Ik kan er maar moeilijk aan wennen. Geen bondsbureau van de KNVB in Rotterdam. Straks moet je helemaal naar Zeist! Wat nou? Een bond, dicht bij de leden? Het lijkt de politiek wel, ver weg van de kiezer. Snappen ze er bij de voetbalbond dan helemaal niets van?
Vroeger zat de Rotterdamsche Voetbal Bond op de Witte de Withstraat. Kon je zo binnenwandelen, om zaken te doen met Miep van Eck, chef de bureau, of secretaris Jaap Keur. En had je op het laatste moment iets nodig, dan belde je gewoon even aan, thuis bij Miep. Dat waren nog eens tijden. Later op de Leningradplaats (1982) was het nog altijd een kleine voetbalfamilie. Ook daar was het ons kent ons. Als journalist wist je de uitspraken van de tuchtcommissie soms sneller dan de speler in kwestie. Wijzigingen in het programma werden door de medewerker competitiezaken aan de krant doorgebeld. De competitieleider – een vrijwilliger met aanzien – deed de bekerloting thuis. De dampende aardappelen stonden op tafel te wachten, maar eerst belde hij de loting door aan de krant. Henny Semeijn zat elk jaar op 31 mei tot middernacht achter de brievenbus van de Leningradplaats op de allerlaatste overschrijvingen te wachten.
Indeling
Hoogtepunt was het scoren van de competitie-indeling. Dat was halverwege de maand juni. In Zeist werden steevast afspraken gemaakt over een embargo. Maar ondanks dat stond de indeling elk jaar als eerste in het Rotterdams Nieuwsblad, onze krant. In Zeist werden ze gek en verzonnen ze andere maatregelen. Niet getreurd… Een bestuurslid stond het ons zelfs toe om tijdens zijn vakantie door de buren de voordeur te laten openen. Mochten we bij hem thuis de post doorspitten en alle KNVB-enveloppen openen. En laat nou ook de indeling tussen de papieren zitten…
Afscheid
Toch veranderden de tijden bij de voetbalbond. Rotterdam leidde aan de hand van voorzitter Jan Verbeek de nationale strijd tegen de centralisatie. Die ging verloren. In de archieven van het kantoor aan de Leningradplaats werd ter afsluiting de basis voor het jubileumboek van 100 jaar KNVB afdeling Rotterdam gelegd. De jaarboeken van voor de oorlog waren soms handmatig bijgewerkt door Jaap Keur. Het was het einde van een tijdperk. Een tijdperk, waarin ik met onder anderen Raymond van Meenen en Gerard den Boer in dat zelfde gebouw de scheidsrechterscursussen volbracht. De afdelingen Rotterdam en Gouda werden West 4, de districten West 3 en West 4 werden West 2.
Acht medewerkers
Ooit telde de afdeling Rotterdam acht medewerkers en was alleen de benedenverdieping bezet. West 2 werd een bedrijf, met dezelfde cijfermatige aanpak. Manager Sjaak van der Kroon haalde het invoeren en het uitrollen van de spelerspas nog naar Rotterdam, waarmee de werkgelegenheid een tijd was gered. Het was uitstel. De bond moet bezuinigen. En dus is de deur van het kantoor aan de Leningradplaats dicht. In de regio komen steunpunten. Maar… is dat erg? Ja, voor de medewerkers. Maar voor u? Want, zeg nou zelf: behalve voor een tuchtzaak of een overschrijving, hoe vaak bent u er geweest?
Sjoerd Bootsma was verslaggever amateurvoetbal voor het Rotterdams Nieuwsblad en het Rotterdams Dagblad. Hij werkt nu bij RTV Rijnmond
Sjoerd, dat waren nog eens tijden, toen was het toch wel leuker dan nu. gr: cok
Hallo Sjoerd,
Ik kom Henny Semeijn nog wel eens tegen in Ouddorp, prima man die altijd voor je klaar stond en hij had altijd feilloos door als de boel besodemietert werd met overschrijvingen !
Grt Cor v.v. S.D.V.
Ik weet nog dat ik naar Rotterdam toe moest toen Gouda werd geannexeerd. Toen moesten "wij" helemaal vanuit Woerden ineens naar Rotterdam! Meestal om 7 of 8 uur in de avond, net in de spits. Deed je een uur over met de auto. Net zoals je nu dus "helemaal" naar Zeist toe moet. Tijden veranderen, net als reistijden en verleden. Wat blijft zijn herinneringen, meestal mooie. Succes in de toekomst!
Mooi stukje Sjoerd, ze hadden beter kunnen bezuinigen op die mensen die daar rondlopen in blauwe blazers en grijze pantalons die Bobo's die daar, waar ook ter wereld een wedstrijdje van het grote Oranje bijwonen.
Sjoedje mooi stuk, wij in zuid 1 gaan naar Eindhoven Philpsstadion samen met zuid 2.
Nu was Breda ook niet dichtbij , maar goed het is toch weer een stukje verder, gelukkig gaan de meeeste medewerkers mee, je bouwt daar toch een band mee op. gr.Lydia (vv.Rijsoord)
Gewoon niet naar Zeist gaan met z'n allen. De hele handel is toch geautomatiseerd en het loopt fantastisch. Rapporteurs en scheidsrechters zijn er te over, of ben ik nu te positief. Nee het is allemaal veel onpersoonlijker geworden en dat voor een fantastische hobby, want dat blijft voetbal met alles erom heen. Ze zeggen in Zeist "wat kan ons het schelen". Mogen we ook de gereden kilometers schrijven t.b.v. bijeenkomsten en cursussen etc. van huis naar Zeist en terug? Zal denk ik niet mogen.
Goed stuk, Sjoerd. Miep van Eck was een fantastisch mens, in alle opzichten. Altijd betrokken, ook in de jaren dat ze bij V.O.C. actief was.
Groet, Frank Hoofdman