Zijn WE, GJS Gorinchem, een goeie 2e klasser of kunnen we met onze eigen jongens structureel een stapje hoger voetballen ?
Dit is een vraag die ik in mijn omgeving heel regelmatig hoor en ook mezelf vaak stel …
Ruim 3 jaar geleden zijn we met elkaar in de 3eklasse begonnen, de selectie bleef intact, er kwam een stevig aantal jeugdspelers definitief door. Mede door een uitstekende seizoen start promoveerden we middels een kampioenschap direct terug naar de 2e klasse. Uitstekende team prestatie !
Het eerste jaar in de 2e klasse voelde als ‘weer wennen aan het iets hogere niveau’, we speelden soms goed, vaak redelijk maar ook vaak onvoldoende. We eindigden het seizoen met bijna 40 punten op een verdienstelijke 6e plaats.
Het 2e jaar in de 2e klasse wilden we erg graag de nacompetitie halen, niet omdat we absoluut wilden promoveren maar zeker ook omdat deze finales enorm belangrijk zijn in ‘het rugzakje’ van iedere sportman. In dit 2e seizoen in de 2e klasse zakten we 6x volledig door de ondergrens. Vooral de derby’s tegen Unitas en Leerdam Sport waren we 4x absoluut kansloos. Niet omdat onze opponenten zoveel beter voetbalden maar ‘gewoon’ omdat ze veel hongeriger waren naar een resultaat. Voor mij enorm teleurstellend dat we ondanks uiteindelijk ruim 40 punten en een 5eplaats geen toetje veilig hadden kunnen stellen.
Dit seizoen is inmiddels al weer bijna halverwege, van de inmiddels 11 gespeelde wedstrijden hebben we er 7 gewonnen, 1 gelijkgespeeld en 3 verloren. De overwinningen waren, ondanks dat we slechts delen van wedstrijden goed hebben gevoetbald, voor mijn gevoel stuk voor stuk volledig terecht. De punten deling tegen Altena was dat ook. Van de 3 nederlagen zijn we er één door de ondergrens gezakt en hadden we de andere 2x gewoon een resultaat kunnen halen. 2 van de 3 nederlagen waren tegen ploegen die de laatste 3 jaar 1e klasser zijn geweest. Om echt prijzen te winnen moeten vooral de mindere / slechte wedstrijden omgezet worden in een resultaat. Daarvoor zijn vaak uitsluitend talent, technische- en tactische vaardigheden niet voldoende.
Al schrijvend heb ik nog steeds de vraag waar ik mee begon niet beantwoord…
- Kijkend naar de grote van de voetbalclub GJS zou je moeten zeggen, 1e klasse moet kunnen.
- Kijkend naar het niveau, minimaal hoofdklasse van de TOP teams ( A1-B1-C1-D1 ) wordt dat gevoel sterker.
- We kunnen de selectie qua bereidheid niks verwijten, we trainen uitstekend, geen gezeur met smoesjes of bijzondere afwezigen … Iedere training genieten we van de drive en bereidheid om met elkaar stapjes te maken. Het technische en tactische talent is zeker aanwezig. Mentaal zouden we nog een stapje moeten maken met elkaar.
Dus óók onze selectie bevestigd het positieve gevoel !
Zou, zoals Heerjanus onlangs in zijn column in het AD schreef, ‘talent’ de aansluiting echt niet kunnen maken bij ‘het geld’ ? Ik ken een groot aantal ploegen die in de 1e klasse spelen, zonder uitzondering worden daar op posities waar dat nodig is spelers gehaald. Het elftal, de selectie wordt versterkt. De clubs met de ruimste mogelijkheden doen vaak mee om de prijzen …
Het antwoord is voor mij nog niet klip en klaar … natuurlijk kijk ik / kijken we, als technische en medische staf regelmatig in de spiegel … zou het anders kunnen, of moeten … doen we iets verkeert ?
Voor mijn gevoel zitten we op de goeie weg, natuurlijk willen we sneller … eerder …. hoger.
We hebben vandaag 11 wedstrijden gespeeld, vorig jaar hadden we met de Kerst 20 punten uit 13 wedstrijden, dat was beter dan het jaar daarvoor, toen waren het er slechts 13. NU zijn het er, na 11 van de 13 wedstrijden, al 22 … Vorig jaar zakten we 6/26 door de ondergrens, tot op heden is dat er 1/11 dat voelt ook een stuk beter… We maken, met de nadruk op de laatste 3 letters, stapjes. In het begin van dit seizoen viel alles samen, we speelden niet eens geweldig maar iedere kans was een goal, iedere keuze was de juiste, inmiddels staan we ook hier weer met 2 beentjes op de grond …
Maar goed “haastige spoed is zelden goed” denken we dan maar …
Als WE onze groep, zolang we met vallen en opstaan progressie maken, bij elkaar kunnen houden dan bekruipt me steeds meer het gevoel dan het echt kan … NIET met spelers die ‘gehaald’ worden maar met aanvulling vanuit de eigen jeugd, die inmiddels voor het 3e jaar geconfronteerd worden met trainers die steeds vaker ‘dezelfde voetbal taal’ spreken geloof ik er oprecht in dat het kan !
PS: Voor alle duidelijkheid, ik heb helemaal niks tegen verenigingen die spelers halen / betalen, dat zou met mijn trainers verleden behoorlijk hypocriet zijn, ik werk nu ruim 3 jaar bij een club die mij letterlijk vroeg, kan het ook met uitsluitend eigen jongens ?
Ik geloof absoluut dat dat kan, al voelt de 1e klasse wel als een duidelijk plafond. Samen hebben we de ambitie om dat plafond te gaan halen !
