Na de onterechte 0-1 nederlaag vorige speelronde tegen Spartaan’20, herstelde DRL zich voortreffelijk in Zevenhuizen tegen Groeneweg 1-4 na een 1-2 ruststand.
DRL begon heel sterk aan deze altijd lastige ontmoeting en zette Groeneweg vanaf het begin meteen onder druk. Dat leverde de Rotterdammers al in de 6e min een vrije trap op die door Youssef el Akchaoui met een de openingstreffer op. Zonder dat zijn inzet nog aangeraakt werd verdween de bal tot ieders verrassing in de verste hoek van het doel 0-1. In de 19e min werd het echter alweer gelijk. Slap verdedigen bij DRL waarbij 2 verdedigers simpel worden uitgespeeld nopen Jerry Soares Lopes tot het begaan van een overtreding in de 16. Scheidsrechter Straver kan niet anders dan voor een strafschop fluiten, en dit presentje wordt door Groeneweg graag uitgepakt (1-1).
Maar DRL blijft de bovenliggende partij en zal in de 32e min opnieuw op voorsprong komen. En weer ligt een vrije trap ten grondslag aan dit doelpunt. Deze keer is het George de Brito die de vrije trap mag nemen en opnieuw vanaf de linker kant. Ook deze wordt scherp ingeschoten en voordat keeper Heijkoop kan ingrijpen is het Michael Muilwijk die fraai met de buitenkant van de voet de bal kan intikken (1-2). Dat is dan ook de ruststand. DRL gaat voort op de manier waarop het de 1e helft beëindigde, n.l. met aanvallen. Een snelle aanval over links in de 54e min van DRL, de voorzet wordt er in eerste instantie door het centrale duo van Groeneweg uitgehaald maar de afvallende bal wordt een prooi van Mo Bensadik die fraai uit de draai de genadeklap uitdeelt (1-3).
In de 64e min wordt de eindstand bereikt. Hoekschop van Michael Muilwijk wordt bij de 2e paal ingekopt door George de Brito op de lat, maar Remco de Neef is attent en werkt de bal alsnog binnen. Eindstand dus 1-4 is geenszins geflatteerd en had zelfs hoger kunnen uitvallen. Al met al een prima wedstrijd van DRL in hoog tempo uitgevoerd terwijl nu ook de kansen eens werden benut.
