In deze regio staan dit weekeinde veel spannende duels geprogrammeerd. Meest in het oog springend zijn de twee partijen die een vervolg vormen op de wedstrijden van afgelopen donderdagavond. Sparta gaat naar Dordrecht en moet per se winnen of met 3-3 gelijk spelen. Excelsior mag met 1-0 van RKC verliezen en bij 3-1 is de Kralingse club door. Vandaag, 16 mei, is het precies vier jaar geleden dat het wonder van Spangen plaatsvond. Velen zien nu in gedachten Aad de Mos nog feest vieren en zijn spelers toejuichen in plaats van te waarschuwen. Guyon Fernandez miste vlak voor tijd een strafschop namens Excelsior, waarna de thuisploeg de winnende treffer leek te scoren. Maar ziedaar, zoals de Amerikanen zeggen, de wedstrijd is pas ten einde als het laatste fluitsignaal heeft geklonken. En dus probeerde Excelsior nog een laatste poging en dat liep succesvol af. De echte supporters werden heen en weer geslingerd tussen geluk en verdriet. En dat is nu zo mooi aan voetbal. Het lichaam hunkert naar gevoelens die voortkomen uit succes, naar warme en fijne gevoelens. Naar geluk. Dat is ook een van de redenen waarom mensen zich (weer) aansluiten als een club of ploeg opeens weer succes kent. Zie Sparta.
Bij Dordrecht en Excelsior weet men al het hele seizoen wat winnen is en kent men het gevoel van geluk na een overwinning. En juist dat gevoel lijkt een belangrijke factor in dit succes.
Maar er is meer. Bij beide clubs is het dit seizoen rustig geweest aan de top. Beide clubs kennen een management dat bestaat uit oud-voetballers. En Marco Boogers (Dordrecht) en Ferry de Haan/Wouter Gudde (Excelsior) weten wat er in het hoofd van een broodvoetballer omgaat. Zeker in deze onzekere tijd. Waar spelers na een toch succesvol seizoen niet eens een nieuwe club vinden en terugkeren naar de topklasse of een land als Verwegistan (Sigourney Bandjar bij voorbeeld die nu in Kazachstan speelt om maar een voorbeeld te noemen), zijn de huidige profvoetballers al dolgelukkig als ze ergens een contract van bruto dertig tot veertigduizend euro kunnen verdienen.
Bij Excelsior heeft de clubleiding met voorzitter Albert de Jong aan het hoofd een heel slimme zet gezet. Vrijwel alle belangrijke spelers liggen al vast voor het komende seizoen. Zelfs Lars Veldwijk voor wie Go Ahead, FC Utrecht (de club waar hij vorig jaar nog onder contract stond en die hem transfervrij liet gaan en Heerenveen op de tribune zaten, is nu dolblij dat hij in de winterstop niet naar Roda ging maar werd gehouden aan zijn nog anderhalf jaar doorlopende contract. Veldwijk weet sinds gisteren ook dat Engelse clubs hem volgen en dat hij nu op dertig treffers in de competitie staat en gisteren weer scoorde en de assist gaf. Dat Excelsior negentien spelers voor volgend seizoen heeft gecontracteerd, zal ook zondag de doorslaggevende factor zijn in het duel met RKC.
Bij de Brabanders weten bijna alle spelers dat zij bij degradatie weg mogen en het merendeel heeft sowieso al een aflopend contract, zelfs de trainer. En dus weten de mannen van Excelsior dat zij meer gaan verdienen als ze winnen en komend seizoen in de Eredivisie spelen. Daardoor is de saamhorigheid binnen de groep en club groter dan bij andere clubs. Bovendien promoveerde Excelsior in 2002, 2006, 2010 en ….
Voetbal is soms ook beleid maken. FC Dordrecht volgt een vergelijkbaar scenario. Bij Sparta is men te veel afhankelijk geweest van toevalstreffers.