Na de dramatische afstraffing in de vorige wedstrijd bij PFC wensten de supporters uiteraard een sportieve revanche. Trainer Henk Dirven moest met zijn gehele staf de afgelopen veertien dagen vooral mentaal flink wat herstelwerk verrichten. Hetgeen kennelijk was gelukt, vooral getuige de enorme vechtlust in de goede zin des woords én de frisse spelopvatting die werd getoond. Met een verdiende 2-1 zege werd direct een flinke sprong op de ranglijst gemaakt.
Simpel was het allerminst, niet in de laatste plaats omdat de Spartanen binnen het kwartier op een 0-1 achterstand kwamen en weer achter de feiten leken aan te lopen. Het was Sven Goedendorp die namens de Vlaardingers de eerste de beste gevaarlijke aanval afrondde, terwijl ‘heel’ Spartaan’20 buitenspel claimde, volgens de echte kenners ten onrechte overigens. Zoals gezegd, ging de thuisclub niet bij de pakken neerzetten en werd vol op de aanval het VFC-doel gezocht. Eerst miste Toy Seide nog een geweldige mogelijkheid, maar na dik een half uur spelen viel toch de verdiende gelijkmaker. Een fraaie aanval over de rechterflank deed de bal uiteindelijk voor de voeten van Desire Simson belanden en die schoot doeltreffend in. De VFC tegenstoten waren intussen minstens zo gevaarlijk. Bryn Siegersma mocht vrij voor Spartaan-doelman Marvin Nootenboom aanleggen, maar die redde fraai. De laatste kans voor de pauze was opnieuw voor Toy Seide, maar zijn lob over de uitlopende VFC-doelman Raymond van Willigen was net niet zuiver genoeg.
Na de rust ontspon zich een heerlijk en sportief voetbalgevecht waarin beide teams alle verdedigende risico’s namen en in een enorm hoog tempo op zoek gingen naar het mogelijk winnende doelpunt. “Precies zoals amateurvoetbal voor het publiek gespeeld moet worden”, aldus de ook als toeschouwer van zijn bij VFC spelende zoon aanwezige Feyenoord-directeur Eric Gudde. Voor beide doelen ontstonden de nodige kansrijke situaties. Bij Spartaan’20 stond het vizier nogal eens onscherp en miste bijvoorbeeld Uegene Ignacia tweemaal in uitstekende scoringspositie. Aan de andere kant was het VFC-er Bryn Siegersma die verzuimde de 1-2 binnen te schuiven voor een leeg doel. Bovendien bleek Marvin Nootenboom opnieuw van grote waarde voor de thuisploeg door enkele malen uitstekend te redden.
Het talrijke publiek legde zich al neer bij een remise, maar de 22 spelers dachten daar tot de allerlaatste seconden anders over. Bij het ingaan van de zeven minuten extra tijd was het invaller/ A-junior Trecy Kapata die van dichtbij het net vond na de zoveelste Spartaanse aanvalsgolf. VFC gooide er vervolgens nog een schepje op. Het betekende extra druk op het doel van Nootenboom, maar die hield zijn hoofd koel, terwijl Spartaan’20 verzuimde om counterend in enkele overtalsituaties de beslissende tik uit te delen. Het verlossende eindsignaal van de uitstekende ‘coming’ arbiter De Groot werd met grote opluchting begroet aan de Oldegaarde. Dankzij de zege steeg men vier plaatsen op de ranglijst.
