SNS tegen CION, zaterdagmiddag 7 juni 2014. In Vlaardingen was de eerste ontmoeting in 2-2 geëindigd; de return in Stad aan ‘t Haringvliet zou dus allesbeslissend zijn: voor de winnaar derde klasse volgend seizoen, voor de verliezer een trede lager. Het was dan ook niet vreemd dat na 3 minuten er al grote kansen aan beide zijden waren geweest. De eerste keer dat radioverslaggever Mark Lagendijk van Sport Lokaal van RTV SLOGO live in de ether was, moeten alle luisteraars al naar het puntje van hun stoel geschoven zijn en daar zouden ze de hele middag blijven.

Mark was kort daarvoor al te horen geweest, keuvelend met Leo Troost, de man in de studio in Ouddorp, maar toen rolde er nog geen bal. Die Leo is trouwens een man van weinig woorden. Letterlijk gesproken wel te verstaan. Hij is bijzonder lang van stof, maar gebruikt weinig verschillende woorden. In elke zin komen de woorden ‘kortom’ en ‘nogmaals’ voor en dat meerdere malen. Na een paar minuten wordt dat lachwekkend, na een kwartier luisteren is het een soort Jiskefet. Mark praat anders. Wat hij vertelt, zie je gebeuren en laat dit nou net de bedoeling zijn van een voetbalreporter die langs het veld luisteraars deelachtig maakt van hetgeen er op dat moment plaatsvindt.

En er gebeurde veel. Zo miste CION-speler Michael de Wijs al na luttele minuten een enorme kans. Hij was met een lange trap van achteruit de diepte ingestuurd en verscheen alleen voor keeper Jan van Asperen, maar kon niet afronden. Lange ballen waren er in de wedstrijd genoeg te zien. De tactiek van de thuisploeg was er zelfs op gebaseerd. Trainer Özkan Dabak had het van te voren al aangekondigd: ‘Wij gaan anders spelen dan in Vlaardingen.’ Hij posteerde Robbin Arensman, de man met de beste trap van ‘Stad’ centraal achterin en van daaruit werd menige raketbal naar voren gezonden.

CION pakte het anders aan. In die ploeg zat beduidend meer voetbal dan SNS en gadegeslagen door een bijzonder luidruchtige supportersschare combineerden de Vlaardingers er lustig op los met Noh Bereket en Hulusi Mert als uitblinkers. Terwijl het spel op het veld op en neer golfde was Mark Lagendijk telkens langdurig aan het woord. Hij zat op een plastic stoeltje naast het veld pal in de hete zon, met Fred Götzenberger van Groot Goeree-Overflakkee naast zich. Ik stond daar een paar meter vandaan, achter de omheining. Verschillende keren keken Fred en ik elkaar aan en maakten ons vrolijk over de beleving en de passie waarmee Mark verslag deed. Het blauwe T-shirt met ‘South Sea Hotel, Miami Beach’ als opdruk (hoe toepasselijk) van hem was al lang doorweekt van het zweet, de druppels dropen van zijn glimmende schedel, maar hij ging onvervaard verder want er gebeurde van alles op het veld. De dribbels van Brent Melaard, een heerlijk spelertje van SNS, de passeeracties van Hulusi Mert, de keiharde ingrepen van Mitchell Zeebregts, de onverzettelijkheid van Engin Sazak, het storen van Jordi Smit, de poeiers naar voren van Robin Arensman en keeper Jan van Asperen; de luisteraars thuis werden van dit alles op de hoogte gesteld door Mark, die zonder ook maar een keer stil te vallen de ene reportage na de andere de ether in slingerde. En nog was het niet klaar, want na 90 minuten was er niet gescoord. Twee keer 15 minuten verlenging dus.

Mark dronk een paar slokken water, dat inmiddels erg lauw geworden moest zijn en ging onverdroten verder, in tegenstelling tot het merendeel van de spelers, bij wie de energie stilaan wel opraakte. De razende reporter van RTV SLOGO praatte alles nog steeds aan elkaar. Mark is vroeger zelf ook voetballer geweest. Hij speelde onder meer voor DES en DBGC. Hij moet van het onverzettelijke type geweest zijn en op het veld al bijzonder veel gesproken hebben. Dat kan niet anders. Hij weet waar hij het over heeft en heeft nog steeds een puike conditie want ook na 5 uur oreerde hij nog op dezelfde wijze als hij toen hij begon. Op dat tijdstip was de wedstrijd overigens al lang beslist. Door goals van Ben Schafthuizen en Carlo Hofman was CION in de verlenging op 0-2 gekomen en de uitzinnige aanhang van CION was zo mogelijk nog luidruchtiger geworden. Mark moest zijn stemvolume aanpassen en om boven het kabaal om hem heen uit te komen schreeuwde hij de laatste minuten zelfs in zijn mobieltje waarmee hij in verbinding stond met de studio. Fred en ik lachten ons een kriek.

Diep in blessuretijd van de tweede verlenging maakte Ben Schafthuizen zijn tweede doelpunt en alle aanwezige Vlaardingers stormden het veld op, compleet met brandende fakkels. Scheidsrechter Brouwer maakte er een einde aan, maar bleek achteraf de wedstrijd gestaakt te hebben…. Onbegrijpelijk vond Mark dat. In de uitzending had hij al een paar keer verzucht dat de leidsman maar voor het einde van de wedstrijd moest blazen en in zijn afrondend relaas van een kwartier kwam hij daar nog een paar keer op terug. Toen verliet hij zijn stoel en zetten de luisteraars op het eiland hun radio uit. Het normale leven kon weer opgepakt worden.

RTV SLOGO is alleen op Goeree-Overflakkee te horen, op FM 105,9. Ze moesten maar landelijk gaan uitzenden, want het is oneindig veel amusanter dan Langs de Lijn.