Beide ploegen met “hoven” in de naam stonden voor de zoveelste keer tegenover elkaar. Deze clubs hebben als we alles op een rijtje zetten best wat overeenkomsten, maar daarover later meer. 16hoven is door de jaren heen thuis de sterkste, in de uitwedstrijden te Schoonhoven kan het alle kanten op maar werd er echter nog nooit gelijkgespeeld. Eerder dit seizoen werd het in een sprankelend duel 4-2 voor de Rotterdammers, in Schoonhoven zou dat niet zo gemakkelijk zijn. Dus kon het weleens een interessante wedstrijd worden op het complex te Schoonhoven, waar 2,5 jaar geleden Mitch van Wageningen zijn debuut in het 1e elftal maakte en hierbij ook scoorde met een droge knal, weer terug was van een wedstrijd schorsing. Leuk om te zien de fraaie nieuwbouwplannen die er bij ons vorige bezoek waren, nu ook daadkrachtig waren uitgevoerd. Diverse ruimtes, waaronder 10 kleedkamers, die grotendeels door eigen acties werd gefinancierd, verrijken het complex tegenwoordig. Ook daar hebben beide clubs raakvlakken want bij 16hoven werden er deze ochtend pannenkoeken gebakken om een jeugdreis naar Engeland verder te kunnen bekostigen. Zij bakten er de ochtend van deze wedstrijd zeer veel van. Dat lukte vrij aardig, beter in elk geval dan wat de beide ploegen in de eerste helft lieten zien, zij bakten er juist bitter weinig van. Natuurlijk waren er verzachtende omstandigheden aan te voeren. Het veld was niet al te best en kwam zeker het spel niet ten goede maar ook het weer zorgde ervoor dat iedereen relaxed naar deze wedstrijd keek en de spelers ook heerlijk van het zonnetje genoten. Eigenlijk was de eerste helft ronduit teleurstellend te noemen. Er was vrijwel geen kans te bespeuren, zelfs een mogelijkheid kwam niet echt voor in de 1e helft. Vele ballen werden over de uitlijn gespeeld en beide teams kwamen niet in hun vertrouwde spel terecht. De thuisclub had misschien wel 65% balbezit tegen 16hoven 35% maar dit speelde dus duidelijk niet voor beide doelen af. Iedereen was eigenlijk opgelucht dat de prima leidende arbiter Franklin Berg afblies na 45 minuten en de toeschouwers op die manier uit hun lijden wist te verlossen. Beide teams wilden wel, maar konden gewoonweg niet. Een voordeel was er wel gelukkig…..de wedstrijd kon in de 2e helft alleen maar beter worden!
De stemming bleef, niet alleen in de wedstrijd maar ook langs het veld, opperbest en juist dat kwam door het heerlijke lenteweer. Daar genoot iedereen wel met volle teugen van.
Trainer Potuyt van Schoonhoven en Trainer Verhoeven van 16hoven ( weer een overeenkomst, beide zijn aan hun laatste seizoen bij deze clubs bezig) hadden handen en voeten nodig om de manschappen te prepareren voor de 2e helft. Even leek het er na rust op dat het gezapig bleef maar daar zou snel verandering in komen. Het spel werd ietwat sneller gespeeld, met iets meer duels op het middenveld. En plotseling was daar 16hoven spits Romano Pepermans! Hij legde bij een aanval de bal eens goed voor zichzelf neer en knalde snoeihard langs de Schoonhoven doelman van Cappellen, die nog wel zijn vingers tegen de bal kreeg maar niet afdoende, 0-1. De allereerste keer dat de bal tussen de palen kwam, raakte deze dus ook gelijk het net. De wedstrijd was opengebroken! Hierna werd de wedstrijd een stuk aantrekkelijker. Weliswaar was het niveau van de wedstrijd nog steeds niet geweldig maar er was nu gewoon meer te beleven. De thuisclub wilde z.s.m. de gelijkmaker forceren maar werd daardoor defensief wel een stuk kwetsbaarder. 16hoven profiteerde daar prima van. Er ontstonden kansen voor de Rotterdammers en het was Claudio Santos Silva die een prima actie bekroond zag worden met een fraaie treffer, 0-2, het duel leek beslist 16hoven leek nog even in de problemen te komen toen een onverwachts afstandsschot over doelman Nijman heen in het doel verdween, en zo de 1-2 een feit werd. Toen echter kort daarna captain Gijs Woldring de bal over de doelman lepelde was het echt over en uit voor de thuisclub, deze 1-3 was teveel van het goede voor het team van Bert Potuyt, die de laatste minuten de wedstrijd met 10 man eindigde door een speler met een blessure na al 3 uitgevoerde wissels. Men schoot nog wel fraai van afstand op de lat, maar verder verzuimde 16hoven in de slotfase de score uit te bouwen, maar dat maakte allemaal niet meer uit. Op basis van de gehele wedstrijd wonnen de Rotterdammers terecht maar dat ontstond dus pas na de openingstreffer. Daarvoor maakte 16hoven ook geen aanspraak op de zege. Hoe we het ook wenden of keren… ook slechte wedstrijden moeten gewonnen worden, en dat gebeurde dus zaterdag. Misschien de laatste editie van dit duel ooit! Door de nieuwe regionale KNVB indelingen zal vanaf volgend seizoen de afstand tussen alle verenigingen aanzienlijk verminderen en is de verwachting dat ons 1e niet veel verder dan 10-15 kilometer van huis zal spelen. Daardoor een mooi afscheid, met een zege, van Schoonhoven.
Komende week de thuiswedstrijd om 14.30 uur tegen Berkel. Weer een topwedstrijd tegen een oude bekende op ons complex, dus dat wordt smullen. De 5-2 nederlaag in de uitwedstrijd staat bij iedereen duidelijk nog op het netvlies, destijds ging daar alles verkeerd en is dus aanstaand weekend een sportieve revanche te verwachten. De statistieken tegen Berkel zijn fors in het voordeel van 16hoven maar dat zegt natuurlijk helemaal niets.
16hoven klimt naar de gedeelde 3e plaats ( samen met VVOR) en is dus volop in de race.
De beknopte wedstrijdanalyse van de wedstrijd tegen Schoonhoven is als volgt: Op een slecht veld hadden beide teams in de 1e helft veel moeite om de bal naar elkaar toe te spelen en was de wedstrijd slecht. 16hoven kwam onverwachts op voorsprong waarna men eigenlijk een gewonnen wedstrijd speelde vanaf dat moment, individuele klasse aan de kant van 16hoven maakte uiteindelijk het verschil. Op basis van de 2e helft won 16hoven terecht.