Hij had nieuwe voetbalschoentjes aan, hagelwitte met een paar kleine toefjes fluorescerend geel en oranje aan de zijkanten. Een dag eerder gekregen. Hij liep er mee heen en weer aan de zijkant van het veld samen met zijn ploeggenoten ter opwarming op de wedstrijd die komen ging: de kampioenswedstrijd van zijn ploegje De Jonge Spartaan tegen plaatsgenoot Flakkee. Een heuse dorpsderby in ‘Mnheerse’ en nog om de hoofdprijs ook. Dan moet je goed uitgeslapen zijn en fris in de kop, maar zo zag Dylan van de Loosdrecht er niet uit. Zijn gezicht was net zo wit als zijn schoenen. Twee maten van hem kwamen hem dollen aan de omheining: ‘Laat geworden? Heb je je nummer nog gegeven?’ Ze kregen een middelvinger. Dylan grijnsde erbij, dat wel.
Maar die schoenen! Een voetballer uit de vierde klasse en met zulke kicksen aan, dat belooft wat. Zou de 18-jarige Dylan, een A-tje dus nog, iets bijzonders zijn? Ik besloot het ventje op het veld te gaan volgen. Hij bleek rechtsbuiten te zijn. Jammer was het dat hij voor de wedstrijd toch maar zijn oude schoentjes aangetrokken had. Die waren overigens ook wit, maar dan dof en zichtbaar gebruikt. Maar goed, het was nog steeds wit.
In de eerste helft was goed voetbal bijkans niet mogelijk met een woeste wind waaiend over het veld. Flakkee voetbalde met de wind mee van dik hout zaagt men planken. Ze kleunden er vol in en de frêle Dylan kwam er niet of nauwelijks aan te pas. Hij lag om de haverklap op zijn kont in het gras, vooral na duels met Jeroen van Woerden, zijn potige directe tegenstander. Toch kon je al snel zien dat Dylan heus wel wat in zijn mars heeft. Een paar keer glipte hij er toch langs en één keer had hij een fenomenale actie. Hij tikte de bal links voorbij de Flakkeese linksback en ging er zelf aan de rechterkant voorbij. Hij had meteen een zee van ruimte voor zich en gaf een op maat gesneden voorzet die bij de tweede paal binnengeschoten kon worden door Jordy Frank. Jordy schoot in het zijnet….
Het was de enige keer voor rust dat de koploper in de vierde klasse G echt gevaarlijk was. Flakkee, dat met de wind in de rug wonderbaarlijk genoeg niet één keer op doel schoot, kreeg na een half uur een uitgelezen mogelijkheid om toch op voorsprong te komen. Frank Hordijk speelde nabij de cornervlag knap twee verdedigers uit, dribbelde de zestien binnen en schoot de bal tegen de hand van Guido Verweij. Penalty besliste arbiter Blaak. Die werd verkwanseld door Arwin van der Vliet. Keeper Ferry de Koning kon simpel redding brengen.
De tweede helft bracht beter voetbal en de speler die het verschil maakte was Dylan van de Loosdrecht op zijn witte schoentjes. Waar bijna alle spelers op het veld het voornamelijk van inzet, hard werken en onverzettelijkheid moesten hebben, was hij subtiel, dartel en speels, hoe langer hoe meer ongrijpbaar en af en toe behoorlijk uitdagend in zijn voetbeweginkjes. Dylan van de Loosdrecht is een voetballertje naar mijn hart en mag terecht witte schoentjes dragen, vind ik. Waarom? Dat moet hij maar aan zijn trainer Peter-Marcel Nauta vragen. Een paar minuten na rust zette hij met een meesterlijk steekballetje Wiljan Driece vrij voor de keeper. Wiljan miste niet.
Ook bij de 2-0 was Dylan erg betrokken. Hij soleerde op de vleugel en werd in het strafschopgebied neergelegd. Alweer legde scheidsrechter Blaak de bal op de stip en alweer had hij gelijk. Namens de thuisploeg knalde Wiljan Driece de bal tegen de touwen.
Dylan zag het tevreden aan. Op de rechtsbuitenplek was hij toch maar mooi van grote waarde. Wie had dat een jaar geleden kunnen vermoeden? Dylan heeft heel zijn voetballeven in de jeugd bij Spijkenisse doorgebracht. Als laatste man! Hij speelde altijd in de hoogste jeugdelftallen, maar vorig seizoen scheidden de wegen zich. Hij streek neer bij De Jonge Spartaan, waar zijn vader Cor de A1 onder zijn hoede heeft. Volgend seizoen overigens niet meer. Dan zal Dylan met zijn eigen auto drie keer in de week naar Middelharnis moeten rijden en dat kost een tank benzine per week. Niet te doen als je stagiair bent. Een grote kans dus dat hij komend seizoen ergens anders speelt. Ik zou het wel weten als ik nog een speler zocht. Dylan is een groeibriljantje.
