Hij is econoom, bedrijfseconoom. Dat betekent dat hij bekend is met organisatiestructuren, opbrengsten en hoe je ergens een voordeel uit kunt halen. Zijn academische graad moet een toegevoegde waarde geven aan de opleiding die hij gevolgd heeft om als trainer te fungeren; het zal allemaal heus wel positieve invloeden hebben op de beslissingen die hij neemt als trainer van Excelsior Maassluis. Maar als je insiders spreekt, is er ook iets anders aan de hand. Jeroen is namelijk perfect in staat alle kwaliteiten van zijn spelersgroep aan te boren en daar het optimale rendement uit te halen en daar moet alles voor wijken. Jeroen Rijsdijk is de bedrijfseconoom van Excelsior Maassluis, op voetbalgebied dan, want ik begrijp dat het op financieel vlak bij de topklasser aan de Nieuwe Waterweg niet altijd hosanna is.
Maar daar gaat het in dit verhaal niet over. Jeroen is bij Excelsior Maassluis daar ook niet voor aangenomen. Hij is de opvolger van John de Wolf, die de club vorig seizoen in de topklasse hield. ‘Wat moet de trainer van SHO nou op dat niveau’, werd er hier en daar gemompeld en toen de eerste wedstrijden van dit seizoen gespeeld waren, begon er links en rechts al wat gemopper de kop op te steken. Jeroen moet zich in die dagen ook vertwijfeld afgevraagd hebben waar hij aan begonnen was. Hij had verwacht dat zijn spelers door roeien en ruiten zouden gaan, maar in de bus terug naar huis na alweer een nederlaag, ditmaal in Sneek, zaten ze lachend aan het bier. ‘En nou is het klaar’, moet hij toen gedacht hebben.
Vanaf dat moment gooide hij de beuk er in, net zoals hij als speler ook altijd gedaan had. Legendarisch is het verhaal dat hij ooit, als speler van IJsselmeervogels al in de catacomben, voorafgaande aan de wedstrijd om het algeheel landskampioenschap, ruzie stond te maken met voetballers van het Amsterdamse Türkiyemspor. Mooi dat de Vogels dat potje er uitsleepten…. Als trainer van SHO ergerde hij zich regelmatig aan het gebrek aan mentaliteit en hij zocht altijd naar middelen om zijn spelers een over-mijn-lijk-mentaliteit bij te brengen. Daarom vertoonde hij fragmenten van de vechtfilm The Gladiator en op weg naar het verre Kloetinge liet hij zich van zijn tedere kant zien. Zonder dat spelers als Dennis Groosjohan, Henk Roeland, Ricardo Rapmund en Cees Nobel het wisten, waren hun kinderen gefilmd en die beelden werden in de bus vertoond: pappa moet voor hen winnen! Als dat zou gebeuren, zou Jeroen op de fiets terug naar huis rijden, zo had hij beloofd. Zo ver kwam het niet, maar eens te meer werd duidelijk dat Jeroen er alles aan doet om na 90 minuten als winnaar van het veld te stappen. Dat deed hij al als voetballer; dat doet hij nu als trainer.
Bij Excelsior Maassluis werden de touwtjes aangetrokken. ‘We zijn harder gaan trainen en toen is het gaan lopen’, vertelde hij in het Algemeen Dagblad. Simpeler kan het niet. De winnaarsmentaliteit van de trainer werd geïnjecteerd in de spelersgroep. De club verloor 25 wedstrijden op rij niet. Soms zag het er niet uit, zoals in de wedstrijd tegen Kozakken Boys, geeft ook Jeroen toe. ‘Het had niks met tactiek te maken. Duels winnen, forceren maar. Gewoon geluk, geen filosofie.’ Wat nou franje? Wat nou leuk voetbal? Het gaat Jeroen om winnen en presteren. Alles moet daarvoor wijken en daar schaamt hij zich niet voor. Bedrijfseconoom Jeroen Rijsdijk haalde het volle rendement uit zijn spelersgroep. Excelsior Maassluis werd kampioen in de zaterdagtopklasse en won de eerste van twee wedstrijden tegen FC Lienden om de algehele amateurlandstitel. Een week later werd hij met zijn club landskampioen, maar in Maassluis werd wel met 2-3 verloren en daarmee kwam een einde aan zijn ongeslagen status. In de feestvreugde was het een ondergesneeuwd detail, maar ik weet zeker dat Jeroen hiervan baalde. Als een stekker. Hoe kun je zo’n potje nou verliezen?
Ik vind het heel, heel mooi dat Jeroen zijn onverzettelijkheid, zijn winnaarsmentaliteit aan de spelersgroep heeft overgebracht, een spelersgroep die door John de Wolf al een beetje voorbewerkt was. Het ‘trainertje’ van SHO heeft het maar mooi gered bij Excelsior Maassluis. En hoe! Hij heeft alle criticasters de mond gesnoerd, aan alle twijfels een einde gemaakt. Voor mij is hij dé trainer van afgelopen seizoen. Met een straatlengte voorsprong op alle anderen.
Mooie column. Waar vooraf smalend werd gedaan over deze trainer is hij in staat gebleken het beste uit de mensen te halen en zeker ook alle neuzen dezelfde kant op te zetten, op de manier zoals je die tijdens dit EK bij Italië ziet. Dan kan een middelmatige selectie als collectief boven zichzelf uit stijgen. Als je dat als jonge trainer op dit niveau al kan dan verdien je respect.