Gouderak-aanvoerder Bas Overbeek zorgde na afloop voor de ‘bloemenhulde’ die passend is bij het behalen van een kampioenschap. Hij overhandigde Unio-captain Gijs Kautz een bos fleurige bloemen om de feestvreugde nog even te verhogen. Bij Unio had men niet echt rekening gehouden met een voortijdige afronding van het seizoen. Immers, mede-kampioenskandidaat RVC speelde een uitwedstrijd bij het Rotterdamse Blijdorp. Om het gat tussen de beide ploegen -drie punten- te vergroten moest aan twee voorwaarden worden voldaan; winst of gelijkspel voor de Oudewaternaren en gelijkspel of verlies voor de Reeuwijkers. Toen het nieuws doorsijpelde dat Blijdorp een voorsprong had genomen, was de stand bij Gouderak-Unio nog immer 1-1 en had de thuisclub zich in die fase meer kansen verschaft dan in het Oudewaterse draaiboek was opgetekend. Een voorzet van invaller Meewezen vloog onaangeroerd voorlangs en de cornerteller die royaal in Oudewaters voordeel stond zag drie Gouderakse hoekschoppen voorbijtrekken. In de 78e minuut toonde Gijs Kautz zich een waar aanvoerder. Het doelpunt zelf was niet van een adembenemende schoonheid, maar nuttig was het allermeest. De hoekschop waaruit gedoelpunt werd, was van Bart Griffioen, de kopbal van voorbij de tweede paal van Rolf Jongeling en de simpele voetbeweging van de aanvoerder zelf; 1-2. De zuchten van verlichting waren aan de zijlijn bijna hoorbaar; ‘nu kon het niet meer misgaan!’ De spelers die niet op de reservebank hadden kunnen plaatsnemen, maar wel een rol hadden gespeeld gedurende het seizoen spoedden zich naar de dug-out om -terecht- te delen in de naderende feestvreugde.
Snelle openingsgoal
Unio had zich zichtbaar voorgenomen korte metten te maken met de in degradatienood verkerende Gouderakkers. Die hielden exact 11 minuten stand. Mede doordat achtereenvolgens Kautz (kopkans) en Venhof (stiftbal naast) de kans op de openingstreffer voorbij lieten gaan. Remco Venhof liet zich tot schutter kronen, maar het voorbereidende werk was van Kautz met een hoge voorzet en Van Roon met het winnen van een heftig duel om de bal; 0-1. Toen het uitbouwen van de voorsprong niet erg wilde vlotten en doelman Remco Aantjes met de vingertoppen een inzet van Bart Griffioen had gepareerd zakte het spelpeil beduidend en meer dat gewenst en voorzien doken de counterende gastheren op in de doelmond voor Remco Rietveld. De wens ongeschonden de rust te halen ging voor Unio niet in vervulling, want 5 minuten voor de thee bracht Gouderaks Jesse Meselaar met zijn eerste doelpunt van het seizoen de stand in evenwicht; 1-1. Spits Nelis Speksnijder tekende voor de assist en diens opponent Tjerk Sluijs liep een blessure op en dat gaf Tom de Goeij de gelegenheid de rustperiode te benutten voor een gedegen warming-up.
Bedoeling zichtbaar
Na de hervatting regende het aanvankelijk hoekschoppen op het doel van Remco Aantjes. Die echter had er goed het oog in en toonde zijn klasse bij schoten van Bart Griffioen en Tom de Goeij. In de 55e minuut kreeg Menno Venhof een tweede lobpoging toebedeeld. Vanaf de rand van het zestienmetergebied vloog de bal over de doelman maar naast de paal en ook een snoeihard schot van de Unio-middenvelder dwong Aantjes tot een weergaloze redding. De Gouderakse defensie beperkte zich in deze periode tot het betere opruimwerk op basis van slidings en het lukraak wegtrappen van het leder. Dat leidde met enig fortuin soms tot een countermogelijkheid en daarbij wist invaller Meewezen de bal over de lijn te werken. Hij deed dat echter na te zijn afgefloten en dat deed arbiter Van Horssen besluiten hem van een gele kaart te voorzien. Unio raakte de controle over de partij geleidelijk aan kwijt en de hard werkende Gouderakkers zagen kans drie hoekschoppen op rij te laten noteren. Uit een ervan spatte de bal in de rebound uiteen op de knie van Unio’s Tom de Goeij. Vlak hierna vond Gijs Kautz het welletjes; 1-2. In de eindfase pakte Unio het initiatief weer terug en moest Jens de Groot (G) een gele kaart incasseren na een forse ingreep op Marcel van Roon. Gijs Kautz mocht vervolgens naar de bank voor Mike Rijsbergen. Eerde was Marcel van Roon gewisseld voor Niels Hofman. Wie wil er niet meespelen tijdens een kampioenswedstrijd. Want dat laatste werd het uiteindelijk. Het stond niet op de affiche.
