Spelmaker van hoofdklasser De Jodan Boys uit Gouda is de 26-jarige Mo Bellahcen, een voetballer die het liefst zeven dagen per week met een bal in de weer is. Praat met hem over leuke acties en zijn oogjes beginnen te glimmen. ‘Voetballen is lekker tikken op het veld met Jorn van Lunteren en met Mitchel Heerkens’, zegt hij. Mo is liefhebber, een jongen die leuke dingen wil doen op het veld. En in de zaal, want hij is ook een zaalvoetballer bij GZV Watergras dat uitkomt in de eredivisie, het hoogste niveau in Nederland.
‘Mijn week bestaat uit voetbal’, zegt hij. ‘Op zaterdag speel ik bij De Jodan Boys mijn wedstrijden in de hoofdklasse, op zondag ben ik vrij, op maandag zit ik bij de fysio of doe een hersteltraining, op dinsdag train ik op het veld, op woensdag heb ik een tactische training in de zaal, op donderdag ben ik weer op het veld en op vrijdagavond speel ik competitiewedstrijden in de zaal. Ja, dat weten ze bij De Jodan Boys. Ik doe dat al jaren achter elkaar zo en zolang de dingen elkaar niet bijten, ben ik van plan hiermee door te gaan.’
Op vrijdagavond een zaalvoetbalwedstrijd in pak hem beet Eindhoven en op zaterdag een wedstrijd op het veld; dan moet je enorm van waarde zijn wil je elk weekend in de basis staan bij De Jodan Boys. ‘Dat ben ik’, zegt Mo met een glimlach. ‘Mijn trainer Dennis van den IJssel stelt me gelukkig altijd op en van hem krijg ik bovendien een vrije rol. Natuurlijk moet ik altijd aan het teambelang denken, maar op het veld mag ik doen en laten wat ik wil. Hoe ik dat voor elkaar gekregen heb? Door op te vallen tijdens de trainingen, denk ik. Door keihard te werken en belangrijk te zijn voor het team. Het is wel enorm mooi om zo te mogen voetballen. Ik mag overal lopen en die rol kan ik alleen maar vervullen omdat Leroy Brank, onze aanvoerder, veel werk opknapt.’
In de wedstrijd tegen Noordwijk passeerde hij Edwin van der Sar. Daarmee was hij na Pedro, Messi en Villa in de Champions Leaguefinale van 2011 de eerste voetballer die dat lukte. ‘Toen ik scoorde had ik dat niet eens in de gaten’, blikt Mo terug, ‘maar na de wedstrijd heb ik het wel gemerkt. Het was heel druk met pers en zo, een hoop commotie. Heb het ongeveer 20 keer moeten uitleggen. Dat was wel grappig.’
In de jeugd voetbalde Mo bij Feyenoord en bij Excelsior; bij De Jodan Boys speelt hij al sinds het seizoen 2009-2010 in het eerste elftal. Hij woont op 1 minuut afstand van het veld. ‘Maar ik ga wel met de auto naar de training’, lacht hij. Of hij nog ambities heeft om elders te gaan voetballen? ‘Clubs hebben zich nog niet gemeld’, zegt Mo. ‘Of ik dat wel wil? Ik weet het niet. Ik heb bij De Jodan Boys een vrije rol, ik mag in de zaal voetballen en het is nog maar de vraag of ik dat bij andere clubs ook allemaal voor elkaar krijg.’
Op maandag 19 april kwam hij met De Jodan Boys overeen er nog een seizoen op sportpark Oosterwei aan te plakken.
Hij heeft bij Feyenoord nog met mijn zoon gespeeld.