Op Nieuwjaarsdag hield Spartaan’20 zijn traditionele nieuwjaarsreceptie. Op 1 januari 1957, net na de oplevering van het complex aan de Oldegaarde, begon men daar al mee en nooit is dit overgeslagen. Nu dus al voor de 59e keer, in een bomvolle intussen derde kantine op die plek.
Ditmaal werd het eens ‘anders dan anders’ gedaan: geen lange monoloog van de voorzitter, maar in interviewvorm terug- en vooral vooruitkijken. Bestuurslid Jan Akkerman heette iedereen welkom, sprak de beste wensen uit en riep vervolgens voorzitter Dik van Zevenhuijzen én voorzitter van de jeugdafdeling Erik Zijlmans naar voren. Beiden werd een kort interview afgenomen.
Bij Dik van Zevenhuijzen stond vooral centraal het feit dat hij in de loop van dit jaar afscheid gaat nemen na een bestuurscarrière van liefst 30 jaar: waar keek hij met de meeste voldoening op terug en wat ziet hij als grootste uitdaging naar de toekomst voor de vereniging? Natuurlijk zag hij als een van de grootste prestaties het realiseren van weer een nieuwbouw in 2012 (hij was al penningmeester bij de vorige in 1990) én het handhaven van het constant hoge niveau van de jeugdafdeling vervulde hem met trots. Maar daar zag hij ook juist nog de grote uitdaging voor de komende jaren: die technische lijn met bijbehorende prestaties nu eens echt doortrekken naar de senioren en met het eerste elftal dus minstens één stapje hoger. Een mooie brug naar Erik Zijlmans, die als kind al aan de club was verbonden en nu zijn eigen zoon de eerste voetbalstappen ziet zetten. Hij benadrukte vooral de uitdaging om ‘breed’ in de jeugd te werken aan sociale binding, niet alleen voor de prestaties maar vooral ook vanuit het besef dat alleen een grote ouderbetrokkenheid de club mede kan dragen. En verder ziet hij een enorme uitdaging in het vergroten van het arsenaal aan sponsors door juist ook ouders aan te spreken of zij mogelijk iets met hun bedrijf of werkgever voor de vereniging kunnen betekenen. Dat leidde al tot meerdere nieuwe shirt- en bordsponsors bij de jeugd.
Hierna was het de beurt aan oud-voorzitter en archivaris Ed Goverde om de jubilarissen in het zonnetje te zetten. Spartaan’20 huldigt jaarlijks de leden die 25 en 50 jaar aan de club zijn verbonden. De 50+ eer kwam ditmaal toe aan Hans Visser, voorheen een man van vooral hulp achter de schermen en nog altijd trouw clubvolger. Liefst zes leden vierden hun 25-jarige verbintenis. Mevrouw Gon Renes-Derksen (meer dan 20 jaar kantinehulp), Frans vd Haterd (terreinmedewerker en van ’98 tot 2008 bestuurslid), Joop Geuvers (oer-Feyenoorder natuurlijk maar óók al 25 jaar donateur van Spartaan), Serf Recourt (zoon van oud erevoorzitter Dirk Recourt) en Theo Wolters (terreinmedewerker, bijna 80 en nog steeds ‘directeur ballenhok’) ontvingen de zilveren S. In goud was er die speld voor Maikel van Pul, als 8 jarige pupil al lid en nu, met al liefst zeventien seizoenen training/coaching op zijn naam, de trainer van de landelijke B1 én jeugdcoördinator.
Jan Akkerman sloot de bijeenkomst gepast af door juist laatstgenoemde jubilaris ook nog even te bevragen over de toekomstplannen en –verwachtingen.
