De derby tussen ‘eeuwige’ tweedeklasser Spartaan’20 en het op dit niveau debuterende GLZ/Delfshaven was spectaculair en spannend tot in de laatste seconden. Spartaan’20 eindigde de partij met negen man maar sleepte door 200% inzet de drie punten over de streep.
Het waren de bezoekers die het sterkst aan de wedstrijd begonnen en al in de vierde minuut waren ze dichtbij de openingstreffer, maar de vrije trap van Lorenzo Rimkus spatte uiteen op de paal. Enkele minuten later was het toch raak toen Rowan Zechiël probleemloos door de Spartaanse afweer mocht lopen en de bal langs de kansloze Yusuf Can schoof: 0-1. Spartaan’20 stelde er aanvankelijk weinig tegenover en het duurde even voor de thuisploeg echt in het spel kwam. Na dik een half uur kreeg Hans Kapata binnen de minuut twee enorme kansen op de gelijkmaker. Was de eerste (kop)kans nog lastig te noemen, voor de tweede kans gold geen excuus: op zes meter voor het doel was het een kwestie van binnen schieten maar veel te wild knalde hij over.
In de pauze had coach Emanuel Monteiro de boel kennelijk iets scherper gezet en met invaller Toy Seide in de punt van de aanval trok Spartaan’20 het initiatief naar zich toe. Het leidde binnen tien minuten tot de gelijkmaker, al was daar wel een penalty voor nodig. Mustafa Dogan werd in het zestienmetergebied onderuit getrokken en scheidsrechter Straver wees naar de stip; Ismail Azar faalde niet en schoot strak binnen. GLZ/Delfshaven was in de counter wel gevaarlijk, Spartaan-doelman Yusuf Can bracht even later geweldig redding en voorkwam dat de Delfshavenaren opnieuw aan de leiding kwamen. Sterker nog, even later was het de thuisploeg die, overigens niet onverdiend, de leiding nam. Weer was Ismail Azar de maker met een fraaie schuiver van twintig meter. Spartaan’20 ging door en met nog een kwartier officieel op de klok leek de wedstrijd beslist toen Toy Seide van dichtbij de 3-1 kon binnen tikken na prachtig voorbereidend werk van de snelle Hans Kapata. De wedstrijd nam echter een bizarre wending, toen scheidsrechter Straver direct na de aftrap de tweede gele kaart en dus rood trok voor diezelfde Kapata. Deze was gaan zitten wegens kramp door de enorme inspanning net ervoor, maar toen de arbiter niet affloot voor een behandeling stond Kapata naar zijn mening (op dringend verzoek van de bank..) te makkelijk op… Helemaal lastig werd het voor de thuisclub toen nauwelijks vijf minuten later ook Adilson Fernandes zijn tweede gele prent kreeg voor een overtreding waarvoor dat evenzo overdreven leek. De er uit volgende vrije trap werd geweldig gepakt door Yusuf Can en ook de rebound pareerde hij.
GLZ/Delfshaven geloofde er uiteraard nog in met twee spelers meer in het veld en gooide er een schepje bovenop. In de 85e minuut leidde het offensief tot de aansluitende 3-2, toen Mustafa Dogan in de eigen ‘zestien’ in de fout ging en Rowan Zechiël zijn tweede treffer van de middag mocht aantekenen door de penalty te benutten. Een bloedstollende slotfase volgde, met liefst tien minuten extra tijd. De bezoekers drongen aan maar Yusuf Can hield het hoofd koel en redde enkele keren geweldig, terwijl aan de andere kant Spartaan’20 nog twee levensgrote kansen kreeg op een beslissende vierde treffer. Toy Seide en Gino Paesch misten, mede door de vermoeidheid.
Het eindsignaal kwam uiteraard voor de Spartanen als een bevrijding. Scheidsrechter Straver leidde strak, op zijn beslissingen viel niet veel af te dingen. Jammer was alleen dat hij twaalf maal een gele kaart trok waar het er ook een stuk minder hadden kunnen zijn in een wedstrijd die vol passie en inzet maar ook met voldoende acceptatie van beide kanten werd gespeeld.
