Column Jan Schoonen: Patrick Bentem (SC Feyenoord)

Vorig seizoen keepte hij nog in de hoofdklasse tegen voetbalbolwerken als Quick, DHC, EDO en de Koninklijke HFC. Na het besluit om de zondag als speeldag in te ruilen voor de zaterdag, moest zijn ploeg SC Feyenoord noodgedwongen een fors aantal stappen terugdoen. Keeper Patrick Bentem was een van de eerste spelers die besloot te blijven, hoewel de tegenstanders veel minder aansprekend zouden zijn, want dit seizoen is de 4^e klasse E het speeldomein van Patrick en zijn ploegmakkers en wordt er gevoetbald tegen onder meer ZBVH, GOZ en CVV Mercurius. Feyenoord is voor al die ploegen een XXL-maatje te groot. Dat stond voor aanvang van de competitie al vast, want naast Patrick gaven onder meer Romain van Bruggen, Joris van Eijck, Reginald Faria en Joeri Josee hun ja-woord om op een beduidend lager niveau te gaan acteren. Zaterdag konden zij bij Zinkwegse Boys kampioen worden terwijl er daarna nog 5 wedstrijden afgewerkt moeten worden. Kampioen werd Feyenoord dan ook. Zonder nou echt de sterren van de hemel te spelen wonnen de bezoekers met 3-0 en konden de champagneflessen ontkurkt worden.

In de 90 voorafgaande minuten stond Patrick er het grootste gedeelte van de wedstrijd werkeloos bij, een paar meter voor het strafschopgebied met de handen in zijn zij. Hij had zegge en schrijve 14 terugspeelballen te verwerken gehad, 7 keer uitgetrapt en 7 reddingen verricht. Die reddingen moeten we trouwens met een grote korrel zout nemen, want het waren op 1 na allemaal ballen die hij zo op kon rapen, zonder tegenstander in de buurt. Slechts 1 keer moest hij echt in actie komen toen Martijn van Zuuren gevaarlijk dicht bij het Feyenoord-doel verscheen. Patrick was net iets eerder bij de bal dan de Zinkwegspeler en kon de bal wegwerken. Goedbeschouwd had Feyenoord tegen Zinkwegse Boys dus zonder keeper kunnen spelen en gezien het geringe aantal tegendoelpunten, is dat dit seizoen vaker voorgekomen.

Wat gaat er dan als keeper tijdens zulke wedstrijden door je heen, zo vraag ik me af. Denkt Patrick dan aan schoten die hij met een zweefduik uit de kruising ranselt? Aan ballen die hij van de schoen van aanstormende aanvallers plukt? Of gaan zijn gedachten een hele andere kant op? Zo van: ik had vanmiddag net zo goed met mijn hond kunnen gaan wandelen? ‘Is op deze manier voetballen nog wel leuk’, vroeg ik hem na de wedstrijd, toen de bloemen uitgereikt waren en de champagne gespoten had. ‘Nee eigenlijk niet, maar dat wisten we van te voren’, antwoordde hij eerlijk, ‘maar we hebben er voor gekozen om er gezamenlijk onze schouders onder te zetten en nemen we het op de koop toe dat we dit jaar weinig tegenstand hebben.’

Natuurlijk is het leuk om kampioen te worden, natuurlijk is het leuk om als keeper de nul te houden – acht keer lukte Patrick dat dit seizoen al – maar het is niet zo dat ze bij Feyenoord dit seizoen als een verloren jaar beschouwen. ‘We halen ons plezier meer uit de trainingen, die echt van een hoog niveau zijn en uit de bekerwedstrijden, waar we wel met goede ploegen te maken hebben’, zegt Patrick op het veld van Zinkwegse Boys en hij kijkt dan al uit naar de wedstrijd die volgend weekend op het programma staat. Zaterdag speelt Feyenoord namelijk voor de beker de 8^e finale tegen hoofdklasser Sportlust ’46 en de winnaar van die wedstrijd mag volgend seizoen meedoen aan de echte strijd om de KNVB-beker.  Dat is dus een ander paar mouwen dan een wedstrijdje tegen Zinkwegse Boys, dat erg zijn best deed tegen Feyenoord maar geen enkele pot kon breken. Overigens is het volgens de supporters van de club van Varkenoord een rare zaak dat de KNVB Feyenoord als vierdeklasser heeft in gedeeld in categorie I van de amateurbekercompetitie. Dit is een keuze die een club zelf kan bepalen en Feyenoord heeft hier bewust zelf voor gekozen. Het zal Patrick Bentem een zorg zijn.

Tegen Sportlust zal hij zaterdag echt aan de bak moeten. Die wedstrijd is weer een krent in de pap. Tegen Zinkwegse Boys heb ik hem niet kunnen beoordelen op zijn kwaliteiten, die hij ongetwijfeld heeft. Anders kan hij nooit namens Capelle, Deltasport en Feyenoord in de hoofdklasse gekeept hebben. In de vierde klasse E was Feyenoord met mijn schoonmoeder van 81 in het doel ook wel kampioen geworden. Het is dat ik met mijn vrouw en haar moeder zaterdag een dagje op stap ga, anders was ik misschien wel naar Woerden gereden, om Patrick tegen Sportlust aan het werk te zien. Wie weet, misschien kan hij er helemaal geen hout meer van.