In een leuk duel waarbij Lombardijen de hele wedstrijd het beste van het spel had was het toch thuisploeg Papendrecht die met de drie punten aan de haal ging. Door een eigen doelpunt in blessuretijd verloor de ploeg van trainer Van Antwerpen op een hele zure wijze. ´Hier ben ik ziek van. We hadden het allang af moeten maken´ waren de duidelijke woorden van Van Antwerpen.
In de beginfase overrompelde de ervaren bezoekers de Papendrechters. Hoewel de eerste gevaarlijke voorzet van de thuisploeg was ging de bal in het vervolg alleen maar in de richting van doelman Karsten v.d. Velde. Van Duuren zag v.d. Velde redden op een stift terwijl de doelman een bal net op tijd van de voeten van Baan wist te plukken. Het zat Lombardijen, naast deze open kansen, ook niet mee. Zo schoot Van der Ent de paal doormidden terwijl wederom Van Duuren de lat teisterde. Verder was een vrije trap van Van Zanten prooi voor de doelman.
Papendrecht probeerde wel te voetballen, maar de ploeg kon amper een goede kans creëren. Steevast strandde de pogingen op de hechte defensie van Lombardijen. In de tweede helft waren de kansen voor de bezoekers schaarser. Een verre vrije trap van Van Zanten zeilde net naast. Ook Van Duuren kreeg nog een goede kans. Zijn lobje verdween echter naast het doel.
De wedstrijd speelde zich verder steeds meer op het middenveld af. De tijd kroop langzaam richting de 90 minuten. Mark van Zanten was na afloop duidelijk: ‘als de wedstrijd er bijna op zit moet je een punt koesteren. Dan moeten alle ballen de uien in’. Dat vergat Lombardijen heel eventjes. In blessuretijd leidde balverlies op het middenveld tot een gevaarlijke tegenstoot. De ingevallen Joey van der Net stoomde op links op richting de achterlijn, trok strak voor en zag tot zijn geluk dat Jerry van der Lem de bal ongelukkig in eigen doel gleed. De thuisploeg ontplofte van vreugde, terwijl de bezoekers met lege handen achter bleven.
