Na het kampioenschap van vorig seizoen en de KNVB Bekerwinst vorig seizoen pakte de jonge ploeg van trainer Richard Verhoeven ( gemiddelde rond de 22 jaar) de 3e plaats in de sterke poule 3B en wist het zaterdag de 1e (uit)wedstrijd nog te winnen ook. Dit ondanks de afwezigheid van maar liefst 8 spelers, die om uiteenlopende redenen zaterdag niet inzetbaar waren. Dat de selectie in de breedte beresterk is bleek wel in de wedstrijd tegen het fysiek sterkere Roodenburg. 5 van hen zullen a.s. dinsdag wel eventueel weer acte de presence geven, maar dat zien we dan a.s. dinsdagavond om 20.15 uur wel. Roodenburg overigens dat vele spelers van hen in het betaalde voetbal terecht zag komen, zoals bijvoorbeeld Wim Rijsbergen en Glenn Helder.

Feit blijft dat het interessante duel op het gezellige complex van de Leidenaren een echt nacompetitieduel was en dat was goed te merken ook. Dat een 3-man sterke arbitrage dan wordt aangesteld is een zegen voor dit soort wedstrijden, dit bleek zaterdag maar eens temeer. Arbiter Sinke en zijn secondanten Pieterman & Gieles, waren deze middag duidelijk in hun element en lieten zien dat hands gewoon hands was, een uitbal uit was, buitenspel gewoon buitenspel was. Eerlijk gezegd zorgt dit in een “normale” competitiewedstrijd nog wel eens voor wat “onrust”. Dit was dus deze middag niet het geval waardoor iedereen zich kon concentreren op het edele voetbalspel. En daar gaat het natuurlijk uiteindelijk gewoon om. Prima arbitrage is natuurlijk van wezenlijk belang in een dergelijk belangrijk duel.

Dan naar de wedstrijd: Als we van de beginfase een eerste inschatting maken kwam 16hoven er als de wat betere technische ploeg vanaf, daar waar de thuisclub door strijd, passie en kracht zich in de wedstrijd knokte. Zo gingen de eerste minuten van dit duel voorbij, die het best gekenmerkt konden worden als “aftastend”. De wedstrijd werd eigenlijk onverwachts opengebroken door Roodenburg. Een corner werd vanaf de 1e paal onberispelijk in de verre hoek gekopt en de 1-0 was een feit. Dit was weliswaar de 1e kans van de wedstrijd maar hij was fraai en telde wel degelijk. 16hoven herpakte zich en streed voor elke meter, nam risico’s en zag to haar opluchting Steffen van Oers de bal vlak voor de lijn weg trappen na een grote kans voor de thuisclub. Daarna moest Daniel vd Bijl nog een keer ingrijpen voordat een scherpe voorzet gevaarlijk kon worden. 16hoven echter was enkele malen dreigend maar creëerde te weinig kansen maar wist wel op slinkse wijze vlak voor de rust de gelijkmaker te produceren. De bal kwam via-via voor de voeten van de mee opgekomen, keihard bikkelende, Perry van Gelderen die geen fout maakte en oog in oog met de doelman de bal keurig in het doel schoof, 1-1. Vlak voor rust kwam dit bij de thuisclub hard aan vanzelfsprekend. Roodenburg was gevaarlijker en 16hoven had het betere van het spel. Het sportieve duel kreeg daardoor met een 1-1 ruststand misschien wel een terecht ruststand ook al gold dit slechts voor de neutrale toeschouwer.

Na de rust was het de thuisclub die furieus uit de kleedkamers kwam. Zij vonden echter enkele malen de, deze middag ijzersterke, doelman Nijman op hun weg waarna het 16hoven was dat steeds gevaarlijker werd. Romano Pepermans was dicht bij een treffer maar zag de vingertoppen van de Leidsel doelman redding brengen voor de thuisclub. Daar waar de thuisclub slechts nog gevaarlijk werd met harde vrije trappen daar was het 16hoven dat voetballend gevaarlijk dicht bij de Leidsel goal kwam. Andy Furtado-Dias had een onnavolgbare actie en schakelde zo enkele tegenstanders uit, trok de bal voor en zag Carlo Leenhouts de bal tot bij de 2e paal krijgen. Topscorer Romano Pepermans gooide zoveel venijn in zijn halve omhaal dat er geen redding voor Roodenburg meer mogelijk was. 1-2 door de jeugdige topscorer die dit seizoen wel heel erg goed op dreef is. De spelers doken op elkaar, kortom de ontlading was groot maar de wedstrijd was nog (lang) niet gespeeld. Arbiter Sinke kreeg het even wat lastiger want het spel werd wat grimmiger maar de leidsman had dit euvel binnen enkele minuten alweer verholpen. Hierdoor kon de wedstrijd verder onverstoord verder richting het einde, ook al waren er vele blessurebehandelingen nodig in die 2e helft. Dat de wedstrijd dan ook zo’n 51 minuten duurde was geen verrassing maar dat het laatste fluitsignaal voor opluchting en vreugde zorgde aan de kant van 16hoven was duidelijk waarneembaar.

Door deze zege lijkt 16hoven een goede stap te hebben gezet op weg naar de finale van deze nacompetitie, waarin Zevenhoven ( vlakbij Nieuwkoop) tegenstander zal zijn ( zij wonnen met 1-6 van en bij Kagia) maar voordat we te euforisch worden…..Er zal eerst a.s. dinsdag 27 mei ( 20.15 uur) thuis moeten worden aangetreden tegen Roodenburg op ons complex: “sportpark 16hoven”. Een gelijkspel of zege is voldoende voor plaatsing voor de finales die op zaterdag 7juni ( thuis) zullen worden gespeeld. Dit dus eerst maar eens even afwachten.