Zaterdag 14 maart stond de stadsderby Wieldrecht 1 – sc Amstelwijck 1 op het programma. Behalve dat het een stadsderby was, was er ook de stand op de ranglijst (2 punten in het voordeel van Amstelwijck), die het spannend kon maken.
Wieldrecht begon sterk aan de wedstrijd, dat resulteerde al na 5 minuten in de eerste kans voor Dennis Palit, die alleen op keeper Groeneweg van Amstelwijck afliep. Vlak voor het strafschopgebied werd hij omver gelopen door laatste man Mo Elmard. De rode kaart bleef echter in het borstzakje van scheidsrechter Zuidwijk zitten. Het zou niet de enige fout van de scheidsrechter deze middag zijn. Als hij rood had getrokken, had hij het waarschijnlijk wat makkelijker gehad.
Wieldrecht kreeg meer kansen op de openingstreffer. Marco Vrolijk schoot na een goede actie op de paal en Terence Kliphuis schoot vrij voor keeper Groeneweg hoog over. Een minpuntje was het al vrij snel uitvallen van aanvoerder Palit met hamstringklachten.
Een treffer bleef uit. Hierdoor kon Amstelwijck, onder leiding van Elvis Versluis de wedstrijd wat naar zich toe trekken. Kansen bleven echter uit of je moet een vrije trap van diezelfde Versluis (die over ging) een kans noemen. In de 40e minuut echter was het toch raak. Een corner werd terug in de doelmond gekopt. Michel Bezemer stompte de bal voor de voeten van Rik Kramer, die de 1-0 binnen tikte. Dat Kramer daarbij alsnog voordeel trok uit zijn buitenspel positie, zag assistent-scheidsrechter Jan Pieter de Vries goed, maar Zuidwijk negeerde zijn vlagsignaal. Onbegrijpelijk als je een grensrechter juist op de achterlijn laat plaats nemen en zelf buiten de zestienmeter staat.
Na rust werden de bedoelingen van Wieldrecht gelijk duidelijk. Al vrij snel bracht trainer Harmans met de A-junior Mark van Agteren (een spelertje voor de toekomst!) voor back Nico Turfboer een extra aanvaller in. Zo viel dan ook de verlangde gelijkmaker. In de 65e minuut nam Daan Vegt aan de zijlijn een vrije trap, die bij linksbuiten Luuk v.d. Berge terecht kwam. Luuk werd nog net binnen de 16-meter onderuit gehaald, wat een strafschop betekende. Deze werd onberispelijk door Daan Vegt benut, 1-1.
Wieldrecht rook zijn kans. Amstelwijck deed er echter alles aan om dat te verhinderen. Verbaal en met smerige overtredingen probeerde het Wieldrecht uit zijn spel te halen. Zo werd Mark van Agteren op een schandalige manier onderuit geschopt, waar donkerrood voor Mo Zenzen had volstaan, bleef het echter bij geel. Scheidsrechter Zuidwijk had zijn dag niet, zullen we maar zeggen. Later gaf hij Versluis van Amstelwijck voor een iets mindere overtreding (een tackle met 2 benen vooruit) wel rood. Luuk v.d. Berge kwam nog vrij voor keeper Groeneweg, maar schoot te zwak in.
Het gezegde, dat het tegen 10 man moeilijk voetballen is, bleek ook hier weer juist. Waar Wieldrecht bleef jagen op de 2-1, viel deze juist aan de andere kant. Een onachtzaamheid in de verdediging in de 83e minuut bij Wieldrecht, een vrije trap bereikte bij de tweede paal een vrijstaande speler van Amstelwijck, die eveneens de vrijstaande Tonnie Stok bediende, betekende 1-2.
Dat het in 86e minuut na een te zachte terugspeelbal van Floris Vermaat (een van de uitblinkers) door Tonnie Stok 1-3 werd en in de 89e minuut door Leroy Rubio Rijsdijk zelfs 1-4, was alleen voor de statistieken.
Rest nog te melden, dat de spelers van Wieldrecht niet meegingen in de oorlog (volgens trainer Slegers van Amstelwijck was Wieldrecht te lief en was Amstelwijck het andere uiterste??). Misschien wel een complimentje waard, de naam Wieldrecht werd hoog gehouden, doordat de spelers van Wieldrecht de kalmte bewaarden. Volgende week de belangrijke wedstrijd tegen Lombardijen, dan maar de punten aan de Smitsweg houden.