Het vlaggenschip van de Oldegaarde-club lijkt volledig uit koers. Dat het geen gemakkelijke middag zou worden op bezoek bij het Geervlietse PFC stond vooraf wel vast, maar de nederlaag van liefst 7-0 kwam wel erg hard aan.
Het leek wel of zowel concentratie als bezieling vanaf de eerste minuut ontbrak, zo gemakkelijk werd aan de aanvallers van PFC de doortocht naar het doel verleend. Al na drie minuten lag de 1-0 achter doelman Marvin Nootenboom. De doorgaans zeer betrouwbare keeper liet een op het oog gemakkelijke bal uit de handen glippen en PFC-rechterspits Wesley Schouten was er als de kippen bij om de bal simpel binnen te tikken.
Feitelijk de enige Spartaanse mogelijkheid om direct terug in de wedstrijd te komen volgde kort daarop, toen Ersin Akdag uit een afgeslagen hoekschop in kansrijke positie mocht aanleggen. Zijn schot miste echter de overtuiging, die ook voor het overige zoek zou blijven. Even later lag al nummer twee erin aan de andere kant. Weer was het de snelle Wesley Schouten die aan de basis stond, PFC aanvoerder Rowan Zechiël rondde af. En de ene na de andere PFC mogelijkheid diende zich aan, Spartaan’20 stelde er nauwelijks iets tegenover. Zechiël en Schouten zorgden nog voor de pauze voor de 4-0.
Was het de gemiddelde leeftijd van 19,9 jaar van het piepjonge team tegenover de grotere routine bij de tegenstander, of was het een totaal gebrek aan geloof in eigen kunnen? Wie aan Spartaanse kant de ijdele hoop had dat er na rust wellicht nog iets in positieve zin mogelijk was, werd helaas snel uit de droom geholpen. Binnen het uur wedstrijd was de score opgevoerd naar 6-0. Een uitslag met dubbele cijfers behoorde voor de PFC-ers tot de mogelijkheden. Gelukkig voor de al zwaar gepijnigde Spartaanse supporters stond het vizier van de koploper niet echt meer op scherp en werd er in het restant van de wedstrijd nog maar een treffer aan het halve dozijn toegevoegd. Niettemin, de 7-0 nederlaag voor Spartaan’20 was keihard en er moest ver in de boeken worden teruggezocht voor een dergelijke afstraffing. Bijna op de kop af 29 jaar geleden was dat in Amsterdam tegen DWV, toen nog wel in de hoofdklasse.
Het is maar goed voor trainer Henk Dirven dat komend vrij weekend even op adem kan worden gekomen en tijd kan worden gevonden voor herstel. Op 23 november thuis tegen VFC zal het echt anders moeten, want anders komt de gevarenzone angstig dichtbij.