Column Jan Schoonen: Pieter Verwijs (Abbenbroek)

In de eerste bekerronde worden poules samengesteld van twee zaterdagploegen en twee zondagploegen. Het speelschema is dinsdag-zondag-dinsdag en op die zondag spelen de zondagploegen tegen elkaar. Dat was altijd zo en daar was derdeklasser Abbenbroek ditmaal ook van uit gegaan. Van 21 tot 23 augustus legden ze een trainingskamp vast. Zondag de 23^e zouden ze ruim op tijd terug zijn om de bekerwedstrijd tegen die andere zondagploeg te spelen, zo dachten ze. Het liep allemaal anders dan verwacht, want de KNVB besloot voor de bekerloting zaterdag- en zondagploegen op één hoop te gooien en weekend-dinsdag-weekend als speeldagen vast te leggen. Uit de hoge hoed kwam DVV’09 uit Dirksland als eerste tegenstander te voorschijn. Zaterdag 22 augustus moest die wedstrijd gespeeld worden. Dat was dus een probleem. Gelukkig werkte de ploeg uit Dirksland welwillend mee om de wedstrijd een weekje te vervroegen en zo werd Abbenbroek-DVV’09 afgelopen zaterdag gespeeld en was aldus de allereerste officiële wedstrijd in West II dit seizoen. Zondagclub Abbenbroek speelde in haar bestaan overigens nooit eerder een officiële wedstrijd op zaterdag.

Daar was trouwens niet alleen degene die het trainingskamp had geregeld van in de war. Dat was doelman Michael Mikkers ook. Die jongen had een dag vrij gevraagd op zijn werk omdat hij moest voetballen. Geen probleem. Die dag kreeg hij. Maar hij had vrij gevraagd voor zondag de 23^e, niet voor de zaterdag de 22^e…. Daar kom je toch niet van bij? Michael moest zaterdag dus werken en dat was een nieuw dilemma, want zoveel keepers hebben ze in Abbenbroek niet. Sterker nog, dat is al een paar seizoenen een groot probleem. Ze leveren hun tas in, zijn zwaar geblesseerd of verkassen naar een andere club. Wie moest er tegen DVV’09 in het doel? Voorzitter Hans Brinkman is vroeger keeper geweest, maar om die weer onder de lat te zetten, dat gaat zelfs voor Abbenbroek-begrippen iets te ver.

Zo  was Pieter Verwijs het enige bruikbare alternatief dat voorhanden was. Pieter is 49 jaar, leider van het tweede elftal, webmaster van de Abbenbroeksite, heeft een niet meer zo goddelijk lichaam, is net zo stram als ik en staat constant puffend uit te hijgen, zelfs als hij een aanloopje voor een uittrap heeft genomen. Pieter is ook de vader van Roy. Die knul voetbalt al enige jaren met grote regelmaat in het eerste elftal bij Abbenbroek en kwam in de tweede helft het veld in, zodat zaterdag op Abbenello een vader en zijn zoon tegelijk op het veld stonden. Dit maakte de wedstrijd nog specialer dan dat hij al was.

Maar er waren nog meer opmerkelijke zaken. Dennis Holstein had zijn baard afgeschoren en al die haren bijeengebonden boven op zijn hoofd gezet. Dennis is een voetballer die rages kennelijk supersnel oppikt. Ook hij moet het nieuwe kapsel met knotje van Lasse Schöne gezien hebben. Maar we dwalen af. We hadden het over Pieter Verwijs, die ik in het verleden vanuit de dug-out meermaals bloedfanatiek allerlei commentaar het veld in heb horen slingeren. Dat irritante gedrag heeft Pieter afgeleerd, zo lijkt het wel. Zaterdag was hij in ieder geval de verpersoonlijking van sportiviteit. Ik heb hem helemaal niet gehoord. Hij mopperde nergens om en schoot ballen over de zijlijn als er een Dirkslander ook maar een paar tellen op de grasmat bleef liggen. Eén keer ging hij met uitlopen gruwelijk in de fout, maar tussen de bedrijven door verrichtte hij ook een paar knappe reddingen. Hij hield zijn ploeg overeind op die paar momenten dat de bezoekers aanzetten.

Uiteindelijk won de thuisploeg met 3-1, onder meer door een fraai doelpunt buitenkant rechtervoet van Kenneth Verweij, een nieuwe speler waar ze bij Abbenbroek nog veel plezier aan gaan beleven. Maar goed beschouwd was er niet veel te genieten geweest. Daarvoor brachten beide ploegen net iets te weinig. Toch heb ik me geen seconde verveeld. Dat kwam vooral door Pieter Verwijs, die de ene keer een bal van de voet van een aanstormende spits plukte om even later kolderiek in de fout te gaan. Hoe je het ook wendt of keert, respect verdient de bijna 50-jarige wel. Ik bedoel; hij had ook nee kunnen zeggen.