Column Jan Schoonen: Aron Verboon (Rockanje)

Als je de foto’s op zijn Facebookpagina bekijkt zie je er eentje van een gesloopte badkamer. ‘Laat het sloopwerk maar aan mij over’, schrijft hij er zelf trots bij. Niet zo gek dus dat zijn trainer Arjan Vuik hem centraal achterin posteert om daar de spits van de tegenpartij onschadelijk te maken. Zaterdag in de uitwedstrijd tegen het onderaan staande Vierpolders had Aron Verboon het niet heel erg lastig. De thuisploeg had Friso Klok als spits opgesteld en dat is niet bepaald een wereldvoetballer. Friso deed zijn best, knokte voor elke bal, maar kon weinig uitrichten tegen Aron.

Aron hoefde het werk achterin overigens niet in zijn eentje te doen. Vierpolders was het veld ingekomen met als hoofdgedachte het bezoekende Rockanje zoveel mogelijk te ontregelen en gokte aldus op een puntje. Dat betekende dat veel spelers achter de bal bleven en dat Friso in de voorhoede vaak alleen was. Maar hij had wel constant drie verdedigers in zijn buurt en soms zelfs vier, op momenten dat Friso voorin gezelschap kreeg van ploegmaat Jack van der Zanden. Bij koploper Rockanje wordt dus ook tegen het nietige Vierpolders de nodige reserve ingebouwd. ‘Kijk wat je achterlaat’, riep Vuik dan ook meteen toen Michael Poldervaart mee ten aanval trok. Zekerheid voor alles dus. Toch een beetje vreemd, want zo goed is Vierpolders nou ook weer niet. Ik bedoel, als een ploeg niets anders kan dan een aanval opzetten door een bal blind weg te rossen en daar op hoop van zegen achteraan te rennen, dan moet je daar als trotse koploper van de vierde klasse korte metten mee maken.

Dat gebeurde dus niet. Het was van twee kanten een bedroevende vertoning. Vierpolders neem ik niks kwalijk. Daar is het dit jaar behelpen. De selectie is er niet zo heel breed, maar daar gaat komend seizoen verandering in komen. Een aantal jongens van het tweede elftal van Brielle heeft namelijk al toegezegd naar de Coosenhoekstraat te willen komen. Maar daar had ik het niet over. Ik had het over Aron Verboon en Rockanje. Ze staan een straatlengte voor in de vierde klasse, hebben al veel klinkende overwinningen geboekt, maar zaterdag was het drie keer niks. Het veld was niet best, de tegenstander werkte terecht niet mee, maar dat mogen allemaal geen excuses zijn. Het was bagger wat Rockanje zaterdag liet zien en afgaande op deze wedstrijd hebben ze volgend seizoen in de derde klasse helemaal niks te zoeken.

Wat zegt u? Oordeel ik een tikkeltje te hard? Nee, hoor. Mijn kritiek op het spel van Rockanje is gebaseerd op de opmerking die Aron Verboon halverwege de eerste helft maakte. Ik stond helemaal alleen aan de zijkant van het veld, ter hoogte van de middencirkel. Op zeker ogenblik kwam de bal mijn richting op en belandde vlak voor me tegen een van de vele reclameborden die het veld omringen. Aron kwam er op af om een ingooi te gaan nemen. ‘Wat is het slecht, hè’, zei hij tegen me toen hij de bal opraapte. Dat vond ik ontwapend eerlijk. Eindelijk een voetballer met zelfkritiek. Met zelfkennis. Ik besloot meteen een stukje over hem te gaan schrijven.

Ik was van plan dat over Ali Al Asade te doen, de grillige buitenspeler van de Rockanjenaren die een week eerder met drie doelpunten Stellendam het bos instuurde. Maar Ali zat zaterdag totaal niet in de wedstrijd en had slechts twee leuke acties: een bal in de kruising in de eerste helft en een schot op doel na rust. Beide keren redde keeper Dennis Bruins bekwaam. Aron was vaker aan de bal. Die liep zich helemaal te pletter en werkte als een paard. Aron is ook geen wereldvoetballer, maar wel eentje naar mijn hart. Hij mopperde niet op zijn medespelers, bleef positief in het veld, hoewel je dat over het spel van Rockanje onmogelijk kon zijn en was goudeerlijk.

Het was inderdaad slecht zaterdag. Bar slecht. Door een verdekt schot van Stefan de Ruiter wonnen de bezoekers uiteindelijk toch en liepen Aron en zijn makkers verder uit op de achtervolgers Bernisse en SNS, die niet verder kwamen dan gelijke spelen tegen respectievelijk Stellendam en FIOS. Het kampioenschap lonkt. Trainer Vuik wil daar trouwens nog niks van weten, want toen ik hem voor de wedstrijd vroeg of hij al uitgerekend had wanneer de titel binnen zou zijn, weerde hij dat af: ‘Daar wil ik het nog niet over hebben’. Arjan mag zo wel denken, maar dat kampioenschap komt er toch echt, hoe slecht het tegen Vierpolders ook was. Aron Verboon had groot gelijk. Een paar goede wedstrijden vanaf nu zou het feest straks wel extra luister bijzetten. Dat moet lukken, toch?