklap te gebeuren. Tegen IJVV De Zwervers maar zelden. In de eerste helft wordt hij gedekt door Jessy Fortes en na rust, als hij naar de andere flank verhuisd is, heeft hij te maken met Robin Koolmees, een vogel met een Rick Karsdorp-kapsel. De IJVV-ers zijn Alex bijna altijd de baas.
Alex doet er niet zoveel aan. Hij verdedigt zelden mee, dekt niet door. Daar valt nog iets voor te zeggen, want misschien spaart hij zijn energie wel op voor zijn acties. Maar die acties komen nooit. Ja, één keer, voor rust, toen hij in een flits weg was en op de linkerflank tijd en ruimte genoeg had om even op te kijken waar zijn ploegmaten zich bevonden. Spits Atif Boujddayn en rechtsbuiten David Pieters, ook al nieuwe spelers, waren aanspeelbaar in de zestien, maar Alex schoot zelf. Over.
Alex speelde geen beste wedstrijd, Wat me nog het meest tegenviel was zijn inactiviteit. Hij stond te veel en te vaak stil. Kwam pas in beweging als de bal bij hem in de buurt was. En als hij het leer afgespeeld had, bleef hij negen van de tien keer staan in plaats van door te bewegen en zich aan te bieden. Hij zou veel dwingender aanwezig kunnen zijn. Moeten zijn. Zeker gezien wat hij in huis heeft.
Het zal de drukkende warmte wel geweest zijn….
Hoe dan ook, Alex moet duidelijk nog zijn draai vinden in het elftal van OSV Oud-Beijerland, dat dus grotendeels bestaat uit nieuwe spelers. Het team is bepaald nog geen ingespeeld geheel en van patronen is nog nauwelijks sprake. Van automatismen al helemaal niet. Allemaal geen ramp, bekerwedstrijdjes worden door veel trainers beschouwd als veredelde oefenpotjes. Of Edwin Kruythof er ook zo over denkt, weet ik niet, maar over het spel van zijn ploeg kan hij zaterdag onmogelijk tevreden zijn geweest. En van Alex al helemaal niet. Die jongen heeft zoveel kwaliteiten, meer dan hij zaterdag liet zien. Dat weet ik 100% zeker.